Reika POV
It's been a week since namatay si Yumi. Pero hanggang ngayon namimiss ko pa din sya.
"Reika" si Lance
Lumapit ako sa kanya at ngumiti
Ngiti na may bakas ng lungkot
"Let's go?" aya sa akin ni Lance
Tapos na yung klase namin ngayon kaya napagdesisyonan namin na pumunta muna sa sementeryo para dalawin si Yumi.
"Isang linggo na pala ang nakakalipas" sabi ko
Ngumiti ako ng malungkot.
Kanina ngang lunch pupunta sana ako sa classroom nila Yumi pero nakasalubong ko Lance.
Saka ko lang narealize na wala na pala sya.
-cemetery-
"Hi Yumi kumusta ka na?" tanong ko habang nakatingin sa lapida nya.
Umupo ako sa tabi ni Lance na nakatingin din sa lapida ni Yumi
"Alam mo, miss na miss na kita Yumi" sabi ko
Oo Yumi miss na kita yakapin, miss ko na yung mga tawa at ngiti mo.
Miss ko na din yung pagiging masungit mo.
"Bakit kasi biglaan, kung alam ko lang eh di sana hindi kita hinayaan na sumama sa driver nyo" sabi ko
Nagsimula ng tumulo yung mga luha ko.
"A-ang daya daya mo alam ko yun?" sabi ko sa kanya
"Umalis ka ng walang pasabi, pumunta ka sa lugar na hindi na kita makikita" sabi ko
Tinignan ko si Lance nakatitig lang ito.
Alam ko na miss na din nya si Yumi kahit hindi nya sabihin.
Isa sya na malapit sa kanya eh.
"I hope sa next life natin makita at makasama ka ulit namin." sabi ko at tumayo na.
Padilim na din kasi.
"Yumi aalis na kami ah? Gabi na din kasi." sabi ko at saka tinigyan si Lance
"Let's go?" aya ko sa kanya
Tumango siya na sya.
"Alis muna kami Yumi, babalik kami promise" sabi niya at nagsimula ng maglakad.
Sumunod na din ako maglakad.
YOU ARE READING
It's Okay not to Be Okay (UNEDITED)
Teen FictionHave you ever smiled at the people around you just to hide your feelings? Have you ever cried secretly, no one knows? Have you ever made your own decision, or did someone else make the decision for yourself? Have you ever been confined to your own p...
