32,
32 sensiz gün. 1 ay iki gün. Ne çabuk geçmis bu kadar zaman.
Ne kadar çaresiz olduğumu biliyor musun? Ne kadat yalnız olduğumdan haberin var mı.
Çok özlüyorum seni. Deli oldum artık. Boş sayfaya bakan fakat yazamayan bir kızım.
Biliyorum mürekkepim sensin. Sen yoksan bende yokum. Biliyorum yazdığım klavye sensin.
Kahretsin ki biliyorum benim hayatım senmişsin. Özlemek o kadar da zor değil.
Anılar.
Uçurumun kenarında duruyorum. Atlama gibi bir derdim yok fakat yaşamak da istemiyorum.
Keşke diyorum keşke herkesi unutsam bir sen dışında.
32 günün 32 farklı acısını çekiyorum. Ne haldesin bilmiyorum. Belki zayıfladın? Gözaltların uykusuzluktan şişmiş de olabilir?
Kahretsin.
Nasıl olduğumdan haberin var mı senin? Her gün seni düşünmeden geçirmediğim günüm yok.
Yeter artık seni istiyorum.
Bekliyorum.
Kıskanmanı
Kızdırmanı
İtiraflarını
O içten gülüşünü tekrar görebilmek için bekliyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BENIM KALEMIM
Non-FictionKarmaşık, kendimce. Hayatımda olan şeylerden küçük parçalar biraz da. Kelimelerimin karışıklığını anlayacaksan gel. A harfinden anlam çıkaramadığın gibi beni de anlamayacaksın.
