It's Okay not to Be Okay (UNEDITED)

Chapter Sixteen

Reika POV

Kauuwi ko lang galing sa mall.

Nakauwi na kaya si Yumi? 

Matawagan nya.

*Calling Yumi*

Huh? bakit kaya hindi niya sinasagot busy kaya siya?

Pinatay ko na yung tawag at pumunta sa kusina para kumuha ng tubig.

Aish naiwan ko yung cellphone ko sa kwarto mamaya tumawag si Yumi eh.

*bogshhh*

Napalingon ako sa bumagsak.

Litrato namin tatlo nila Yumi at Lance

Bakit kaya may crack yung salamin sa gawi ni Yumi?

Ewan ko bigla akong kinabahan.

"Wag naman sana" sabi ko kinuha yung cellphone ko.

 -

10:00pm

10 pm na pero hindi ko pa din matawagan si Yumi

*Lance's Calling*

Tumatawag si Lance

Kaya agad ko itong sinagot

"L-lance?"  sabi ko

"Lumabas ka nandito ako sa tapat ng bahay nyo" seryosong sabi niya

"Bakit parang gabi naman ata?" nagtatakang tanong ko

"Pupuntahan natin si Yumi"  sabi niya saka pinatay yung tawag

Agad agad kong kinuha yung wallet at cellphone ko saka lumabas

Buti nalang wala sila Mom ngayon.

Nakita ko si Lance na nakatayo sa harap ng kotse nya.

Mukha siyang nagmamadali at bakas ang pag-aalala sa mukha niya

Nilapitan ko sya.

"Lance"  sabi ko

"Let's go" sabi niya saka pumasok sa kotse nya.

Sumakay na din ako sa kotse nya.

Nagstart na sya magdrive pero ang tahimik pa din nya.

*Raven Hospital*

"Lance bakit nandito tayo?"  takang tanong ko sa kanya

"Naaksidente kanina si Yumi"  sabi niya

"Ano? Bakit ngayon mo lang sinabi"  ako

"Ngayon ka lang nagtanong" sabi niya

Iniwan ko na sya at nauna ng maglakad, wala akong time para sa biro nya.

Nasa Hospital si Yumi.

"Miss saan yung room ni Empress Yumi So?"  tanong ko sa front desk

"Kaano-ano po kayo ng pasyente?" tsk sakalin ko to eh

"Kaibigan nya, matalik na kaibigan" sabi ko

"Nasa ICU pa po sya minomonitor palang po" sabi nitoo

Umalis na ako sa front desk at pumunta sa may ICU room.

Umupo ako sa may waiting area.

"Nakausap ko na yumg doctor ni Yumi"  sabi ni Lance at umupo sa tabi ko

"Si Yumi unconscious pa din sya. There's a chance na magka amnesia sya"  sabi ni Lance

"A-ano ba kasi ang nanyari?"  tanong ko

"Accident , patay yung driver nila Yumi, si Yumi naman may tumama sa ulo kaya sya nawalan ng malay "  sabi ni Lance

"Reika?" yung mom ni Yumi

"T-tita?" tumayo ako at lumapit sa mom ni Yumi

"Nakausap ko na yung doctor, nailipat na daw ng kwarto si Yumi"  sabi niya

Tumango ako at tumingin kay Lance.

Well kilala din naman siya ng parents ni Yumi pero kasi mas madalas ako kanila Yumi.

-Room ni Yumi-

*ttttttttiiiiiiiiiiiitttttttttttttttttttttt*

 Nagkagulo kami dahil ang sa tunog na pumapaibabaw sa loob ng kwarto.

"Tawagin ko po ang doctor"  sabi ni Lance at umalis

Habang sila tita umiiyak dahil nag flat line na yung device na sumusuporta sa buhay ni Yumi

Lumapit ako kay Yumi at hinawakan yung kamay niya

"Y-yumi l-lumaban k-ka p-please"  umiiyak na sabi ko

Yumi naman eh wag mo naman ako iwan, wag mo naman kami iwan.

"Lumabas po muna tayo" aya sa amin ng nurse.

Nandoon na yung doctor.

Please Yumi lumaban ka. Hihintayin ka namin

"Time of death. August 23; 11:30pm" dinig kong sai ng doctor

Para akong nabingi.

Napuno ng iyakan yung buong kwarto.

*Booogssh*

Nagulat ako ng makita ko si Lance na duguan ang kamay, mukhang sinuntok nya yung pader.

Si tita na umiiyak.

At ako nandito sa isang sulok kung saan pinapanood sila.

"Y-yumi n-naman gumising ka please!"  sabi ko 

"Yumi naman eh!"  pagmamaka-awa ko sa kanya

Pero kahit anong iyak namin, kahit anong pagmamakaawa namin hindi na sya magigising dahil wala na yung best friend ko.

Iniwan na nya kami.

Niyakap ako ni Lance.

Habang si tita inaalo ni tito.

"Lance wala na si Yumi"  umiiyak na sabi ko

"Shhh Reika, ayaw nya nakikita tayong umiiyak" sabi nito

Tama sya ayaw nga ni Yumi na nakikita kaming umiiyak dahil for sure babatukan nya ako. 

Pero isa lang ang alam ko .

Wala na ang kaibigan ko. 

Wala na yung mga ngiti niya.

Hindi ko alam kung paano bukas..