𝙈𝙮 𝙎𝙩𝙚𝙥𝙗𝙧𝙤𝙩𝙝𝙚𝙧 (𝘚𝘦𝘶𝘯𝘨𝘱𝘺𝘰) [ 𝐄𝐝𝐢𝐭𝐞𝐝 ]

t w e n t y s i x

Seungwoo's POV

Maaga akong nagising dahil today something special gonna happen I even set an alarm in my phone for this I don't usually do this but today is an exception because today me and Dongpyo my baby will go to a date as boyfriends tho hindi pa naman kami but I want to earn that sweet yes of him, I want to treat Dongpyo like a lady I want him to feel that he is special.

I did my morning routine and then I come down stairs para mag breakfast,pag kadating ko sa Dining room ay buo na agad ang araw ko nang makita ko si Dongpyo he's so cute his eyes and his plumpy pink lips he's perfect,

"Good morning son" Bati sakin ni papa "Goodmorning anak" Bati naman sakin ni Mrs,Son "Goodmorning po" Bati ko naman pabalik ng may ngiti,umupo nako para kumain ng almusal nag katinginan kami ni Dongpyo pagka tingin niya sakin ay kinindatan ko naman siya umiwas naman siya ng tingin dahil alam kong kinikilig siya,

Pagakatapos naming kumain ay nag paalam na kami ni Dongpyo kila Mrs,Son at papa nang maka sakay kami sa kotse ay agad kong itong pinaandar "Baby ready kana ba mamaya?" Tanong ko sa kanya at mukang nag tataka naman siya kung anong meron mamaya "Bakit ano bang meron mamaya?" He's very cute especially when he's like this he's like a lost puppy "Basta surprise" pang aasar ko sa kanya "Yahhh!! Hyung ano nga yon?" Asar niyang sabi at sabay palo sa braso ko natawa nalang ako sa kanya,

Maya maya ay dumating na kami sa bus stop kung saan ko siya binaba "See you later cutiee♡" "Cheee!! AHAHAHAHAH" at sinara niya na ang  pinto at tuluyan na siyang umalis I can't imagine if I lose this person,I love him so much.

*･ﾟﾟ･*:.｡..｡.:*ﾟ:*:✼✿　　

Eunsang's POV

Nakita kong bumaba si Dongpyo sa kotse ni Seungwoo kaya naman agad ko itong kinunan ng litrato panimulang ebidensiya,"magiging sakin kadin Dongpyo" Pagkatapos non ay pumasok ulit ako ng bahay at sinilip ko kung malapit naba siya para salubungin ko siya,maya maya ay nakita kong malapit na siya kaya naman agad nakong lumabas at hindi niya ako nahalata kaya naman bigla ko siyang inakbayan.

"Ay kabayo!!" Natawa nalang ako sa reaksyon niya "Kabayo? Sa pogi kong to kabayo ako? AHAHAHAHA" Sabi ko sa kanya habang natatawa ako," Eh ikaw naman bigla bigla kang nangugulat diyan" Sagot niya sakin "Sorry na",

Habang naglalakad kami ay may may naisip akong itanong kay Dongpyo " Ahhh Dongpyo may gusto lang akong itanong " Napatigil naman siya sa paglalakad kaya naman medyo malayo siya sakin pero hindi ganon kalayo na hindi niya na ako maririnig " Ano yon?" At lumapit siya ng kakaunti sakin "kapag nakagawa bako sayo ng kasalanam mapapatawad moko? " Seryoso kong tanong sa kanya,

"Ano bang klaseng tanong yan AHAHAHA" At natawa siya ng onti " Basta sagutin mona lang" Pagpilit ko sa kanya "Oo naman bakit hindi eh kaibigan kita" At ngumiti siya sakin,hindi ko alam kung kaya ko batong gawin kay Dongpyo pano ko masasaktan tong taong to na wala namang ginawa kundi pasayahin at pangitiin ako.

Yinakap ko siya at hindi ko alam na tumutulo ma pala mga luha ko "Oh! Bat ka umiiyak?" Tanong niya sakin " Wala lang sobrang pasasalamat kolang kasi may kaibigan akong katulad mo,Tara na nga baka malate pa tayo" At pinunasan kona ang luha ko at nagsimula na ulit kaming maglakad,

"I love you Dongpyo"

*･ﾟﾟ･*:.｡..｡.:*ﾟ:*:✼✿　　

End of chapter twenty six

Hey guys sorry for being inactive for several weeks alam kong naghihintay kayo sa updates sorry talaga comment down your reactions and opinions I love to see it,thank you for supporting my book,Love you guys godbless!