Chapter Seven

53 36 4
                                    


Yumi POV


*kringgggg*

I looked at my phone

*Lance calling" 

Sinagot ko yung tawag


"Yes?"bungad ko sa kanya

"How are you?" he asked

"Seriously? tumawag ka para lang sabihin yan?" sabi ko sa kanya

"Oo, after mo mag drama kanina-" pinutol ko yung sasabihin sana niya

"I'm fine" sabi ko agad.

"Pero alam mo, ang galing mo pala kumanta, bakit di mo try mag audition sa school" sabi nito

"I'm not interested" bored kong sabi

"Ginagawa mo ba ngayon?"  aba change topic siya ngayon ah

"Nagrereview" simpleng sabi ko

"Patayin ko ah, nagrereview pa ako eh" sabi ko at pinatay yung tawag


Hays makapagreview na nga lang ulit.

May quiz pa naman kami bukas..

Ibinaba ko yung cellphone ko at nagsimula na ulit magbuklat ng mga notes ko.


"I've missed your calls, for month's it seems

Don't realize how mean I can be

Cause I can sometimes, treat the people

That I love like jewelry" I started singing


It's been 3 months since nagkita kami..


"Cause I can change my mind each day

I didn't mean to try you on

But I still know your birthday and your mother's favorite song"


Just to be honest sya lang ang dahilan kung bakit ginusto ko pa sana doon mag-aral but after what happened. Nagbago ito, mas ginusto ko ng bumalik lamang kung saan ako nanggaling bago kami nagkakilala.


"So I'm sorry to my unknown lover

Sorry that I can't believe

That anybody, ever really

Starts to fall inlove with me


Nagsimula na naman tumulo yung mga luha ko.

I missed him, I really do.


"Sorry to my unknown lover

Sorry that I could be so blind

Didn't mean to leave you

And all of the things that we had behind"


Pinunasan ko yung mga luha sa mga mata ko.


"I run away, when things are good

And never really understood

The way you laid your eyes on me

In ways that no one ever could"


Yes I ran away.

I blocked him sa lahat ng social media account ko

I tried my best to forget him. 


*tok tok*

"Pasok" mahina kong sabi

"Ate?" pumasok yung kapatid ko

"Why?" tanong ko dito

"Gusto lang san itanong if nagugutom ka?" nakangiti nitong tanong

"No" cold kong sabi

"Sige ate pero pag may nagutom ka may food sa baba ah?" sabi nito at lumabas na.


Inayos ko na yung mga gamit ko at nahiga na sa kama ko.

I checked my phone


*1 message from Reika*

I opened Reika text

*Hey Yumi, sabay tayo pumasok bukas, sunduin kita. nighty :)*

 Napangiti ako sa text niya.

Hindi na ako nagtext back since wala naman ako load. Hindi naman ako kagaya niya na mayaman sa load psh.. 


Humiga na ako sa kama ko at tumingin sa kisame. 


I hope magkita ulit kami at sana sa muli namin pagkikita handa na ako.

Sana din mawala na yung nararamdaman ko sa kanya..

Makatulog na nga lang aish.... 

Kung ano ano pumapasok sa isip ko eh... hays..

Goodnight na self.

Zzzzzzzzzz

It's Okay not to Be Okay (UNEDITED)Where stories live. Discover now