'til the sun met the moon

chapter 6

Jareine pov

"what?"iritang tanong ko

Lumapit siya sa akin nang maubos na ang sigarilyo ko.Kumuha pa ako ng isang stick at akmang sisindihan ko na ito pero inagaw niya.Tumingin ako sa kanya nang nagtataka

Kumuha nalang uli ako nang isa pang stick dahil isang kaha ang dala ko. Pero pagkalabas ng kaha ay inagaw niya din.

Lumapit siya sa akin nang malapit.Damn that eye to eye contact makes me melt.

"hindi ka ba aware na may hika ako?"tanong niya na ikinabigla ko pero di ako nagpahalata

"hindi"tipid na sagot ko pero deep inside gusto kong humingi ng tawad. Damn!

Mas lalo pa niyang nilapit ang mukha niya sakin dahilan para magrambol ang puso ko.Shit i am not inlove right?That's why i marry her because when the time we make eye to eye contact on the street,there's something inside of me that i want to meet her

And if I'm inlove,that's impossible because i just want to use her to make Kensei jealous and then she will come back to me

Pero mapaglaro si tadhana.May kung ano sa pakiramdam kong sinasabing wag siyang saktan at ingatan ko siya. Parang gumawa ako nang patibong, pero ako den mag isa ang nahulog damn!

"Atleast ngayon alam mo na. Ayokong nakikita kitang nag yoyosi"sambit niya.Pero yung sistema ko,parang gustong gawing batas yon fck!

"kase kung ayaw mo itigil....." pabiting aniya "ang labi ko mismo ang magpaparayang maging bisyo mo."sambit niya sabay kindat kaya biglang nagtayuan ang balahibo ko.Parang biglang may bumagyo sa loob ko na para bang nagustuhan non ang sinabi ng babaeng to damn!

"hindi mo alam kung anong sinasabi mo babae"

"Syempre alam ko.Kaya ko nga to ginawa para layuan mo ang bisyo mo."pabalang niyang sagot at inilapit pa nang bahagya ang mukha niya. Oww shit stop because there's something saying to me to protect and love you like hell!

Y-yung pakiramdam ko...gusto siyang hapitin sa bewang at ikulong sa mga braso ko.Gusto ko siyang halikan damn!

Hinapit ko siya sa bewang papalapit sakin at saka isinandal sa kotse. Pinagpalit ko ang puwesto namin at siya na ngayon ang kinorner ko.Napatitig ako sa mga labi niyang mapupula.I-i want to taste that damn!

Inalis ko din ang paningin ko don dahil baka hindi ko na mapigilan ang sarili ko.Tiningnan ko siya sa mata at mababasa don ang lungkot.Siguro dahil sa pinagdaanan niya.

                     ~flashback~
"w-wala akong p-parents."sabi niya na lubusang ikinagulat ko.Tinignan ko yung mga mata niya at seryoso siya.

"namatay sila?"tanong ni Zach

"h-hindi"

"eh bakit wala kang parents?" tanong uli ni Zach

"i-inabandona nila ko."

                ~end of flashback~

Natauhan lang ako nang biglang humangin.Uulan ata.Lumayo na ako sa kanya at tumingin sa taas. Tumingin din siya sa taas at malakas na nga ang hangin.

Tumingin ako sa kanya at halata ng nilalamig siya.Naka fitted t-shirt kasi siya at leggings.Hinila ko na siya at ang bagahe niya papasok sa kotse ko.

Pagkasakay na pagkasakay namin ay binuksan ko na ang makina para uminit.

"may bagyo yata"sabi niya habang nakatingin sa bintana

"mabuti nang umalis na tayo baka abutan pa tayo"suhestyon ko at tumango naman siya

Nagsimula na akong magmaneho papunta sa bahay ko.Hindi ko na naramdamang gumagalaw siya kaya napatingin ako sa kanya.Tulog na siya

Tiningnan ko siya mula sa rear mirror at ang cute niya hehe.Nung unang beses ko siya makita nahalata ko nang maganda siya.Simple pa lang siya pero maganda na.Pano pa kaya pag inayusan siya?tsk!

