MADEM (Ara Verildi)

Episode|9

________________________

Yazar

Sinirle çıktı evden genç adam, arabasına geçti motoru çalıştırmadan bir müddet bekledi, ellerini direksiyona koyup sertçe sıktı. Gözleri parmağında olması gerek ama olmayan alyansına kaydı. Boş parmağına baktı uzun bir müddet,ne yapması gerektiğini zerre kadar bilmiyor du. Sevdiği kadın la nasıl ayrılacak tı hiç bilmiyordu. Aklına Ceren düştü. Masumluğu,güzelliği,duruluğu ve saflığı geldi gözünün önüne. Dün ne kadar güzel olduğunu hatırladı.

"Kendine gel Cellat." dedi kendi kendine. Bulunduğu durumdan silkelen di. Sevdiği kadına ihanet ediyor gibi hissetti ki zaten ediyor du. Ondan henüz ayrılmadan Ceren ile nişanlanmıştı üstelik te bir haftaya kadar evlenecekler di. Ceren bunu hakediyormuydu peki, asla! Ama Cemreyi de seviyor du ve ondan da vazgeçmek istemiyordu. Ama ne olursa olsun hiç bir kadın böyle aşağılanmayı haketmez diye düşündü. Ne olursa olsun bugün Cemre ile konuşup bu konuyu bitirecekti.Zorla da olsa ondan ayrılacak tı.

Çalan telefonu ile sıçradı eline aldığında Cemre'nin aradığını gördü. Telefonu açtı ve kulağına dayadı.
"Efendim Cemre?"

"Cellat her zaman ki kafede buluşabilir miyiz?"

"Tabi, ben yoldayım zaten. On dakika sonra orda olurum."

"Tamam" dedi ve kapattı Cemre. Deniz şaşırdı neden onu çağırmıştı ki? Neyse gidince öğrenirim diyerek motoru çalıştırdı ve evin önünden uzaklaştı.

Park ettiği arabadan inerek kafeye giriş yaptı, masalara baktığında Cemre'nin orda oturduğunu gördü. Yanına ilerleyip karşısında ki sandalyeyi çekti ve oturdu.

"Nasılsın,güzelim?"diye sordu,Cemre uzun süre Cellat'ın yüzüne sadece baktı, bir süre sonra telefonunu çıkardı ve masaya koydu. Cellat telefonun ekranına baktığında Ceren ile olan nişan fotoğrafını gördü. Kıza baktı, dağılmış gözüküyordu ve Cellat bunu farketmemişti.

"Cemre..." devamını getiremeden Cemre lafını hızla kesti. "Bana ne zaman söylemeyi düşünüyordun Cellat? Düğün gününde mi?" diye sordu hızla. Gözleri ağlamaktan kızarmış durumdaydı. "Hani senin Ceren ile aranızda hiç bir şey yoktu, hani o senin sadece kuzenindi. Ne oldu? Ne olduda bana haber vermeden, benden ayrılmadan gittin onunla nişanlandın.?" Adam ağzını açamadı çünkü karşında ki kadın baştan sona kadar haklıydı. "Cemre ben sana söyleyecektim. Hatta bugün söyleyecektim. Çok ani oldu bizimde haberimiz yoktu."

"Bu ne saçmalık ya senin haberin olmadan seni nasıl nişanlanıyorsun Deniz?"

"Bak Cemre, Ceren ile nişanlanmamı annem istedi, ben kabul etmedim ama, olmadı. Kabul etmek zorunda kaldım, nişanı da gösteriş niyetine yaptı zaten. Kendisi ne de söyledim bu evliliğin asla gerçek olamayacağını."

"Ceren de bunu bile bile kabul etti öyle mi?"diye sordu kız. Cellat derin bir iç çekti, aslında oda Ceren'in bu işte olduğunu sanıyor du ama Cemre'nin bunu bilmesine gerek yoktu, Ceren'i onun yanında küçük düşürecek değildi.

"Onun da kabul etmekten başka şansı yoktu, annem ikimize de başka bir seçenek bırakmadı." Cemre sakince kafa salladı. Bu hayra alamet değildi, Cemre'nin bu kadar sakin kalmasına Cellat bile şaşırmıştı. "Sana müstakbel karın ile yeni hayatında mutluluklar."dedi ve hızla masadan ayrıldı. Cellat ise arkasından öylece baktı durdurmak istedi ama yapamazdı. Ona böyle umut vermeye devam edemezdi hayatında Ceren den başka bir kadın olamazdı.