𝙈𝙮 𝙎𝙩𝙚𝙥𝙗𝙧𝙤𝙩𝙝𝙚𝙧 (𝘚𝘦𝘶𝘯𝘨𝘱𝘺𝘰) [ 𝐄𝐝𝐢𝐭𝐞𝐝 ]

t w e n t y e i g h t [ 1 ]

Hyeongjun's POV

Matagal na simula nang iwasan ko si Hangyul hyung,sobrang nasaktan lang talaga ako sa ginawa niya sakin ngayon mag isa nalang ako lagi nawalan nako ng kaibigan nawalan pako ng...hhaaaaisst hindi naman siya ganon kahalaga sakin akala niya pinaikot ikot niya pa ako sa kamay niya ginagamit niya lang pala ako sino ba siya? Hindi siya kawalan no maya maya nagulat ako ng biglang mag vibrate phone ko,

Unregistered number

Hi Junii this is Chaeyeon please meet me in café near our school I'll be waiting for you there after class hope to see you.

Haaaaaaa? Bakit naman ako gustong kitain ni Chaeyeon sunbae? May nagawa bakoooo? Is it about Hangyul sunbae aiiiissssh gulong gulo ang isip ko dahil hindi pako tapos mamroblema ay may bago nanaman.

Naglalakad ako papasok papuntang school ng biglang may humila sakin sa isang iskinita,

"Arayyyy ano ba sino kaba!?" Natumba ako sa lapag sa sobrang lakas ng pag higit niya nararamdaman ko ang sakit sa braso ko dahan dahan kong inangat ang mga mata ko at nakita ko ang taong iniiwasan ko,

"Sunbae?" Laking gulat ko ng makita ko si Hangyul sunbae na nasa harapan ko,

"Juniie! Sorry nasaktan kaba?!" Hinawakan niya ang mga kamay ko at mukang nag aalala siya sakin,

"Sorry sorry I didn't mean to push-"
Pinutol kona ang sasabihin niya sa sobrang sama ng nararamdaman ko,

"Ano pabang kailangan mo sakin?! Nakuha mona gusto mo diba? Hindi kapa din ba titigil? Diba okay na! Nagamit mona ako ano pabang kailangan mo sakin"

Galit kong sabi sa kanya dahil hanggang ngayon ay galit padin ang nararamdaman ko para sa kanya,
Hindi ko napansin na tumutulo na pala luha ko sa sobrang sama ng nararamdaman ko sa kanya,

"Oo totoo nga!,I used you...pero Juniie nung una yon,nung una plano kolang talaga na gamitin kita,pero habang tunatagal I started to develop feelings for you lagi konang hinahanap hanap mga ngiti mo namimiss kona amoy mo,kahit ako hindi ko maintindihan sarili ko kasi I am straight and suddenly you just bend me,hindi kolang mapigilan sarili ko sana paniwalaan moko hindi nakonag sisinungaling alam konh totoo tong nararamdaman ko sana maniwala ka sakin"

Nagulat ako ng biglang lumuhod si hyung hindi ko alam ang sasabihin ko kaya naman ginawa kona lang kung saan ako magaling,

Tumakbo ako at dumeretso nako papasok ng school dahil hindi ko naman alam kung anong sasabihin ko at hindi pwedeng maniwala ako sa agad sa mga sinasabi niya alam kong nagsisinungaling lang siya,hindi nako magpapadala sa mga sasabihin niya,

Pinunasan kona ang mga luha ko at pumasok nako sa classroom dumeretso nakong upo sa upuan ko at isinadsad kolang ang muka ko sa table ko ayokong makipag usap kahit kanino dahil hindi maganda ang nararamdaman ko ayoko namang makapag salita ng masama.

Maya maya ay nararamdaman kong bumibigat ang mga mata ko at nakaramdam nako ng antok kaya naman unting unti ko ipinikit ang mga mata ko at nag simula nakong matulog,

Siguro dahil sa sobrang sama ng nararamdaman ko ngayon kaya ako ganto,

｡･:*:･ﾟ★,｡･:*:･ﾟ☆