İnsanların zar zor evlerine gittiği,karın 15cm kadar olduğu zorlayıcı bir hava şartı hakimdi Kore'de.
Akşam olması neticesinde herkes işten çıkmış evlerine gidiyordu. Evde çocukları tarafindan beklenen ebeveyinler hızla evin yolunu tutmuş iken,gençliğin verdiği rahatlık ile dışarıda arkadaşları yada sevgilileri ile kardan adam yapan insanlar ile doluydu,sokaklar.
Jaa hee ve Hoon dükkânların kepenklerini kapatırken, Sunmi ve Taemin öylece bekliyorlardı
Jaa hee elindeki anahtarı Sunmi'e verip el sallayarak arkasına döndüğünde, Sunmi eve dikkatlı gitmesi konusunda ona uyarılarda bulunarak kendi yoluna doğru yürümeye başladı.
"Hey!Sunmi,biraz eğlenmeye ne dersin?"
Sunmi'nin arkasına bile dönmesine izin vermeden kızın kafasına doğru kar topunu atmış,hemen ardından bir arabanın arkasına saklanmıştı.
"Taemin çık şuradan hemen."
Sunmi,kafasına atılan kar topu ile afallamamış aksine sinirlerimi gerilerek Taemin'in yüzünün tam ortasından vurma istediği oluşmuştu.
Genç oğlan kafasını ara sıra yukarıya doğru çıkarıyor hemen sonrada geri sokuyordu. Kendini ilkokulda sokağa çıkıp oyun oynayan bir çocuk gibi hissediyordu.
"Bu sefer yüzünün tam ortasından vurucağım."diye mırıldandı.
Taemin kafasını yine bir çocuk edası ile çıkardığı an tamda sağ gözünün üstüne bir kar topu yemişti.
"Vurdum vurdum. Ben,onu vurdum."diye çığlık atarak olduğu yerde zıplamaya başladı,yaptığı şeyi bilmeden.
Arkasına dönüp acı çeken Taemin'i görünce yüzü bur hayli düşmüş hızlıca Taemin'in yanına koşmuştu.
"İyi misin?gerçekten o kadar sert vurmak istememiştim.
"Sorun yok."
"Hadi ama elini çekte bakayım."
Elini yavaşça çektiğinde Sunmi hiç vakit kaybetmeden Taemin'in gözünde bir şey olup olmadığına baktı.
Tabi ki de bu kar topu savaşı burada bitmeyecekti. Arkaya doğru oturarak Sunmi'nin de yere çökmesini sağlamıştı. Elini biraz arkaya götürerek yaptığı kar topunu arkasında sakladı. Amacı Sunmi biraz geri çekildiğinde ona doğru atmaktı.
Taemin'in kar Topundan tabi ki bir zarar görmemişti. Yaptığı şey acıtasyondan başka birşey değildi.
"Ne diye kafama kar top atıyorsun. Oysaki ilk defa mutlu olduğumu hissederek eve gidiyordum."
"Keşke gerçekten mutlu olduğunu anlasaydın Sunmi."
Sunmi ağzını açıp bir şeyler söylemek istiyordu, fakat kelimeler bir türlü kıpkırmızı olan güzel dudaklarınından çıkmıyordu,yada çıkamıyordu.
"Savaş burda bitmeyecek değil mi?"
Hava ne kadar soğuk olsada Taemin'in eğlence arayışı asla bitmezdi.
Arkasında sakladığı kar topunu yakın bir mesafeden kızın yüzüne attı. Kızın afallamasından firsat bilerek ara sıra arkasına bakarak biraz uzağa gidince Sunmi'de ağzına kaçan karı pofuduk eldivenleri ile silmek meşguldü.
"Oraya gelince canını okuyacağımdan emin olabilirsin Lee Taemin."
"Tabi canım,kesin yaparsın."dedi ve gülerek bir o yana bir bu yana koşmaya başladı.
