Amore segreto |Bxb|

{Kalp çarpıntısı }

"Aras?" Yağız merdivenlerde tek başına oturan çocuğa seslendi meraklı sesiyle. Aras  kafasını kaldırmadan mırıldandı "Efendim.." Sesinde ki kırgınlık Yağız'ı şaşırmıştı kaşını çattı merakla.

"Neyin var senin?" Yavaş adımlarda merdivenin ilk basamağına yaklaştı bakışları halla Aras'ın üstündeydi.

"Hiç bir şeyim yok.. Beni yalnız bırakır mısın lütfen.."  sesi titremişti, ne kadar gitmesini söylese de kalsın istiyordu içten içe.

"Hayır" Yağız düz sesiyle Red ederken Aras'ı.  Aras'ın dudaklarında minicik bir tebessüm oluşmuştu, Ama Yağız bunu görmemişti

'Git desem de gitme işte. Yanımda kal hiç bir şey söylemene gerek yok sadece kal' içinden Yağız'a yalvarıyordu ama bunu yüzüne karşı söylemeye cesareti yoktu. Sadece sesiz kaldı. 

"İlk tanıştığımız günü hatırlıyor musun?" Aras kafasını kaldırdı ve kızarmış gözlerini Yağız'ın siyah incileriyle birleştirdi.

"O gün seni yalnız bırakmadım değil mi? " Aras kısa bir kafa salamasıyla onayladı Yağızı.

"İşte. O gün seni yalnız bırakmadıysam bugünde yalnız bırakmamı bekleme" 

"Peki Neden? "  Yağız'ın kaşları çatıldı ne demek istemişti anlamamıştı.

"Ne neden?" Aras burukça gülümsedi.

"Beni tanımıyordun bile niye yardım ettin?"  Yağız sustu çünkü cevabını o bile bilmiyordu ki.

"Bilmiyorum. İçimden öyle geldi" Omuz silkti. Ellini sweatshirt'ün cebine sıkıştırdı.

Aras bu tuhaf çocuğun Kendisini daha ne kadar şaşırtıcağını düşündü. Gülümsedi kendi kendine.

"Ee? Niye burda yalnız oturuyorsun? Biri bir şey mi yaptı eğer öyle bir şey varsa isim ver ben gider hesabı sorarım.."

"Yağız!" Aras'ın bıkkın sesiyle sustu Yağız. Bakışlarını üstünde gezdirdi, Aras konuşması gerektiğini fark edince söze nerden başlaması gerektiğini hesaplamaya çalışıyordu.

"Şey.." 

"Şey ne?" Aras Yağız'ın sabırsız haline göz devirdi ve boğazını temizledi

"Şu İlhan denen çocuk.. "

"Bir şey mi yaptı sana?"

"Sözümü kesme! Dinle"  Yağız usulca kafasını salladı.  basamağın üstüne çöktü ve oturdu

"Ayaz'la sürekli beraberler, Ayaz beni fark etmiyor bile artık!  Sürekli konuşmaya çalışıyorum ama kısa cevaplar verip sohbeti  kesiyor" Aras dudak büzdü ilk arkadaşı Ayaz'dı haliyle uzaklaştığını görmek canını sıkıyordu.

"Cidden buna mı üzüldün? " Yağız'ın alaycı tavrıyla kaşları çatıldı.

"Duygusuz robot " Eğilip Bir kaç basamak geride kalan Yağız'ın kolluna vurmak istemişti ama Yağız refleksle  bileğini hızla kavradığı için öyle kalakaldı Aras.

Göz bebekleri birbirine kenetlenmiş zaman kavramı ikisi için akmayı bırakmıştı iki kalp bir olmuştu aynı hızla birbiri için attıklarının farkında bile değildi ikili..

**
Oh be...

Bulaşık yıkarken gelen ilham perilerim sayesinde  yb atabildim çok şükür..

Rica ediyorum lütfen yorum yapın ki kötü yazdıysam düzeltmek için hatamı bileyim hayalet okuyucu olmanız beni zor durumda bırakıyor kitabı boşuna yazdığımı hisediyorum..

Her neyse umarm beğenirsiniz  💜

Sizi seviyorum 🌈

Sağlıkla kalın 💜