𝙈𝙮 𝙎𝙩𝙚𝙥𝙗𝙧𝙤𝙩𝙝𝙚𝙧 (𝘚𝘦𝘶𝘯𝘨𝘱𝘺𝘰) [ 𝐄𝐝𝐢𝐭𝐞𝐝 ]

f o u r t e e n

Hi guys I want to upload this because Eunsang and Wooseok had the amazing collab I am still crying y'all😭my heart,I miss X1😭

Dongpyo's POV

Naghihintay ako sa lugar na binabaan ko kanina dahil ni Hyung mag intay daw ako dito, natatakot ako sa kanya ayon andito ako, maya maya ay may humintong kotse sa harapan ko at iyon ay kotse ni Hyung binuksan kona ang pinto at pumasok nako sa loob pansin kong parang iba ang aura sa loob parang mabigat at malungkot kaya naman nag tanong ako,

"Hyung okay kalang ba?" Tanong ko kay Seungwoo hyung na tahimik at mukang malalim ang iniisip pinaandar niya na ang kotse at pauwi na kami hindi siya nag sasalita kaya naman hindi nako nag tanong ulit.

"Dongpyo,masama bang mag alala sa taong mahal mo?" Biglaan niyang tanong nagulat naman ako sa biglang seryosong tanong ni Seungwoo hyung,

"Hindi naman hyung actually masarap nga sa pakiramdam kapag  may taong nag aalala  para sayo" honest kong sagot sa kanya,ramdam kong malungkot si Seungwoo hyung,

"May problema ba hyung? Pwede ka naman magsabi sakin" seryoso kong sabi sa kanya alam ko kasi ang pakiramdam ng kinikimkim yung sakit at hindi masarap sa pakiramdam yon, muli hindi siya nag salita kaya naman hindi kona pinilit ang tanong ko.

"Hyung wag kanang malungkot" At napatingin naman siya sakin at ngumiti na siya nginitian koden siya at hinawakan niya naman ang ulo ko,

"You know what let's get crazy tonight"masaya niyang sabi sakin At nagtaka naman ako sa sinabi niya,

"Ano naman ibig sabihin nun hyung?" Dahil nag tataka talaga ako,

"Let's go somewhere" Nagulat naman ako sa sinabi ni Hyung,

"Hyung baka hanapin tayo nila mama" Pag aalala ko namang sabi,

"Hindi yan just trust me kasama mo naman ako eh are you with me?" Tanong sakin ni hyung,

"Sige kung eto lang mag papasaya sayo" At nakita ko namang ngumiti si hyung at nag simula na siyang mag drive papunta sa ibang direksyon bahala na kung san niyako dalhin,

Nakatingin lang ako sa kalsada at pinagmamasdan ko ang mga gusali na nadadaanan namin maya maya ay puro puno na ang nakikita ko kaya naman tumingin ako sa harap at kita kong nasa dilim na kami wala nang poste ang headlights ng kotse nalang ang nag bibigay liwanag sa dinadanan namin maya maya ay huminto na kami hindi ko talaga alam kung nasaan na kami,

"Let's go" Pag aya sakin ni Seungwoo hyung kaya naman bumaba nako ng kotse at sinundan ko siya nagulat naman ako ng bigla niyang hinawakan ang kamay ko,

"Faster you have to see this" At medyo napatakbo na kami paakyat ng hagdan ng makarating kami sa tuktok ay nagulat ako sa nakita ko napaka ganda ng view kitang kita mo lahat dito parang bitwin nalang ang mga ilaw sa mga gusali sa baba,

"Do you like it?" Tanong sakin habang nakangiti siya,

"Oo naman hyung ang ganda dito sobraaa kita mo lahat" Sobrang tuwa kong sabi habang tinuturo ko ang mga gusali sa baba,

"Glad you like it" At napatingin naden siya sa view,

"Hyung" Napatingin naman sakin si Seungwoo,

"Alam kong malungkot ka kung ano man bumabagabag sayo sana mawala nayan nandito lang ako kung gusto mo ng kausap" Sincere kong sabi kanya,

"Salamat Dongpyo" And he ruffles my hair,

"Dongpyo,Sorry kung naging masama akong step brother sayo sorry for all of the bad things that ive done to you, nung namatay kasi si mama masama ang loob ko ng mag asawa ulit si papa ng ganon kabilis parang hindi niya man lang minahal si mama" sincere niyang sabi sakin at nagulat din ako kasi nag oopen na siya tungkol sa mama niya,

"Okay lang hyung nung una talaga galit ako sayo pero hindi kasi ako yung tipong nag tatanim ng sama ng loob sa ibang tao hindi ako diyos para di ka patawarin, tsaka katulad lang din ako sayo nung namatay si papa hindi din ako masaya sa idea na mag aasawa ulit si mama pero alam ko kasing masaya si mama kitang kita ko naman sa kanya yon kaya hinayaan kona siya siguro kailangan nalang natin tanggapin yung mga bagay kasi the more we hold onto it lalo tayong masasaktan" Sagot ko sa kanya,

"I just can't accept the fact na naka move on na si papa habang ako eto miss na miss paden si mama alam moyun parang ambilis lang nakalimot ni papa" Malungkot niyang sabi sakin,

"Alam mo Seungwoo hyung ganyan den ako nung una nung pinakilala sakin ni Mama ang papa mo but you know what I realized na kung mahal mo tatanggapin mo kahit gano kasakit  nasaktan den naman ako nung nag asawa uli si mama pero I never hated her because of that instead I choose to be happy for her"

"Hyung kung mahal mo talaga hahayaang mong maging masaya"
At tumingin ako sa kanya parang maiiyak na siya,

"Miss kona si mama Dongpyo" At tumingin siya sakin at nag simula nang tumulo ang mga luha niya kaya naman agad ko siyang niyakap at tinapik ko ang likod niya kahit na mas matangkad siya sakin ramdam ko naman na niyakap niya ko pabalik hindi lubos maisip na ang isang Han Seungwoo ay iiyak sa harapan ko I guess he's not that bad after all siguro ganon lang siya sakin dahil sa sakit na naipon sa puso niya,ilang minuto lang ay pumiglas na kami sa pagkakayakap,

"Dongpyo maraming salamat ah,sorry if I treat you so bad but I promise to you from now on I'll be a good hyung to you"sabi niya sakin at ngimuti sita bigla niya naman inangat ang pinky finger niya,

"Pinapangako koden na magiging mabait akong dongsaeng sayo"

[ Dongsaeng - sibling or small sister/brother sa tagalog kapatid ]

And then our pinky fingers Interlocked with each other,we stare at the view for the few minutes and then we decided to head down para makauwi na kami,

Dahan dahan kaming bumaba ng hagdanan medyo madilim dahil wala talagang ilaw dito maya maya ay bigla akong napaapak sa maling baitang malalaglag na sana ako ng bigla akong hawakan sa bewang ni Seungwoo hyung at nagkatinginan kami,biglang bumilis ang tibok ng puso ko,

"Okay kalang ba?" Tanong niya sakin habang inaayos niya ang tayo ko,

"O-oo hyung salamat" At nginitian ko siya at tuluyan na kaming bumaba ng hagdan,ng makarating kami ng kotse ay inistart na ni Seungwoo hyung ang kotse at nagsimula na siyang mag drive papauwi.

｡･:*:･ﾟ★,｡･:*:･ﾟ☆

Kakarating lang namin sa bahay agad ko namang chineck ang oras sa cellphone ko putcha ka 11:30 na papagalitan kami ni Sir,Han at ni Mama bumaba na kami ng kotse at sabay kaming pumasok sa pinto ng aming bahay at nagulat kami ng nandon sila mama nag aabang sa sofa,

Ngunit sila ata ang nagulat ng makita nila kaming magkasama at naka akbay pa sakin si Seungwoo hyung,

"Sa-saan kayong galing?" Utal na tanong ni Sir,Han,

"We just have a little stroll sorry Pa I didn't tell you masyado siguro kaming nag Enjoy right Pyo?" At tumingin naman sakin si Hyung at tumango naman ako this is the first time I saw Seungwoo answered politely and with respect towards Mr, Han

"O-okay have you two have dinner already magpapahain ako sa mga maid naten?"

"No its okay Papa we already have dinner before we head home" Which is totoo naman nag Mcdo kamiii.

"Akyat napo kami at nag wave na kami ng goodbye kanila Mama at Sir,Han,Umakyat na kami at pumunta kami sa sarili naming kwarto agad naman akong nahiga pag pasok ko sa kwarto ko nagulat ako ng biglang mag beep ang phone ko,

Han Seungwoo ●

Seungwoo: Goodnight Cutiee see you tomorrow,

Me: Thankyou for today hyung,Goodnight ❤

At pinatay kona ang phone ko at pinikit kona ang mga mata ko,

｡･:*:･ﾟ★,｡･:*:･ﾟ☆

End of Chapter fourteen

Heyyuu guysss so I hope you guys like it ginanahan akong mag update ngayon ahaha another seungpyo moment anyways don't forget to comment your reactions and Opinions that's all stay safe and godbless❤