Koridor-Bırakma ellerimi ile dinleyebilirsiniz
5, 10, 15, 20 diye sayarken şuan 21. gündeyiz.
Belki ikimiz için 32 ama senin orada olmanın 21.günü. Nasıl anlatayım artık sana inan bilmiyorum.
Gözümün önünde göremedim seni. Kör müydü gözlerim? Sana sürekli anlatıyordum birde. Ne aptalım. Beraber gülmeyi özledim.
Gülmekten ziyade senin beni sinirlendirmeni özledim. Üstü kapalı iltifatlarını özledim. Sana yakın olmak istiyorum deyişini özledim.
Sigara kokusunu özledim bıraktığın hırkada.
Herşeyi en baştan anlattın sanki bana. En baştan öğrettin.
Sevmeyi
Sabrı
Özlemi
Kızgınlığı
Ağlamayı
Sen yokken hepsini tekrardan öğrendim. Cümlelerime yaptığın vurguydun aslında. Virgülden sonra gelen nefesimdin. Noktadan sonra ki durağım.
Sen benim hikâyemdin. Romanımdın. Geçmiş zaman kipine vuran geleceğim de sendin. Karışık cümlelerimin doğru harflerinde saklıydın.
Bilemedim. Yanlış yaptım. Üzdüm seni yanımdayken. Kırdım.
Umursamadım.
Arkadaş olarak devam edelim dedim. Sana sevgili gözüyle bakamam dedim.
Keşkelerime vuran tonumsun bu saatten sonra.
21.günümün 21.hüznüsün. Edebiyatıma vuran duygumsun. Aslında edebiyat sensin.
Ne olur bırakma ellerimi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BENIM KALEMIM
Non-FictionKarmaşık, kendimce. Hayatımda olan şeylerden küçük parçalar biraz da. Kelimelerimin karışıklığını anlayacaksan gel. A harfinden anlam çıkaramadığın gibi beni de anlamayacaksın.
