46
46 sensiz güne merhabayla başladım. Sahi başladım mı onu bile bilmiyorum. Boşluğun tam ortasındayım.
1 ay 16 gün diyorum kendime. Günler mi hızlı ilerliyor?
Ne zaman çıkacaksı o dört duvardan. Ne zaman bakacak bana kahverengi gözlerin.
Ne zaman yine iltifat edip kızdırcaksın beni?
Neden yoksun ki?
Neden göremiyorum seni. Neden hafızamdan yok oluyorsun.
Yasaksın bana.
Bunun da farkındayım.
Olsun be. Gel yeter ki. Bir kere göreyim yeter seni. Hırkanı al benden. Ama gel nolursun.
Özlüyorum. O kadar ki, bu bir cümleye ancak abartma sanatı olur. Bu bir cümlenin betimlemesinde yer alır.
Yine siyaha dönüyor bedenim. Aklım yine sana kayıyor. Herşey sen yokken anlamsız. Haber yok, mutluluk yok, huzur yok.
Sen yoksun.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BENIM KALEMIM
Non-FictionKarmaşık, kendimce. Hayatımda olan şeylerden küçük parçalar biraz da. Kelimelerimin karışıklığını anlayacaksan gel. A harfinden anlam çıkaramadığın gibi beni de anlamayacaksın.
