𝙈𝙮 𝙎𝙩𝙚𝙥𝙗𝙧𝙤𝙩𝙝𝙚𝙧 (𝘚𝘦𝘶𝘯𝘨𝘱𝘺𝘰) [ 𝐄𝐝𝐢𝐭𝐞𝐝 ]

t w e n t y s e v e n

Yohan's POV

Ilang araw konang sinusundan si Hyeongjun hindi ko alam kung bakit,pagkatapos kong makausap si Hangyul nung araw na yon ay sinimulan kona ding bantayan si Hyeongjun lagi koding kasama si Junho kahit saan mag punta pero hindi niya alam na ang sinunsundan namin ay si Hyeongjun,

"Nga pala Yohan bat ka biglang nag aya dito sa café nato never pa tayong nagpunta dito before" Tanong sakin ni  Junho,

"Ahhh wala lang I just wanted to treat you coffee and a cake here mukang masarap kasi mga pagkain dito kita ko sa I.G this store is actually trending"pag sisinungaling ko sa kanya ang tanging pakay kolang talaga ay si Hyeongjun kaya kami andito ngayon,

"Haha para tuloy tayong nag dadate AHAHAH" Pabiro niyang sabi sakin,

"Aren't we dating?" Tanong ko sa kanya dahil we are really dating 'Friendly date' bigla namang namula ang mga pisnge niya,hindi ko alam pero hinawakan koto at pinisil,

"You're so cute" Sabay ngiti sa kanya,
"Ano ba" At umiwas siya ng tingin sakin,biglang bumalik ang tingin ko kay Hyeongjun 'I'll protect you Junii no matter what'

Maya maya habang pinag mamasdan ko si Junii ay may biglang pumasok sa café na babae...

Wait is that CHAEYEON? The leader of cheer leading team at mas lalo pakong nagulat nang umupo siya sa table ni Junii,hindi ko alam na napapansin na pala ni Junho ang reaksyon ko dahil biglang nag tanong sakin si Junho,

"Yohan okay kalang ba? Muka kang gulat ano bang nakita mo?" Tumayo siya at sinubukan niyang silipin kung saan ako tumitingin pero agad  ko siyang pinaupo dahil baka malaman niya ang tunay na dahilan kung bakit kami nandito,

"Wala Junhooo may ano kasi..may pumasok na akala ko kilala ko hindi pala!" Medyo kabado kong sabi sa kanya tumango naman siya at umupo at patuloy kaming kumain,

"Haist muntik na ako don ah" Sabi ko sa sarili ko,

｡･:*:･ﾟ★,｡･:*:･ﾟ☆

Tapos na  kaming kumain ni Junho at sakto lang na lumabas nadin si Hyeongjun kaya naman sinundan na namin si Hyeongjun pauwi dahil parehas lang naman kami ng sasakyan na bus pauwi nagsasalita si Junho pero wala akong maintindihan sa mga sinasabi niya dahil naka tutok lang ang tingin ko kay Junii,

"YOHAN! Okay kalang ba? Kanina pako nagtatanong kung gusto mobang gumala sa sunday?" Tanong sakin ni Junho hindi ko alam na inaaya niya na pala ako,

"Ahhhh sorry may iniisip lang ako,pero sige oo pwede ako sa sunday"

"Promise?" At nilabas ni Junho ang pinky finger niya,

"Oo promise" And then our pinky fingers collided,At napangiti naman siya at nagulat ako ng bigla niya akong yakapin,

"Thankyou lagi talaga kitang maasahan" Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko dahil sa ginawa ni Junho ng maalis niya ang pagka yakap niya saakin ay hindi kona makita si Junii kaya naman medyo napatakbo ako,

"Yohannn sa ka pupunta wait lang?!" Rinig kong sigaw ni Junhoo maya maya ay nakita ko si Junii na nag iintay sa bus stop kaya naman napa natag na ang loob ko maya maya ay dumating na sa likod ko si Junho,

"Hoyy bat kaba natakbo sino ba sinusundan mo?" Titingin na sana siya sa harapan ng bigla ko siyang hinila papuntang vending machine na nasa gilid buti nalang merong ganto dito haist kundi baka nakita na ni Junho si Junii,

Makalipas ang ilang minuto na pag papahinga sa bench na nasa tabi ng vending machine ay dumating naden ang bus kaya naman agad nakong tumayo at hinila kona ang kamay ni Junho,

"Tara na" At nginitian ko siya hawak ko ang kamay niya habang hawak ko naman sa kabila kong kamay ang inumin na binili namin sa vending machine, napangiti ako ng makita kong nakasakay na ng bus si Junii at pagkatapos sumakay ng ilang mga tao ay sumakay nadin kami ni Junho,

"Ikaw takbo ka ng takbo" At hinampas ako ni Junho sa likod pero di naman ganon kalakasan,

"AHAHH sorry na" At nag tatawanan kami papunta sa back seat dahil dun kami lagi umuupo pag ka sakay lahat ng pasahero ay nag simula nang umandar ang bus.

Maya maya ay naramdaman konang may nakahiga sa balikat ko at tinignan ko si Junho he looks very peaceful when he is sleeping,

Hindi ko alam kung bakit si Junii ang bigla kong nakikita kaya naman kinusot ko ang mga mata ko ng saglit at bumalik sa normal ang paningin ko, bakit kaya si Junii ang nakikita ko?at muli akong tumingin kay Junho,

"Junho sorry"

｡･:*:･ﾟ★,｡･:*:･ﾟ☆

End of chapter seven

Hi guys thankyou reading this,I hope you guys like this chapter please comment down your thoughts and reactions I love to see them again thankyou for reading and supporting my story always stay safe and godbless you all❤