Don't look into his eyes, I made the mistake too.

27. Laatste avond.

(Pov. Scarlett)

Twee weken later.

Ik lig op de bank van het appartement. Morgen gaan we weer naar huis. Het is erg gezellig en leuk geweest. Alleen had ik niet mee gemoeten maar Andrew. Chandler heeft me verteld dat hij niet echt op vakantie is geweest maar als hij in een ander land was dan moest hij werken. Onze maffiafamilie heeft meerdere vestigingen, zo hebben we in elk continent in ieder geval zo'n honderd vestigingen. Dus in bijna ieder land wel. Over een half jaar gaan we naar Amerika. Daar hebben ze in Texas een vestiging die word aangevallen door The Spiders. Ik zou zo graag eens de echte bekende Jack Spider willen ontmoeten maar hij doet aanvallen altijd via via en dus gaat dat lastig. Maar nou blijkt dat hij dus Chandler zijn vader had vastgebonden toen ik daar echt net een weekje was. Maar Chandler had toen optijd ingegrepen en daarvan had hij een lelijk litteken op zijn schouder. Maar hij heeft het nu bedekt met een wit shirt waar zijn spieren goed in uitkomen. We gaan zometeen ook naar de bar waar we in deze vakantie heel vaak zijn geweest. De deur knalt open en Xander en Qarter rennen naar binnen. Ze waren een wedstrijdje aan het doen. 'Gaan we zo of moet er nog iemand omkleden en haar haar doen.' Zeggen ze wijzend op mij. Ik steek mijn handen in de lucht als teken dat ik dat nooit heb gehad. Oke, eigenlijk altijd. 'Ik ben al lang klaar, dus klaag niet zo.' Zeg ik en sta op van de bank waarna ik mijn telefoon van de lader haal en mijn schoenen en jas aan trek. Ik hoor een kuch van Xander en zie hoe Qarter in lachen uitbarst. Xander wijst naar de rand van mijn broek. Chandler geeft Qarter een klap tegen zijn hoofd waarna ik kijk wat er aan de hand is. Een van de strings die de jongens hebben ingepakt, die ik natuurlijk wel aan moest trekken steekt boven de rand van mijn broek uit. 'Daarom draag ik dus nooit strings en het zit ook erg onconfortabel.' Zeg ik waarna ik Qarter een schop onder zijn kont geef. Als iedereen zijn jas aan heeft gaan we naar buiten waar de pers natuurlijk staat te wachten. Gelijk staan de mensen die allemaal zaten op de grond op. Alle microfoons worden naar me uitgestoken en camera's op me gericht. Een camera die te dicht bij komt druk ik met mijn hand weg waarna ik ze probeer voorbij te lopen. De portier gooit de autosleutels naar me toe waarna ik in de zwarte bmw stap en die gelijk na het starten plankgas laat geven. De pers volgt ons met busjes, fietsen van voorbijgangers en ook te voet. Natuurlijk is het duidelijk dat ze me niet bij gaan houden. Ik parkeer de auto snel vlak voor de bar en gooi de sleutels naar Qarter die ze behendig opvangt. Samen lopen we naar binnen en worden we begeleid naar onze privébar. Daar aangekomen zet ik de televisie aan en kijk wat ze nu weer bedacht hebben over mij. 'Scarlett gaat weer weg bij het hotel en is dit keer met succes achtervolgt tot een bar. Daar zou ze volgens ooggetuigen aangeschoten zoenen met de eerste jongens die ze ziet. Ze heeft zelfs een keer een van de jongens mee naar het hotel genomen. Chandler zou als haar vriendje er niets van weten of gewoon niets op uit hebben gedaan.' Vertelt een journalist. 'Nou hun kunnen wel goed lullen. En hoezo denken ze uberhaupt dat we een stel zijn. En daarnaast ik heb nog nooit alcohol gehad, toch?' Zenuwachtig knikt Chandler. 'Chandler ga me nou niet vertellen dat....' Hij knikt. Ik grijp mijn haar vast en plof op de sofa. 'Maar, hoe, ik, ik, ik heb altijd, nee, dit kan niet waar zijn. Chandler, hoe?!' Vraag ik hem dwingend. 'De eerste avond hier in je cola, je was heel erg dronken en had zelf nog een fles losgedraait. Oh, ja. Toen ben je out gegaan en ben je alles vergeten.' 'En dat vertelde je me niet even?' Vraag ik hem. Hij zucht en schud zijn hoofd. 'Sorry, ik wou gewoon dat je even mee ging feesten. Als je ooit drank gebruikt beloof ik dat ik je tegen houd als je te veel op hebt.' 