𝙈𝙮 𝙎𝙩𝙚𝙥𝙗𝙧𝙤𝙩𝙝𝙚𝙧 (𝘚𝘦𝘶𝘯𝘨𝘱𝘺𝘰) [ 𝐄𝐝𝐢𝐭𝐞𝐝 ]

f i v e [ 1 ]

Dongpyo's POV

"So Dongpyo sabay tayo ulit?" Tanong sakin ni Eunsang kakatapos lang ng klase namin at handa na kaming umuwi,

"Pyooooooooo" Nagulat ako sa malakas na pag tawag sakin at alam ko kung kanino galing yung boses nayon,

"Hyeongjun,bat bigla kayong nawala kaninang lunch?" Tanong ko kay Junii,

"Sorry ah nabalitaan ko yung mangyayari sa inyo maglilinis kayo for one week like who the heck likes that? Eto kasi si Yohan ehhh hinila agad ako palayo don eh" Napatingin naman ako kay Yohan wala akong naramdamang galit o kung ano man at okay lang sakin na di na sila nadamay kaibigan ko sila kaya okay lang bigla namang nag sign peace si Yohan,

"Okay lang baliw toooo!" Sabi kong patawa kay Yohan.

"O pyo pano ka ngayon niyan? Wala ka palang sundo iniwan ka nung demonyo mong stepbrother" sabi sakin ni Junii,

"Hindi ahhh okay lang sabay naman kami ni Eunsang eh,oh Yohan ingatan mo si Junii kakaltokan talaga kita pag may nangyari diyan,mag iingat kayoo!" at pagkatapos non ay nag wave na ng goodbye si Junii sakin at ibinalik ko naman sa kanya iyon,

Pag katapos non ay nag simula na kamig maglakad ni Eunsang,
"Grabi no hindi ko inexpect lahat ng to in my first day" Sabi ko kay Eunsang,

"Kahit din naman ako Pyo AHAHAHAHHA pero you know what one good  moment that stood out to me this day"
Napatingin naman ako sa kanya

"That is,that I met you" Napatigil ako sa paglalakad at nagkatinginan kaming dalawa ramdam kong nag iinit ang mga pisngi ko,dali-dali kong inalis ang tingin ko sa kanya at upang di niya mapansin ang namumula kong muka,Lee Eunsang please stop that!

"A-ah ano kaba ako den masaya ako kasi nakilala kita" At nginitian ko siya,

Sa tagal ng pag uusap namin ay di namin napansin na nandito na pala kami ni Eunsang sa bahay nila,
"Oh andito na pala tayo ahahahah,so bukas uli Pyo?" Tanong sakin ni Eunsang,

"Ofc why not,sige na una nako ahahah mag aantay pako ng bus" Sagot ko naman sa kanya,

"Gusto mo samahan kitang mag antay?" Alok sakin ni Eunsang

"Hindi na nukaba ako nalang kaya kona,ay nga pala akina phone mo!"

"Ha bakit naman?!" Halatang nag tataka si Eunsang pero binigay niya naman cellphone niya agad agad kong inadd ang sarili ko sa line niya pagkatapos non ay binalik kona sa kanya ang cellphone niya,

"Oh sige dito nako,byeeeee" At pagkatapos non ay umalis nako para pumunta sa bus stop na malapit sa bahay nila Eunsang,nagulat ako ng biglang may huminto na pamilyar na kotse sa tabi ko at mas lalo akong nagulat ng bumaba ang bintana nito,

"Sakay! Ngayon na" Nagulat ako ng makita ko si Seungwoo tae,natulala ako at parang nadikit ako sa kinatatauyuan ko mas lalo akong nagulat ng biglang bumaba ng kotse si  Seungwoo next thing I know is hawak niya na ang kamay ko hindi ko alam pero biglang bumilis ang tibok ng puso ko at pilit niyakong pinapasok sa loob ng kotse niya mas lalo akong nagulat dahil nasa passenger seat ako ngayon,

Tahimik ang naging byahe namin pauwi nakatingin ako lang ako sa bintana ramdam ko ang mabigat na awra na bumabalot kay Seungwoo

Nagulat ako ng ibang daan na ang dinadaanan namin ni Seungwoo
"Seungwoo asan na tayo parang hindi naman ito daanan natin pauwi ah"

Hindi siya umimik kundi nag patuloy lang siya sa pag dadrive,ilang minuto lang ay tumigil kami sa isang madilim na kalye "Seungwoo asan tayo?"

Naramdaman kong nakatitig sakin si Seungwoo at parang galit siya nagulat ako ng bigla niyang hinawakan ang dalawa kong kamay and he pin me in my sit "I HATE YOU I FUCKING HATE YOU!! SON DONGPYO!!"

Nararamdaman kong humihigpit ang pagkakahawak niya sa kamay ko
"WHY DID YOU EVEN COME INTO MY LIFE!!"

Tuloy ang pag sigaw sakin ni Seungwoo at pahigpit den ng pahigpit ang pag hawak niya sakin,

Naramdaman ko nalang na tumutulo na pala ang mga luha ko sa sobrang sakit na nararamdaman ko,