MADEM (Ara Verildi)

Episode|2

Hoşgeldiniz birtanelerim❄️
Yeni bölüm getirdim size, ne olur okuduktan sonra yıldızımızı parlatmayı unutmayın çok mutlu olurum.❤️
__________________________________________

Gözlerimi açtığımda saat 15:00'a geliyordu. Yataktan kalktım ve odadan sakin adımlarla çıktım merdiveni indiğim de salonda sadece Cellat ve Buse vardı. Demek ki Cemre gitmişti. Buse benim geldiğimi görüp yanıma doğru geldi.

"Kuzum neden kalktın yatsaydın biraz daha." Gözlerine bakıp gerek yok anlamında kafamı salladım.

"Yok, bayağı uyumuşum zaten. Teyzem nerde?"
Mutfağa doğru  ilerlerken konuştu "Bilmiyorum işim var dedi çıktı. Kahve yapacağım sende içermisin?"

"Olur" diyerek başımı salladım. Benden sonra Cellat'a dönüp "Abi sen kahve içiyormusun?"diye sordu. Telefondan başını kaldırıp Buse'ye baktı. Kısaca "Olur" dedi ve telefdonuna geri döndü. Galiba sevgilisi ile mesajlaşıyor du. Buse mutfağa geçti, ben ise kanepeye doğru ilerleyip oturdum. Şu an çok değişik duygular içerisindeydim. Sevdiğim adam bir adım kadar yakınım da ama bir o kadar da uzağım da idi,sanırım benim kaderim hep böyleydi.

Cebimden telefonumu çıkartıp Whatsap'a girdim bizim arkadaş grubundan mesajlar gelmişti, girip baktım. Komik komik videolar gelmişti kendimi tutamayıp kıkırdadım. Bir anda Cellat'ın gözlerini üzerimde hissettim, sağa doğru döndüğüm de yanılmadığımı fark ettim. Hayırdır der gibi bir bakışı vardı, tebessüm edip "Arkadaşlar video atmışlar da ona güldüm rahatsız ettiysem pardon!" Dedim. Hafifçe kafasını salladı. "Önemli değil." Dedi kısaca.

Hata bende ne diye özür diliyorsam. Kısa süre sonra Buse elinde kahve tepsisi ile salona girdi. Cellat'la benim arama oturmak yerine sol tarafıma geçip oturdu. Boş boş suratına baktım, Buse'de gülüp kahvesinden yudumladı. Elime tepside duran kehveyi aldım. Elimi yakması nedense hoşuma gidiyordu.

"Abi Cemre ile nasıl tanıştınız anlatsana." Buse'nin sorusu ile donup kaldım, bu hikayeyi dinlemeye hazır olduğumu sanmıyordum. Hızla elimdeki kahve ile ayağa kalktım. Buse ve Cellat'ın gözleri beni buldu.

"Ne oldu?" Diye sordu Cellat. Dolan gözlerimi saklamaya çalışıp, "Hiiç, hiç bir şey olmadı kahve acı geldi de mutfağa gideceğim şeker atmaya." Dedim ve hızlı adımlarla mutfağa ilerledim. Elimdeki kahveyi tezgaha koydum, ellerimi tezgaha koyup yaslandım ve gözlerimin doluluğunu geçmesini bekledim.

Hiç hazır değildim sevdiğim adamın sevgilisi ile tanışma hikayesini dinlemeye. Musluğu açıp elimi altına koydum, ıslanan elimi boynuma götürdüm ve ıslattım. Enseme değen soğukluk ile gözlerimi kapatıp rahatlamaya çalıştım. Duyduğum ses ile yerimde sendeledim.

"Ceren!" Cellat'ın sesiydi bu hızla arkamı döndüğümde nerdeyse burun burunaydık, öylece kala kaldım midem birden kasıldı, ellerim terledi ve beynim uyuştu. Hala çekilmiyor du, üstelik benimde çekilmek için bir yerim yoktu, çünkü tezgah ve onun arasında sıkışmıştım.  Hızla yanından geçip karşısın da durdum.

"Sen iyimisin?" Diye sordu, şaşırdım birden böyle ilgilenmesi hayra alamet değildi. "İ-iyiyim neden?" Dedim. Lanet olsun bir insan neden kekelerdi ki. Kafasını iki yana usulca salladı, "Tuhaf davranıyorsun, sen şeker kullanmazsın ki." Dedi dumura uğradım. Ne yani unutmamışmıydı. Ahh salak kafam bir yalan atıyorsun sağlam at bari. Ne diyeceğimi bilemedim köşeye sıkışmıştım. "Hiç bir sorun yok Cellat ne olabilir ki yani?" Dedim.

Sadece gözlerime baktı, baktı baktı...

Daha fazla dayanamayıp yanından geçip giderken kolumdan tutup kendine çevirdi. Neden yapıyor şu bunları akıl sır erdiremiyordum. Bakışlarımız birbirinden ayrılmadı. Ne vardı o kara gözlerinin altında anlayamıyordum. "Y-yapma Cellat sevgilin varken başka kızlara böyle yaklaşma." Dedim kolumu elinden çekip mutfaktan çıktım.