Amore segreto |Bxb|

{Seni kendime sakladım}

Aras titreyen ellerini zile bastırdı. Derin derin nefesler çekti içine. Bugün Yağız'ın ailesiyle tanışıcaktı. heyecandan gece boyunca uyuyamış hayal kurup durmuştu tüm gece. Sabah hangi ara uykuya daldığını bilmeden gözlerini açtığında geç kaldığını düşünmüş yataktan korkuyla sıçramıştı ama saate baktığında yersiz endişesine sövmeden de edememişti tabi.

Terleyen avuç içlerini pantolonuna sürterek temizledi hışımla.

Açılan kapıyla nefesini tutmuştu farkında bile olmadan. Esmer tenli çocuk karşısında belirdiğinde dudakları yukarıya doğru kıvrılmıştı çoktan. Yolda heyecandan kalbi depar atıyordu lakin Sevdiğini gördüğünde, mümkünmüş gibi daha hızlı tekledi kalbi.

"Güzelim biraz erken gelmedin mi sanki?" Yağız kaşlarını çatarak Aras'ı süzdüğünde Aras şirince gülümsedi ve parmak ucuna çıkarak Dudaklarını sevgilisinin yanağına sürttü. Bu temas karşısında titreyen Yağız'a güldü Aras.

"Aniden şöyle şeyler yapma kriz geçiriyorum ulan" Yağız biraz isyan ve heyecanla çocuk gibi mızmızlandığında Aras bu haline omuz silkti. Üstünde olan etkisini görmeyi seviyordu napsın?

"Sizinkiler uyanmamış mı halla? İstersen bir kafeye gidip bekleyebilirim" Aras mahcupca kısık sesle konuşuyordu ailesinin uyandırmak istemezdi. Her ne kadar onlarla tanışmak için can atsada bekleyebilirdi biraz daha..

Yağız sevgilisine yaklaşıp biraz eğildi ve aşık olduğu yüzü kavradı koca elleriyle, baş parmağını yumuşak yanağa sürttü ve yavaşça okşadı. Aras bilinçsizce gözlerini yumduğunda Yağız bu manzaranın karşısında dudağını ısırmakla yetinebildi.

"Saçmalama Aras. Geç içeri hasret gidereyim biraz. Zaten dün geceden beri özlüyordum" Yağız dudak büzerek konuştuğunda Aras gözlerini siyah irislerle buluşturdu. Sevgilisinin bu halini şaşkınlıkla seyre daldı yüzünün her yerini inceleme şansı doğdu böylelikle.

"Ne bakıyorsun öyle?" Yağız gülerek Aras'ın bakışlarına karşı şaşırdığını beli etmemeye çalışsa da mimikleri onu ele veriyordu.

"Of sen böyle davrandığın zamanlarda eski biz geliyor aklıma ve o zamanları özlüyorum.." Aras hüzünlü gözlerle suratını düşürdü ve Ona anlamaz gözlerle bakan sevgilisine çevirdi bakışlarını.

"Eski Biz?" Yağız sorgularcasına kaşlarını yukarı kaldırdı yüzünde anlamadığını beli eden ifadeyle, Aras güldü ve omuz silkti.

"Biz arkadaş olduktan sonraki zamanları kast etmiştim. Herkese soğukken bana bir çocukmuşumcasına şefkatli ve özenerek davranıyordun" Aras, özlem ve hayranlık dolu konuştuğunda Yağız parlayan siyah irislerine çekti bakışlarını. Her seferinde İçini titretiyordu bu çocuk.

"Beyler içeri mi girseniz artık? Ev soğudu" genç Adam ikiliye doğru konuştuğunda Yağız transtan çıkmış gibi irkildi yerinde. Aras şaşırıp kalmış öylece Yağız'ın babası olduğunu düşündüğü Adam'ın suratına bakıyordu fal taşı gibi kocaman açılmış gözleriyle fazla tatlı duruyordu.

"G-geliyoruz baba.." Yağız, Babasının ani baskın yapması yüzünden şaşırmış olsada hızlıca kendini toplayarak Babasına cevap verdi.

Genç adam güldü ve kafasını salladı. Arkasını dönüp içeri geçeceken bir şey hatırlamış gibi tekrar ikiliye döndü.

"Siz burda cilveleşirken ben kahvaltıyı hazırladım. Omlet soğumadan çabuk olun" genç adam şakayla karışık konuştuğunda gülerek içeriye girdi. Aras utançtan renkten renge girerken Yağız sevgilisinin tatlılığı karşısında ısırmamak için, içten içe savaş veriyordu kendiyle..