o n e

3K 226 137
                                    

Jisu kasiyere ufak bir teşekkürde bulunduktan sonra aldığı çikolataları sweat'inin cebine sıkıştırarak marketten çıktı.

Yıllık Arınma'dan sonra şehrin eski hâline dönmesi çok uzun sürmemişti. Zaten alışık oldukları bu uygulamanın altıncısından sonra da her sene yaşanan şeyler yaşanmıştı. Çoğu kişi isyan etmiş, devletten yardım istemişti. Ama tabii ki bu kabul edilmeyince kendi ceplerinden harcamışlardı. Bazıları da sigortaya neden Arınma Gecesi'nin dahil edilmediğini sorguluyordu.

Arınma'nın üstünden yaklaşık dört ay geçmişti ve onlar yaklaşık üç buçuk aydır normal hayatlarına hiçbir şey olmamış gibi devam ediyorlardı, en azından çalışıyorlardır.

Hâlâ bazı hasarlı binalar, yeniden yapılan dükkanlar ve tamirde olan araçlar olsa da herkes hayatlarına devam ediyordu; hayat devam ediyordu.

Dört aydır ne kendilerini kurtaran o sekiz oğlanla karşılaşmış, ne de kapılarına polis dayanmıştı. Ama yine de Jisu her anını büyük bir korkuyla yaşıyordu.

Her polis gördüğünde yolunu değiştiriyor, her haberde başkanlık seçimlerinden bahsedildiğinde kanalı değiştiriyordu.

Eve vardığında anahtarını cebinden çıkardı ve içeri girdi.

Chaeryeong ve Ryujin salonda televizyon izliyorlardı. Yuna ve Yeji ise ortalarda görünmüyordu.

Cebindeki çikolataları mutfağa geçip buz dolabına bıraktı. Ardından da oturma odasına, Ryujin ve Chaeryeong'un yanına geçti.

"Bir şey oldu mu, ters giden bir şey?"

Ryujin'in Jisu'ya dönerek konuşmaya başlamasıyla evde saatlerdir süren sessizlik biraz olsun bölünmüştü.

Jisu kafasını iki yana salladı.

"Hayır, olmadı."

Tekrar televizyona döndüler.

Akşam olmuştu, hâliyle de haberler başlamıştı.

Jisu kumandayı sehpanın üstünden aldı ve başka kanallara bakınmaya başladı.

Arınma'nın bitişinden beri haberleri izlemiyorlardı. Bir gelişme var mı; Chris ve diğerleri yakalandı mı, hâlâ Kore'deler mi, hiçbir şey bilmiyorlardı.

Hatta çalıştıkları işlerine ve markete gitmek dışında dışarı çıktıkları da söylenemezdi.

Jisu sinema kanallarını gezmeye devam ederken Yuna merdivenlerden indi.

Elinde telefonu vardı ve telaşlı gözüküyordu.

"Chris'in yerini bulmuşlar."

Aniden söylediği şeyle herkesin dikkati ona dönmüştü.

Yeji bile yukarı kattan aşağı doğru kafasını sarkıtmıştı.

"Nasıl? Ne? Ne zaman?"

"Bilmiyorum, bilmiyorum! Sadece yerini tespit etmişler, eve baskına gittikleri zaman ise kaçtığını görmüşler. Evde kimse yokmuş."

The Purge: ESCAPE || SKZ × ITZYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin