_________________________Yazar
Genç kız,Buse ile veranda da oturmuş sohbet ediyorlar dı, uzun zamandır birbirlerini ihmal etmişlerdi zaten. Onlar hiç ayrılmazlar dı. Birbirlerinden hiç bir şey de saklamazlar dı. Birbirlerine kuzenden öte kardeş ve dost olmaya yemin etmişlerdi. Cellat'ın yokluğunda Cereni hep Buse telkin etmişti. O zorlu günleri hep beraber geçirmişlerdi. Evet Cellat Buse'nin abisi olabilirdi ama Ceren Buse'ye hep Cellat'tan daha da yakın olmuştu.
Cellat'ın annesi Halime hanım o sırada bahçe kapısında belirdi. "Ceren, bir gelirmisiniz? Sizinle konuşmam gereken bir şey var!"diye seslendi. Genç kız teyzesinin sesini duyar duymaz toplandı ve ayağa kalkıp yanına adımladı. Halime hanım önde Ceren ve Buse arkada salona giriş yaptılar. Bir köşede ise Cellat vardı. "Ceren Deniz'in yanına geç. Karşımda olun!"dedi Halime hanım. Ceren teyzesinin emri ile usulca adımlayıp Cellat'ın yanına oturdu.
"Evet anne seni dinliyoruz ne konuşmak istiyorsun bizimle?"dedi Cellat sabırsızca oda merak ediyor du. Annesi ne konuşacaktı ki? "Deniz, oğlum önce seninle konuşacağım. Beni iyi dinle!"
Tamam anlamında kafasını annesine karşı salladı Cellat. "Senin bu yaşına kadar her kararına saygı duydum, her kararında yanında durdum. Yeri geldi yüreğime taş basıp senden ayrı da kaldım. Bunları hep senin için yaptım. Ama Cemre...
Cemre konusunda arkanda değilim!"dedi Halime hanım. Cellat sinir ile annesine baktı, ne demekti sevdiği kadın ile yanında olmamak."Ann-..." Hızla sözünü kesti Halime hanım. "Lafımı kesmeden dinle Deniz! Evimize her geldiğinde Cemre'yi gözlemliyorum. O kızda bir şeyler var, göründüğü gibi değil sanki, sahte, yapmacık. Oğlum o kız seninle paran için birlikte. O kızın bakışlarında sana karşı aşk yok."dedi, bu cümleyi kurarken de yeğeni Ceren'e baktı. Elbette biliyordu, Ceren'in Cellat'ı sevdiğini.
Körün gözünü oyardı çünkü."Ne demek istiyorsun anne?"diye sordu Cellat. "Ayrıl o kızdan! Ondan sana hayır gelmez. Annene güven oğlum. Ben hiç senin kötülüğünü istermiyim?"dedi Halime hanım, Cellat ise ne yapacağını şaşırmış durumdaydı. Annesi doğrumu söylüyordu Cemre onunla parası için mi birlikteydi. Hayır,hayır dedi kendi kendine değildir dedi. Cemre böyle bir şey yapmaz dedi.
Ceren
Her şey iyi hoş ta, bu olanların benimle ne ilgisi vardı. Ve bu konuşma neden ben varken yapılıyordu hala anlayamıyordum. En sonunda dayanamayıp sordum. "Peki teyze bu olanların benimle ne ilgisi var? Bu konuşmayı Deniz ile tek yapman gerekmiyormu ben neden buradayım?"dedim. Teyzem gülümseyip Önce bana sonra Cellat'a baktı, "Sizden bir şey isteyeceğim çocuklar."dedi. Hızla kafamı sallayıp "Tabi teyzeciğim ne istersen."diye cevap verdim. Cellat ise "Ne isteyecek sin anne?"diye sordu. Teyzem derin bir nefes aldı.
"Evlenmenizi."
Ne! Evlenmek mi Cellat la ben mi? Ben şu an nerdeydim ne yapıyordum? Dengem şaşmıştı. Cellat ile evlenmek öylemi. "Ne diyorsun anne sen?"diye kükredi Cellat. Onun sesi ile sıçrayıp kendime geldim, anladım ki şu an rüyada değildim. "Ne diyorsun teyze sen?"dedim hızla. "Ne evlenmesi?"diye devam ettirdim. "Duydunuz evlenmenizi istiyorum. Eğer sizin üzerinizde biraz hakkım varsa beni kırmazsınız."dedi. Hakkım varsa mı? Ben hayatım boyunca çalışsam teyzemin hakkını zaten ödeyemezdim. Ama bu istediği çok farklıydı.
"Anne saçmalama, benim sevgilim var. Ben Cemre'yi seviyorum ve onunla evlenmek istiyorum. Senin dediğin bu şey resmen saçmalık."dedi hızla Cellat. Teyzem sıkıntıyla ofladı. "Hala Cemre'yi seviyorum diyor. Ben sana ne diyorum oğlum. O kız senin le paran için birlikte paran. Ötesi yok,o seni sevmiyor."diye hızla çıkıştı teyzem. Durum iyice kötüye gidiyordu ve ben hiç bir şey yapamıyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MADEM (Ara Verildi)
RomansaAllah'ım neden bir kere olsun ben mutlu olamıyorum şu hayatta? Ne kadar zor sevdiğim adamı çok mutlu olduğu sevgilisi ile görmek. Ne kadar acı verici. Ben dayanmak zorundayım. Ben güçlü durmak zorundayım.