❝Sunmi'nin beş yıldır rakipsiz işlettiği yemek dükkanının artık bir rakibi vardır.❞
"İsmim Taemin, dükkanlarımız yan yana olduğu için yakın bir ilişki kurmak isterim doğrusu. Bu yüzden yakınlarım gibi bana Taemin yerine Taemimnie diyebilirsin."
"O z...
Lee Taemin yalpalayarak yürümeyi sürdürdü.Dün bütün gün dükkanını temizlediği için olduğu yere bayılması an meseleseydi.
Normalde saat 7'de dükkanında olması gerekirken hala ortalarda yoktu.Çalışanı daha fazla dayanamadığını söyleyip dükkanı açtığını söylediğinde ,Taemin bunu fırsata çeririp yarım saat daha uykusuna devam etmişti.
Dükkanında yemeklerin yarısının yapıldığı,fakat çalışanlarının bütün yemekleri yapamayacağını bildiği için daha hızlı yürümeye başladı. Fakat Sunmi'e yakalanmamak için ön kapıdan değil arka kapıdan girmeyi planlıyordu.
Daha tanışalı topu topuna iki gün olsada çoktan Sunmi'den tırsmaya başlamıştı. Taemin dükkanın arka kapısına geldiğinde parmak ucunda basamak çıkarak dükkanına girdi.Sunmi ise marulları düzeltiği için Taemin'i görmemişti.
Taemin üstünde dantel işlemeleri olan önlüğünü bir çırpıda üstüne geçirerek işe koyuldu.
Aradan geçen yarım saatte Taemin yapması gereken bütün yemekleri yapmıştı.Kore halkınında dükkandan memnun oldukları yüzlerinden belliydi.Boşalan masalar hemen doluyor,siparişlerin önü arkası kesilmiyordu.
Taemin ise gelen her müşteriye sıcak gülümsemesini takıldıktan sonra yemekleri götürüyor ardından ise dükkan ile ilgili düşüncelerini alıyordu.Tabi gelen bazı genç kızların dantel işlemeli önlüğünü takan Taemin'ni görmeye geldikleri aşikardı.
Taemin günü böyle geçerken,Sunmi'nin ise daha ağır geçiyordu.Sabahın ilk ışıkları ile uyanmıştı.Giyindikten sonra ise motoruna atlayıp dükkanına gelmişti. Kimilerine göre bir kadının motor kullanması garip olsada Sunmi onları asla takmazdı.Hatta ona bunlari söyleyen birisi ile bir daha selamlaşmazdı.Ona göre kadın ve erkek ayrımı yapan insanlar gülünç ve utanılası bir zihniyetleri vardı.
Sunmi'nin dükkanıda bugün hiç olmadığı kadar iş yapmıştı.Kore halkının bir kısmı kültürlerine özgü yemekleri korumak istermiş gibi davranıyordu.Diger taraf ise tam tersini yaparak yeni şeyler denemek istediklerini açıkca belli ediyorlardı.
Sunmi yemeği için en son doğrayacağı şey olan soğanı doğradıktan sonra ellerini kontrol etmek istermiş gibi küçük bir bebek gibi ellerine baktı. Sabahtan beri yaptığı yemeklerin haddi hesabı yoktu.Oysaki o bugün çok sakin bir gün olacağını düşünüp akşama ise bir cafede kahve içmeyi planlamıştı.
"İstersen beraber gidebiliriz"Sunmi duyduklarından sonra hemen yan taraftaki cama baktı."Dükkanları yapan adamlar sağolsun diye geçirdi" içinden.
"Beni dinlemekten vazgeç artık"Sunmi'nin bunları derken çatılan kaşları bir anda yok olmuştu.Yerine ise büyük bir gülümseme gelmişti.
"O önlük dantalli mi?" Sunmi bir dakika olsun gülmesini durduramıyordu.Aylar sonra ilk defa Taemin sayesinde hunharca gülmüştü.
"Evet,hem de seninkinin tam tersi beyaz. Önlük olayı bittiyse cafeye gidecek miyiz?"
"Neden senle cafeye geleyim ki?"diye sordu Sunmi.
"İçinden birşey söyliyememe gibi bir problemin var.Hem onu düzeltmiş oluruz.Hem de buraya geldiğimden beri ilk defa seni böyle gülerken gördüm.Belki gidersek bir daha o güzel gülümsemeni saklamak zorunda kalmazsın."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