'Weet je wat, geef maar iets. Ik wil gewoon even die stomme journalisten vergeten.' Ik sta op en loop naar de bar waar Xander me een fles, weet ik veel wat het is, overhandigd en twee glazen. 'Die gek op de bank is hier verzot op, nu is het jou beurt.' 'Game on.' Zeg ik grijnzend tegen Xander die me toe lacht. Ik loop weer terug en zet het op de tafel waarna ik een glas compleet vol giet en het aan Chandler overhandig. Hij neemt een grote slok en laat zien dat het brand. Ik schenk voor mezelf ook een glas in alleen minder vol. Ik pak het glas van tafel en ruik aan de drank en speel er wat mee. 'Probeer het gewoon het is echt lekker.' Moedigt Chandler me aan. Twijfelend neem ik een slok en oh wat brand dat. Mijn gezicht vertrekt van het branderige gevoel maar dat is al minder bij de volgende slok en de volgende en de volgende. Ik schenk Chandler nog een glas in en doe expres heel rustig aan met het glas zodat hij dronken word, goed erg. En ik, misschien alleen aangeschoten. Flessen gaan er door heen bij Chandler terwijl ik net begin aan mijn tweede glas. Ik voel de alcohol iets opstijgen maar bij Chandler is het voltooid. Hij zit dronken op de sofa te vragen om meer. Hij kan amper rechtop zitten of überhaupt praten. Qarter wil hem nog een in schenken maar ik wenk dat het genoeg is geweest. Door de alcohol word Chandler boos en slaat van zich af. 'Chandler, doe rustig man.' Hij probeert terug te praten maar alleen met een dubbele tong waardoor je hem gewoon niet verstaat. 'Chandler, gast niet zo ruig. We weten dat je dronken bent en meer wilt maar dat word je dood, dude.' Proberen Qarter en Xander hem rustig te krijgen. Nog steeds blijft hij van zich afslaan. Ik stap rustig op hem af maar hij word boos en probeert te zeggen dat ik spijt krijg. Hij stapt dreigend op mij af en duwt me vervolgens tegen de muur. Qarter en Xander trekken aan zijn schouder in de hoop dat hij me laat gaan. Maar alsof het twee vliegen zijn slaat hij ze gewoon weg. Ik merk dat mijn ademhaling zwaarder word door de intimiteit van hem. Hij grijnst door het effect dat hij op me heeft. Ik sluit mijn ogen van de tintelingen die hij me geeft door dat de huis van zijn hand de huis van mijn buik aanraakt. Zijn hand kruipt verder naar boven en door de tintelingen ben ik gewoon verlamd. Het enigste wat ik kan is fluisteren. 'Chandler, stop nu. Ik wil dit niet, je krijgt problemen met je vader. Dat wil ik niet. Stop hier onmiddelijk mee.' En het enigste wat hij eroo zegt is: 'kus me.' Ik schud mijn hoofd. Ik kan het niet, nooit niet. 'Dan laat ik je los.' Ik schud weer mijn hoofd. Xander gebaard iets naar me en wanneer ik het snap voer ik het uit. Ik kus hem op zijn wang en hij is afgeleid. De jongens overmeesteren hem en zo leiden we hem naar buiten. Wanneer hij rustiger is neem ik hem van de jongens over en wel iets mensvriendelijker. Ik pak hem beet bij zijn pols. We stappen de club uit en zoals ik op de tv heb kunnen zien staat alle pers hier. 'Mensen, ga even uit de weg. Ik moet hem terug brengen hij is dronken.' Iedereen blijft foto's maken en vragen stellen. Xander en Qarter vormen een soort bodyquarts alleen met zijn tweeën redden ze het niet. Het pistool dat ik heb gekregen van Andrew haal ik achter mijn riem weg en richt het op een journalist. 'Jij, wat is je vraag. En kom niet te dicht bij want ik schiet, dat geld voor iedereen.' Zeg ik ze allen dreigend. 'Ehm, ehm. Klopt, dit, ik bedoel dat, nee het. Oke, even rustig, adem in adem uit. Klopt het dat je een stel bent met Chandler?' Vraagt ze terwijl ze de microfoon te dicht bij mijn mond houd. Ik pak de microfoon over en vertel recht in de camera de waarheid. Ik verbeter de roddels en maak ze ook merendeels ongedaan. Na een korte minuut vind ik het wel genoeg en loop nu tussen de mensen door naar de auto. Ik plaats hem achterin tussen de jongens waarna ik deze keer wel op normaal tempo weg rijd.

Ik denk dat ik de vragen onder de hoofdstukken aanhoud. Denken jullie na drie keer scheepsrecht komt? Dus dat ze na drie wangkussen overstappen op de lippen? Geef jouw mening in de reactie!