Don't look into his eyes, I made the mistake too.

46. Honeymoon 1.

(pov. Scarlett)

We stappen in de auto die ons naar onze huwelijksreis brengt. En met we en ons bedoel ik, mezelf en mijn man. Wat voelt het geweldig om Chandler mijn man te toen. 'Scar?' 'Hmm?' Reageer ik terwijl ik nog aan het dagdromen ben. 'Gaat het wel goed? Je lijkt zo afwezig.' 'Ja, prima. Ik voel me, gelukkig.' zucht ik tevreden waarna ik hem glimlachend aankijk. 'Fijn om te horen dat mijn vrouw gelukkig is met ons onverwachte huwelijk.' Zegt hij glimlachend. Ik weet precies waar die lach vandaan komt. Hij is ook ontzettend gelukkig om getrouwd te zijn met mij. 'En ik merk dat mijn man ook gelukkig is met ons huwelijk.' Weer kijkt hij me glimlachend aan. Hij pakt mijn hand en brengt de rug ervan naar zijn mond. 'Ik ben super gelukkig, Scarlett Riggs.' Fluisterd hij waardoor zijn adem mijn hand streelt en ik een rilling krijg, een goede rilling. En dan kust hij tevreden mijn hand.

Aangekomen bij de bestemming.

De auto stopt voor een groot huis. Ik kijk bewonderd naar het huis waardoor ik niet in de gaten heb dat Chandler al is uitgestapt en mijn portier opent. Hij steekt zijn hand uit en die pak ik aan. Hij helpt me de auto uit en sluit de deur weer achter mij. Hij leidt me naar het grote huis. De gigantische deur gaat open en een lichte, marmer, witte hal bestrooid met rode rozenblaadjes staat op ons te wachten. De rozenblaadjes vormen een weg naar boven over de prachtige, rondlopende trap. Mijn nieuwsgierigheid laat mij de rozenblaadjes volgen. Boven aan de trap zie ik dat de rozenblaadjes zich naar een kamer leiden. Ik loop naar de kamer en zie ik prachtig groot bed staan met daarop de rozenblaadjes in de vorm van een groot hart. Binnenin het hart staat een emmertje met daarin ijs, champagne en glazen. Twee armen slaan zich van achteren om mij heen. Ik merk dat het Chandler is en leun achterover tegen zijn borstkast aan. Door de warmte die van hem af komt heb ik al meteen door dat hij geen shirt meer aan heeft. Ik draai me om in zijn armen en leg mijn hoofd tegen hem aan. Ik geniet van de warmte van zijn lichaam, de rust die de stilte met zich meebrengt en de bewegingen van zijn borstkast door de ademhaling. Het genieten is kort doordat hij me van zich afduwt. Hij gaat op het bed zitten en klopt uitnodigend naast zich op het matras. Ik accepteer de uitnodiging en ga zitten. Hij ontpopt de champagne en vult de beide glazen, waarna hij mij een van de twee aanbied. 'Zullen we proosten?' Vraag ik als grapje, maar zo vat Chandler het niet op. 'Ja, goed idee. Ik ga eerst. Ik wil graag proosten op het begin van ons huwelijk en op het begin van de samenwerking van de Spider en de Riggs familie. En op een geweldige week met mijn prachtige vrouw.' Ik glimlach. 'Proost dan maar.' Zeg ik en tik mijn glas tegen het zijne aan. 'Proost.'

Volgende dag.

Ik wordt wakker in het grote bed met naast mij Chandler. Hij heeft zijn armen om mij heen geslagen en houdt mij stevig vast in zijn slaap. Ik bevrijd me van zijn armen en stap onder de dekens vandaan die mijn naakte lichaam en Chandler's naakte lichaam bedekten. Ik loop naar de deur van de slaapkamer waar ik de badjas van de haak haal en aantrek. Vervolgens loop ik door naar de keuken van het huis om daar te gaan zoeken naar een pan en eten. Ik vind melk en een pannenkoekenmix. Ik begin met het maken van de pannenkoeken. Iedere die klaar is leg ik op het bord. Zodra ik de stapel af heb verdeel ik ze over twee borden. Niet helemaal gelijk, aangezien Chandler meer eet dan ik dat doe. Vervolgens leg ik allerlei besjes, bramen, aardbeien en frambozen op de stapel en als finishing touch giet ik warme chocolade saus over het fruit en de pannenkoeken. Ik pak de beide borden op en loop richting de tafel, waar ik ze neer zet. Vervolgens maak ik nog verse jus d'orange. Ik zorg dat ik het aanrecht weer netjes achter laat en neem de glazen mee richting de tafel. Ik zet ze neer en zorg ervoor dat alles recht staat. Net wanneer ik me wil omdraaien om naar de slaapkamer te gaan en Chandler wakker te maken slaan er twee armen om mijn middel. 'Ruikt heerlijk, mevrouw Riggs.' Ik glimlach onbewust. 'Laten we gaan eten, lieverd.' Zeg ik en schuif zijn stoel voor hem naar achter. Hij lacht lichtjes en gaat zitten. Ook ik ga naar mijn stoel en neem plaats. Hij pakt zijn bestek op en neemt zijn eerste hap. 'Hmmm, lekker!' Zegt hij met zijn mond nog vol. 'Geniet er maar lekker van.' Zeg ik en begin zelf ook aan mijn eten.

Het is inmiddels middag en we lopen gezellig met zijn tweeën door het stadje. We lopen hand in hand. Chandler zijn andere hand zit vol met tassen. Hij verbood het mij om ook maar een tas vast te houden, maar een extra tas zou hij niet meer vast kunnen houden, althans, dat denk ik. Ik loop de volgende winkel in en Chandler loopt bijna als een puppy achter me aan. Ik haal enkele kledingstukken uit de rekken en loop naar de paskamers om ze te passen. Terwijl ik aan het passen ben is Chandler op mij aan het wachten om alles te beoordelen. Ik stap het pashokje uit met tot nu toe mijn favoriet. Het is een croptop met een redelijk, diepe decolleté en een leuk, geblokt rokje. Meteen zie ik zijn afkeurende blik. 'Nee, dat komt niet in onze kast te hangen. Je mag zoveel van mij, maar je gaat er niet bijlopen als een of ander goedkoop hoertje.' 'Pardon? Dit is mode. En als ik wat meer huid wil laten zien dan bepaal ik dat toch zelf? En daarnaast zo kort en diep is het ook weer niet. Ik heb meerdere van dit soort kledingstukken. Dan heb je nog iets om over op te scheppen over je nieuwe vrouw.' Knipoog ik en draai een rondje om de outfit nog een keer te laten zien. 'Scar, kijk eens in de spiegel naar je achterwerk.' Ik draai mijn rug naar de spiegel en draai mijn hoofd bijna 180 graden. Ik begin gewoon te lachen en ik geef Chandler groot gelijk. Ik had het zelf niet in de gaten, maar mijn billen komen net onder mijn broekje uit. 'Het kan erger, maar ik geef je gelijk.' Lach ik. Ik hoor een opgeluchte zucht van Chandler wegkomen. 'Maar het topje houd ik.' Zeg ik gauw en stap het hokje weer in. Verder heb ik geen zin om de rest te passen dus dat hang ik netjes terug. We lopen naar de kassa om af te rekenen. Chandler wil zoals al eerder zijn pas gauw op het pinautomaat leggen om voor me te betalen. Gelukkig ben ik hem deze keer te snel af. Dan pakt hij de tas gauw aan en probeert het in zijn hand te proppen bij alle andere tasjes. Het lukt hem niet en ik steek mijn hand naar hem uit. 'Geef maar hoor.' Lach ik en eindelijk krijg ik mijn zin, ik mag eindelijk een tasje vasthouden.

Oke, het is misschien wel een beetje een saai en kort hoofdstuk, maar er komen nog mooie hoofdstukken aan. En sorry dat ik zolang niets heb geüpload.