Nasa gitna ako nang pag iimagine nang biglang bumuhos ang malakas na ulan.Shit naabutan na nga kami ng ulan

Tiningnan ko siya at kalmado pa ding siyang nahihimbing.Kapag tulog siya ang amo nang mukha niya.Nagsuklay na siya ngayon hindi tulad kanina na halos pugad na ng ibon ang buhok niya

Ang ganda niya kapag nag ayos hehe. Tumingin ako sa relo ko at alas otso na.

Hininto ko na ang sasakyan ko nang marating na namin ang harap nang bahay ko.

Tumingin ako sa kanya pero sana pala ay hindi nalang.Bakit kapag nakikita ko siya pakiramdam ko sobrang saya ko?

I dont want to be inlove again because I'm afraid of one day I'm gonna tell you everything and then you'll leave me

P-pero hindi ko mapigilan ang sarili kong m-mahulog sa kanya d-damn!

chantel pov

Naramdaman kong may humahawi nang buhok ko kaya hindi na muna ako nagmulat.Inalala ko muna ang lahat

Damn nasa kotse pala ako nung mama!Pero hindi na gumagalaw ang kotse kaya sigurado akong nandito na kami

Naramdaman kong may humawak nang kamay ko nang akmang magmumulat nako.Alam kong yung mama yon dahil isinaulo ko ang mga palad niya

Hinawakan niya ang kamay ko at marahang pinisil.B-bakit ka ba ganiyan?I said stop doing anything because I'm fucking falling!

Pagkatapos niyang hawakan ang kamay ko ay tinapik niya naman ako sa balikat at inuga

"wake up were here"sambit niya

Dahan dahan ko namang minulat ang mata ko at nakita ko yung mama na nakaharap sa manibela

Tumingin muna ako sa bintana at nasa harap nga kami nang isang malaking bahay.No hindi na to bahay dahil ang laki.Mansyon na ata to

"pero umuulan"sabi ko nang malamang may mga tubig na tumatalsik sa bintanang katabi ko

Hinubad niya ang suot niyang coat at iniabot sa akin

"We're gonna use this."sabi niya sabay alok nang coat niya

Nauna na siyang bumaba para pagbuksan ako nang pinto.Hinila niya agad ako kaya napasubsob ako sa kanya.Pero hindi ito ang tamang oras para alalahanin yon

Tumakbo na kami papasok sa gate habang nakayakap ang kanang braso niya sakin at sa kaliwa naman ay naka angat para hawakan ang coat niya

Tumakbo kami pero nanghihina yung tuhod ko.Nangalay siguro ako kakaupo.Bumibigat na din ang talukap nang mata ko damn!Hwag naman sana ako magkasakit!

Nakarating na kami sa main gate ng bahay kaya nakahinga naman ako nang maluwag

Nahihilo na din ako kaya napasandal ako sa pinto kasabay ng paghahabol nang hininga

"are you okay?"tanong niya

"hey are you okay?"tanong niya ulit nang hindi ko sinagot ang unang tanong niya."namumutla ka"sabi niya sabay lagay ng palad sa noo ko

Hindi ko na talaga napigilan ang sarili ko kaya biglang nandilim ang paningin ko.

someone  pov

"hindi pa ba natin siya kukunin boss?"sambit nang tauhan ko na kasama kong nanonood na buhatin ni Jareine si Chan

Bakas ang pag aalala sa mukha niya habang binubuhat si Chan.H'wag kang mag alala Chan,babawiin kita at mamahalin ng buo.Hindi na ulit kita hahayaang mawala.

"hayaan na muna nating maalala niya ang lahat."sabi ko habang nakatingin pa rin sa ginagawang pagbuhat ni Jareine kay Chan papasok.

Nang mawala na sila sa paningin ko ay inistart ko na ang kotse ko palayo doon.

I will wait for you to comeback Chan.If not,i will take you then.I love you