Sunmi ağzına kaçan karı temizledikten sonra üstünde ayı detayı olan pofuduk eldivenlerini kara batırıp avuç avuç Taemin'e kar atmaya başladı. Attığı kar toplarının bazıları Taemin'e isabet etsede çoğu sağa sola gidiyordu.
Artık kar toplarından kaçmayı sıkıldığı vakit, kendiside yerden biraz kar alarak Sunmi'nin yanına doğru koştu.
Kardan dolayı ıslak olan zeminde koşması baştan beri akıl karı bir iş değildi.Lakin bunun cezasını biraz sonra ödeyecekti.
Elindeki karları düşürmemeye çalışarak Sunmi'nin yanına doğru koştuğunda ayağının ara sıra kayması umrunda bile değildi.
"Yaa Taemin gelme yanıma,gelme."
Kızın son dediklerinden sonra daha da hızlanmış ve kaçınılmaz olay gerçekleşmişti. Fakat sadece kendisi değil kızıda düşürmüştü.
Aslında şu anki pozisyonları çok komik olsada yanlış anlaşılabilecek bir pozizyondu aynı sırada. Sunmi sırt üstü karda onun üstünde de karın üstü yatan bir adet Taemin.
Telaş içinde kızın üstünden kalkıp,defalarca özür dileyerek üstündeki karı temizledi.
"Sorun yok.saatte geç olmuş,eve gidelim artık."dedi Sunmi
"Motorun burada değil galiba,gel seni ben bırkayım."
Sessizce kafa sallayarak Taemin'in arkasından yürümeye başladı.
Taemin sokağa geldi geleli nasıl bu kadar lüks olduğunu anlamadığı arabaya binerek derin bir nefes aldı Sunmi. Bugünde onun için oldukça yorucu birgündü.
"Evin hangi tarafta."
Sunmi yine önüne bakarak durduğunda,Taemin tekrar söze başladı.
"Sunmi,beni duyuyor musun?"diyerek hafifçe omzuna dokundu.
"Ah!çok özür dilerim."demeden önce irkilmiş,hemen ardından ise kendine toparlayarak evini tarif etmişti.
Normalde olsa arabanın içinde sessizlik hakim olabilirdi,fakat bugün diğer günlerden farklı bir şey olmuştu. İkili gayet mutlu bir şekilde sohbet ediyorlardı. Ara sıra arabadan çıkan şen kahkalar kesinlikle bunun kanıtıydı.
İşletme ile evin çok uzak bir mesafede olmadığı için hoş sohbet kısa sürmek zorunda kalmıştı.
"Yolun sonundaki apartman değil mi?"
"Evet,o apartman."
Yolun sonundaki apartmanın olduğu yerde durduğunda etrafına bakındı. Oldukça şirin bir yerdi. Küçük bir mahalle olduğu halde oldukça işlek bir yerdi.
"Buraya kadar beni bıraktığın içinden teşekkür ederim Taemin."
Önce önünde duran direksiyona yaslanarak birazcık güldü ardından ise hiç bir şey demeden kafasını direksiyonun üstüne yatırdı.
"Tamam,bir şey demiyeceksin galiba."diyerek gökyüzüne baktı ve hafifçe gülümsedi.
Alt dudağının ucunu ısırarak tekrardan konuşmaya başladı.
"Bugün bana "keşke gerçekten mutlu olduğunu anlasaydın"derken ne demek istemiştin?"
Kızın gözlerin en içine bakarak bu sefer Taemin'in konuştu.
"Zamanı gelince anlarsın Sunmi."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Food War ❆ Sunmi + Taemin ✓
Fanfiction❝Sunmi'nin beş yıldır rakipsiz işlettiği yemek dükkanının artık bir rakibi vardır.❞ "İsmim Taemin, dükkanlarımız yan yana olduğu için yakın bir ilişki kurmak isterim doğrusu. Bu yüzden yakınlarım gibi bana Taemin yerine Taemimnie diyebilirsin." "O z...