Chapter 5 >> Letting you go

36 1 0
                                    

Buong araw ring di kumain si Yuri kaya nag-aalala na ang mga magulang at mga kaibigan nya sa kanya. Hindi rin sya lumalabas ng kwarto.

Araw-araw nyang sinisisi ang sarili sa pagkamatay ni Nico. Walang tigil ang kanyang pag-iyak.

(Knock . . . Knock . . .)

"Bes? Kumusta ka na? Pwede bang pumasok?"

Nagulat si Yuri sa kanyang narinig.

"Bes? Ikaw ba yan? Kelan ka pa dumating?"

Agad syang tumayo at pinagbuksan ng pinto ang kaibigan.

"Buti naman at kinausap mo ako kundi magwo-walkout talaga ako ng bonggang-bongga" , sabay beso nya sa kaibigan.

"Baliw ka talaga. Halika pasok"

"Anong baliw? Tingnan mo kaya yang sarili mo sa salamin kung sinong baliw sa'ting dalawa. Alam mo bang ang panget mo na? Ang chaka na talaga ng feslak mo bes" , sabi ni Hanz sabay upo sa sofa ng room ni Yuri.

Si Hanz nga pala, ang kaibigang bakla ni Yuri sa Pilipinas.

"Talaga? Ang chaka ko na bes? Magkahawig na ba kami ni Chukie?" , tanong ni Yuri habang tinitingnan ang sarili sa salamin.

"Plangak bes. Kahit na ngumiti ka, chaka ka pa ring tingnan. Para kang si Smiley"

"Ha? Sinong Smiley bes? Yung emoticon?"

"Gaganess ka talaga. Si Smiley, yung sa horror movie. Di mo ba napanuod yun? Ha-huntingin ka talaga nun. Teka, asan laptop mo?"

"Bakit? Anong gagawin mo sa Laptop ko? Wag mong sabihing pumunta ka lang dito sa Korea para makigamit ng laptop ko?"

Agad nitong ibinigay kay Hanz ang laptop nya. Binibiro lang naman nya ang kaibigan.

"Hoy Yuri Park? Di ako poor. Gusto ko lang mag webcam"

Naguguluhan pa rin si Yuri kay Hanz.

"Webcam? Para saan?"

"Di mo pa kilala si Smiley diba? Ipapakita ko lang naman sya sayo. Halika"

"Ayoko nga!"

"Sige na. Mag type ka lang ng I DID IT FOR THE LULZ"

"Oh? Anong kinalaman ko dyan?"

"Basta nga"

Lumapit din naman sya kaagad at nag type. Nang biglang. . .

"WaaAaaAaaAaah"

"Hahahahahaha" tinawanan lang sya ni Hanz

"Oh my gosh. Bes? Sino yung sumulpot? Bakit nya pinatay yung ka-webcam natin? curious at takot na tanong ni Yuri.

"Sya ang tinutukoy ko sayo bes. Si Smiley. Oh ano? Takot ka?"

Bigla syang pinaghahampas ni Yuri ng unan.

"Walanghiya ka. May balak ka bang patayin ako sa heart attack ha?"

"Hahahahahaha. Kasi naman bes, ayoko lang makita kang nasa-sad and lonely" concern nyang sabi.

"Ayy, ang sweet mo naman bes. Pa-kiss nga"

"Cheh! Malandi ka bes. Ayusin mo na nga lang ang sarili mo kung ayaw mong makita si Smiley. Sa baba muna ako ha? Bumaba ka agad kundi alam mo na"

"Oo na nga bes. As if i have a choice. Alam kong di mo ko tatantanan. Tsupi na nga. Bababa agad ako, promise"

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

YURI's P.O.V

♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡

It's been 1 week since i attended Nico's burial. Everyday, i always blaming myself.

Buti na lang andyan si Hanz, napapatawa nya ako.

Sabi ni mommy, I need to let him go. She wanted me to stay in the Philippines and forget all the bad things that happened here in Korea. That's the reason why Hanz came here. Sinusundo na nya ako.

How can i forget Nico? He means everything to me. It's here where i build my happiness. And that happiness was when we were together. Enjoying every moment of my life with him.

I thought, were destined to be.

I guess, I am wrong.

Is it time to let you go babe?

I'm so sorry. It's really all my fault. I will miss you.

I think it's Goodbye.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

DARA's P.O.V

♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡

Buong grupo ng FYI Movers ay nakiluksa rin sa pagkawala ni Xiam. Hindi ko pa rin talaga matanggap ang nangyari. Kung di ko sana sya pinilit na bilhan ako ng pagkain sa Chulguon Restaurant sa Busan, andito pa sana sya ngayon.

"Anak? Tama na yan. Nangangayayat ka na. Pwede bang kumain ka na kahit kunti man lang?" Tugon ni Mama.

"Ayoko po talaga Ma, wala po akong gana" pagmamatigas ko.

"Anak? Sa tingin mo ba matutuwa si Xiam kapag nalaman nyang nagkakaganyan ka? Sasaya ba syang pinapabayaan mo na ang iyong sarili? Sige na. Kumain ka na. Iiwan ko na lang ang mga ito dito" Sabi ni Mama sabay alis sa harapan ko.

Tama ka Ma. Malulungkot yun.

Kahit ayoko talaga. Pinipilit ko na lang ang sarili kong kumain.

1 week na rin ang lumipas simula nung inilibing si Xiam.

Kelangan kong magpakatatag at magpalakas para sa kanya.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

A.N

Sino marunong gumawa ng book cover? Pagawa ako please. Thankee :-* ;-)

Abangan ang susunod na mangyayari :-)

Wish On A Scented CandleTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon