Aşk,Aşkının Kalbine Dokunmaktır...

Rüyanın İçinde...

    Birden kan ter içinde uyandım.Her tarafa bakındım.Ve rüyaymış.Sadece bir rüya...

     Kalktım ve okula gitmek için hazırlandım.Servise bindim ve artık okula geldim.Okula ilk girdiğimde bir elin omuzumda olduğunu hissettim."Merhaba,Heyy beni duyuyor musun??" "Ben yeni farkettim,pardon" "Önemli değil.Ben Yusuf.Sen??" "Ben de Ada" Sonra zilin çaldığını duydum ve artık gitmem gerektiğini hissediyordumm..Gitmem gerekiyorr...

     Sınıfa girdim.Önüme ilk onun çıkması yani ilk onu görmem...Biraz tuhaftı.Oldukça tuhaftı.Birden bir ses duydum yanii duyduk.Sıçradım bir bomba patlarcasına bir sesti bu.Hemen koşup baktık.Bir dolap düşmüştü ve altında biri kalmış olmalıydı.Herkes çığlık atıyor,bir yandan da ağlıyordu.Bu okuldaki ilk içinde bulunduğum olaydı.Yana baktım ve o hemen koşup gitti..O dolabın altında kalanın yanına...Koşup onu oradan çıkardı ve kucakladı ambulansa doğru götürdü.Bi an sersemledim O kimdi? Neden bu kadar telaşlanmıştı?Sevgilisi miydi?Gerçi bundan bana neydi..:// Ben de dışarı çıktım ,onu ağlarken gördüm.Gözyaşlarına hakim olamıyordu.Bu da benim nefes almamı daha da zorlaştırdı.Okula girdim.Ardından kolumu tutan bi el hissettim.Bu senaryoyu daha önceden yaşamıştım.Ama bu sefer o Alp'ti.Ona neden burda olduğunu sormam gerektiğini düşündüm ancak bunun saçma bi fikir olduğunun farkına vardım.Sonuçta bu okul benim değildi.Ancak kolumu hala sıkıyordu."Kolumu sıkma nedenini sorabilir miyim?" "Ahh pardon benn sadecee..." Cümlesini tamamlamadan sözünü kestim: "Neyse" diyerek kolumu çektim ve uzun koridorda yürümeye devam ettim.Onun kolu vücuduma büyük bir sıcaklık yaymıştı ama bu sıcaklık vücudumda birden bir soğuğa dönüştü.Bu tuhaftı... 

      Akşam olmuştu artık dağılmamıza 2 dakika vardı.Herkes çantasına eşyaları koyarken o dalmıştı.Olur olmaz yerlere...