{Gece gözlü çocuk}

326 17 9
                                    

Hayat ne tuhaftı değil mi?

En sevdiklerini alırken, yenilerini gönderirdi karşına. Ne kadar inkar etsen uzak tutmaya çalışırsan kendinden, bir nefes kadar yakınında olurdu. Beynin ne kadar uzak kalmak isterse kalbin, O'nu görmek için can çekişiyordu.

O gece gözlü Çocuk, hayatımın odak noktasına nasıl kurulmuştu sesiz sedasız? Taştan ördüğüm duvarlardan nasıl kalbime sızabilmişti? 

Nasıl tutsak olmuştum, dudaklarından dökülen iki kelam söze? Dudaklarında ki gülümsemeye.

Nasıl hasret kalmıştım eskiden duymak için hayaller kurduğum gece uykusuz kaldığım O Kokuna?

Her zerreni uzaktan izleyerek ezberleyecek  kadar nasıl tutulmuştum  sana?

Ben nasıl böylesine tutsak olmuştum bu Gece gözlü çocuğa?

Bu acıdan  başka  bir şey getirmeyen Aşk bile nasıl vazgeçilmeyecek kadar güzel olabilirdi ki?

|Flashback|

"Hey Kalıbınızdan utanın be! Utanmıyor musunuz? 4 adam küçücük çocuğu sıkıştırıyorsunuz" Ayaz kavga eden tayfaya doğru ilerledi.

"Sanane kardeşim işine bak" uzun boylu esmer uyarıcı ses tonuyla tıslarken, Ayaz kendinden emin bir şekilde üstüne doğru yürüdü esmerin.

"Benim işim bu naaapçan?" Gevşek tavırıyla esmer olan sinirle kızarmış yumruğunu sıkıyordu. Ayaz'ın yüzüne yaklaştı sesizce fısıldadı.

"Uza dedik uza işte  yoksa.."

"Yoksa Ne?" Ayaz bu defa sırıtıyordu  esmer çocuk, sinirle Ayaz'ın yakalarından tutup kendine çekti. Ayaz'ın dudaklarında gülümseme hala yerini bulurken, bu çocuğu delirtmeye yetiyordu.

"Sen istedin" kafa atmak için kafasını geriye yaslarken, Ayaz bacak arasına sert bir tekme attı. Çocuk acıyla yere yığıldı. Ayaz sırıtıp, esmerin arkadaşlarına döndü. Burnunu çekip, kaşlarını çattı.

"Sıradaki?" Bakışları korkudan titreyen çocukların üstünde gezinirken sıkıntıyla konuştu tekrar.

"Ee hadi dersim var daha" çocuklar birbirlerine çevirdi kafalarını, birbirlerine bakarlarken hepsi birden topuklarına vura vura kaçtı.

Ayaz iç çekti "Yazık.. insan kiminle iyi arkadaşlık kurması gerektiğini iyi seçmeli" Sesinde ki, alay ve sahte hüzünle siyah saçlı çocuk şaşkın şaşkın onu izliyordu.

"Sen.. neymişsin be" Aras yıldız gibi parlayan gözleriyle, Ayaz'ı överken, Ayaz ellini kısa çocuğa uzattı.

"Ben Ayaz. Hadi kalk" Aras elinden tutup ayağa kalktı.

"Teşekkür ederim. Beni koruduğun için. Ben de Aras" Şirince gülümsedi siyah saçlı. Ayaz kısa çocuğun tatlı yaklaşımına karşı gülümsedi.

"Yeni geldin galiba?" Sorar gözlerle baktı kısa çocuğa. Kısa olan hızla kafasını salladı onaylar biçimde.

"Evet. Henüz alışamadım" hüzünle mırıldandı kısa olan. Ayaz ellini kaldırıp, Kısa olanın omzuna koyup, sıvazladı.

"Merak etme bundan sonra ben yanındayım. Gel benim tayfayla tanıştırayım" sıcak bir tebessümle baktı kısa olana. Kısa olan Ayaz'ın  samimi davranışıyla hiç çekinmeden karşılık verdi.

Ayaz başından beri Onları izleyen Yağız'ın yanına ilerledi. Yağız bakışlarını boşluğa çevirmiş dalıp gitmişti. Ayaz ve Aras Yağız'ın yanına gelirken, Ayaz arkadaşını düşünceler arasında boğulduğunu farkedip, kurtarma çalıştı seslenerek.

"Yağız. Yağız kendine gel hoo" Yağız silkelenip, bakışlarını arkadaşına çekti.

"Bak yeni bir arkadaş edindim adı Aras" bakışlarını kısa çocuğa çevirdi. O an kalbinde bir şimşek çaktı

Gece Gözlü, O karanlık gecenin güzelliğini  gözlerine sığdırmış parlak küçük yıldızlarla süslemiş.

**
Ben bu çifte aşığımmmm

Umarım  hoşunuza gider ❤

Bu kitaba sürekli yazmak istiyorum sürekli.. zaten uzun sürmeden yb  atarım eheheh 💜

Sizi seviyorum 🌈

Amore segreto |Bxb| Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin