غرام فى الحي الشعبي الجز الاول

البارت الثامن عشر

الفصل الثامن عشر

احمد : طب انا عندى طلب تانى قد كدا 👌
على : طلباتك زادت
احمد : معلش اخر طلب
على : ماشى .. ايه هو
احمد : اكتب كتابى على حنان الاسبوع الجاى
على: بس مش هيكون بدري اوى كدا
احمد: معلش ياعمي بس عشان اعرف اتعامل  مع حنان لان دلوقتي بنتكلم فى التليفون بس وكمان علشان تبقى هى كمان مرتاحه
على : تمام يااحمد يبقى كتب الكتاب عشان نعمل التلات افراح فى يوم واحد
عمار : تمام وام حنان تشرفنا بكرا هى وحنان
عشان تشوف الشقه اللى هتقعد فيها وكمان تختار الوان والحاجه عقبال ما الراجل يخلص الدهان يكون الفرش موجود وكل حاجه
الحاج على بابتسامة : خلاص كان بها
عمار:سمعينا زغروطه يا سعديه
هنا يصدح صوت الزغاريطّ عاليه من سعديه:لوووووووووووووووولى لوووووووووووووووولى .. وتاخذ حنان فى حضنها الف مبرووك يا مرات ابنى الف مبروك يا مرات الغالي
حنان بكسوف :الله يبارك فيكي ياخالتى
سعديه بتحذير :لا بقولك ايه انتى تقولى يا ماما زيك زى مرام بالظبط
مديحه بغيظ:في ايه يا جدعان هو احنا هنقضيها كلام ولا ايه ده كده الاكل هيبرد يلا يا حاج عمار يلا يا حاجه سعديه
فيقوم الجميع من مكانه ويذهبوا تجاه السفره فيجلس كل من علي على رأس السفره وعلى الجانب الايمن مديحه والجانب الاخر الحج عمار وزوجته
مديحه:يلا يا جماعه ده بيتكم مش لازم عزومه
ثم تنظر لاحمد بغيظ : كل يااحمد كل
احمد بابتسامة بارده : باكل يا حماتى
واثناء انشغال الجميع بالاكل يمسك احمد يد حنان
حنان وهي تضغط على اسنانها:احمد سيب ايدى
احمد باستمتاع خبيث : تسلم ايدك يا حماتى بجد انتى مبدعه
مديحه وهى تجز على اسنانها : بالهنا والشفا
سعديه : لا بجد الاكل تحفه انا عايزكى تبقي تقوليلى طريقه البط عشان ابقا اعمله لاحمد فى الدخله
احمد بسفاله :بط ايه يا حاجه انا عاوز سمك جمبري عشان الفسفور
هنا يصتبغ وجه حنان:انا هقوم انا
وتركض تجاه المطبخ ويضحك كل من بالغرفة
كل هذا تحت انظار مديحه الحانقه
بعد مرور ساعه يغلق الحاج على الباب بعد رحيل الحاج عمار و عائلته ليجد سعديه تنظر له بحنق
على بإستفسار:ايه يا مديحه مالك واقفه كده ليه
مديحه بأندفاع :بص يا على انا تعبت خلاص ياخويا وسكتت كتير لكن كده ماينفعش يعنى ايه فرح بنتى يتعمل مع اتنين تانين وليه اصلا الاستعجال ده
على بصوت عالى:ساكته على ايه يا مديحه وبعدين فيها ايه لما الفرح يبقا تلاته ده انتى المفروض تفرحي
مديحه بزعيق:افرح ليه ولا عشان ايه بنتى هتتجوز راجل انا مش عايزة ومش حبه وفوق كل ده مش هيبقى فرح ليها لوحدها لا ده تلاتة انا مش عارفه بترخص البنت كده ليه
على بهدوء:برخص بنتى ليه يا مديحه هو انا لما اشتري راجل يبقى برخص بنتى .. ثم ياخذ نفس قوي .. بصي يا مديحه حنان بنتى اللى طلعت بيها من الدنيا مليش غيرها ومعنديش اغلى منها وانا هسألها قدامك اذا كان هى مش موافقه انا هكلم الحج عمار ونعمل فرح حنان لوحده .. ثم ينده على حنان .. حناااان
حنان بهدوء:نعم يا بابا
على بجدية:بصي يا بنتى انا عايز اسألك سؤال بس تقولى رأيك بصراحه
حنان:اتفضل يا بابا
على:ايه رأيك فى حكايه ان فرحك يكون مع رباب و مرام متديقه
حنان بابتسامة :بالعكس يا بابا انا فرحانه جدا ان فرحى انا ورباب وحسن في يوم واحد ده انا كنت بحلم ان فرحنا يكون مع بعض
على بابتسامة:ماشي يا بنتى ادخلي نامى عشان من الصبح تنزلى انتى وامك عشان تجيبي حاجتك وكمان تشوفي شقتك
حنان: حاضر يا بابا .. وتذهب الى غرفتها
ينظر على إلى زوجته:هااااا ايه رأيك
مديحه وهى تتجه إلى غرفتها:اعمل اللى يريحك يا على اعمل اللى يريحك .. وتغلق الباب
على وهو ينام على الاريكه:ربنا يهديكي يا مديحه طب والله لأنام على الكنبه
💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫
فى غرفه حنان
كانت تتحدث مع احمد فى الهاتف
حنان بخجل:لا يااحمد بس مينفعش اللى انت عملته على السفره ده
احمد بضحك:هههههههه ايه يا بنتى ده كله عشان مسكت ايدك بس
حنان بزعل:ياراجل طب والسمك
احمد بضحك عالى:يا بت عشان انور وبعدين ده انا داخل على مهمه صعبه جدا
حنان:لا يااحمد انت بقيت سافل اوي فعلاً ماما معاها حق انت قليل الادب
احمد:يابت ده انا لو معاكى مؤدب المفروض تقلقي
حنان : بقولك ايه ياأحمد اتلم
احمد:طب بقولك ايه هاتى بوسه .. عند هذه الجمله يسمع صوت الصفره
حنان بعد ان اغلقت الخط :سافل بس بموت فيك ربنا يحفظك ليا يا جوزى اه صحيح اما اغير اسمه من على الفون إلى زوجي قره عينى
وبالفعل غيرت الاسم لتدخل بعدها فى نوم عميق
💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫
فى غرفه مرام
تقف فى الشرفة امام حسن تتحدث معه عبر الهاتف
حسن:خلاص يا مرامى بعد تلات شهور هتبقى مدام حسن عبدالله
مرام بكسوف:امانه عليك يا حسن بلاش تكسفني
حسن:يابت كسوف ايه بس ده انتى هتبقي مراتى وبعدين اشحال انتى اللى واقعتينى
فى حبك فكره لما كنتى بتذاكري في البلكونه
مرام بضحك:ههههه وقعتك ماشي ياعم حسن
هنا تدخل سعديه بضحك:ايه يا حسن معندكش شغل بكرا ولا ايه
حسن:والله عندى يا ماما بس قولت اتكلم معاها شويه
سعديه: ربنا يخليكوا لبعض يابنى
اتكلموا براحتكم هروح انا لأحمد بس بلاش واقفة كتير
مرام وهى تقبل وجنتيها : ماشي يا ماما
دخلت هى ليقول حسن بمكر : يابختك ياحماتى ياريتنى كنت مكانك
مرام بخجل : اتلم ياحسن بدل ما أقفل السكة
حسن : ماشى ياقلب حسن 😘
💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫
فى غرفه احمد
تدخل سعديه لتجده يضحك
سعديه بابتسامة:ربنا يديم عليك الضحكه يارب بس ايه السبب
احمد:ابدا اصل كنت بكلم حنان وقفلت السكه فى وشي
سعديه بضحك:احسن تستاهل بقا يا سافل مش عامل احترام ليا ولا ابوك ولا حتى ابوها وعمال تعاكس
احمد بحب:بحبها بموت فيها يا سعديه عارفه وانا صغير كنت بحلم انى لما اكبر اتجوزها ولما بقيت شاب لقتها هى لسه عيله بس خلاص كمان تلات شهور هتكون مراتى وملكي
سعديه:بص يابنى الست عامله زى الورده اه الورده ماتستغربش جيب ورده وسيبها ايه اللى هيحصل
احمد:هتموت
سعديه:والست كده لو مالقتش حب وحنان هتموت ويركبها المرض وتشوفها تقول عندها 100 سنه ولو حد إداها شويه حب هتنور ولو اديتها الحب والحنيه و احساس انها مهمه عندك تنور وتكبر وتزيد حب وحلوه وتنور اكتر واكتر عشان كده يابنى عامل مراتك على انها ملكه متوجه عن كل الستات ماتجيش فى يوم وتقول ان فى ست احسن منها لا دايماً قولها انها هى الاحسن والافضل وقول على عيوبها بطريقه كويسه ماشي يااحمد
احمد بفخر:كل شويه يا سعديه بحسد نفسي على ان انا ابنك بجد انا بحبك اووى
سعديه : وانا بموت فيك ياغالي يلا نام بقا عشان بكرا يوم طويل جدا جدا
احمد:حاضر يا حاجه
وتخرج سعديه وتذهب إلى غرفتها
💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫
غرفه الحج عمار
عند دخول الحاجه سعديه يغلق الحاج عمار المصحف
عمار:صدق الله العظيم ايه يا سعديه كنتى بتتكلمى انتى واحمد فى ايه ده كله
سعديه:ايه ياحاج انت ناسي ان احمد فى حاجات لازم يعرفها قبل الجواز عشان يتعامل مع مراته بما يرضى الله احنا مش جايبين بنات الناس عشان الجواز وبس لا دى هتبقى بنتى واللى مارضهوش على مرام مش هرضي بيه على حنان وانا كلمته بس عايزك تكلمه انت كمان
عمار :اكيد طبعاً هأكلمه عارفه يا سعديه انا بحبك لا بعشقك ممكن اه فى الاول كنتى اختيار ابويا بس بعد كده اتحول كل ده لحب كبير ممكن اه مش بعرف اقول كلام حلو بس انا بحاول احسسك بده
سعديه وهى تقبل يد عمار:اه ساعات ببقى محتاجه كلام حلو واه فى وقت بيبقى نفسي تقولى كدا بس انك بتتعامل معايا على انى ملكه دى حاجه بتخليني احبك اكتر انت كل حاجه ليا .. انا عارفه انى غلطت لما زعلتك لما احمد اتحبس بس اعمل ايه قلبي اللى كان بيحركنى وخوفي على ابنى انا اسفه يا حاج
عمار : وانا مش زعلان منك ويلا قومى اقفلى النور بكرا يوم طويل يا ام العريس والعروسه
أشارت إليه برأسها بابتسامة عذبة واغلقت النور ليذهبوا فى سبات عميق
💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫
فى غرفة رباب
كانت تتحدث فى الهاتف مع حسين
رباب : حسين ! ألو !
حسين بخضه : هااا ايه ايه يا قلبي فى حاجة ولا ايه ؟
رباب : انت فين انت بقالى ساعة بتكلم معاك ومش بترد وايه الصوت اللى طلع جنبك دا ؟
حسين وهو يفرك عينيه بنعاش شديد : صوت ايه اللى بتقولى عليه عذان ماتاخدش بالى
رباب : انت مش مركز معايا النهاردة ليه كدا ؟ ثم انت في حد نايم جنبك ؟ انا سمعت صوت شخير
حسين : لا يا حبيبتى دا انا اصلى نمت غصب عنى اليوم كان متعب اوى
رباب بغيظ : بجد نمت وانا بكلمك طب حلو اوى روح بقى كمل نوم
حسين : طب يا حبيبتى تصبحى على خير
رباب بغضب : انت هتسبنى وتنام بجد 😡
حسين : والله تعبان ياروبا وعايز انام
رباب : ماشى ماشى يا حسين براحتك روح نام الاهتمام مابيطلبش والحب مش بالعافية
حسين وهو ينهى الموضوع لشعوره الشديد بالنعاس : ماشى يا قلبي انتى صح تصبحى على خير بقى .. واغلق الخط لينام فى سبات عميق بينما هى فقد استشاطت غضباً منه وعزمت على عدم الرد عليه غداً لتنام بعد ذلك القرار
💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫
فى صباح يوم جديد على ابطالنا
فى غرفة حنان
تدخل مديحة لكى توقظها من غفلتها قائلة : قومى يا موكوسة يابنت الموكوسة على الصبح .. قومى كتك ضربة
حنان بضيق ونعاس : في ايه ياما حد يصحى حد كدا على الصبح خلتينى اقطع الخلف
مديحة : ياختى كتها نيلة اللى عايزة خلف شبهك .. طبعاً مانتى سهرانة مع سي زفت طول الليل .. قومى يابت عشان نروح للناس ونخلص من ام المشوار دا بدل مانتى فرسانى كدا انتى وابوكى
حنان : الله هو حد جيه جنبك يامديحة انتى اللى معصبة نفسك على الفاضى
مديحة بعد ان خلعت فردة الشبشب من قدمها وقامت بحدفها عليها : ما عشان عايزة مصلحتك يابنت ال.... وابوكى متساهل معاهم جواز ايه دا اللى بعد تلات شهور وابوكى وابوكى يسألك نعمل فرح مع رباب وحسن تقومى انتى تفرسينى اكتر وتقولى اه يابابا موافقة انا كنت اتمنى كدا من زمان .. حيوانة ومش عارفة مصلحتك
حنان : طب عينى فى عينك كدا يا مديحة وقوليلى انك مش فرحانة انى هتجوز وهتخلصى منى
مديحة بسخرية : اه ياختى بس مش مع دا ولا بالطريقة دى
حنان : يعنى هتفرق ايه يامديحة الفرح لوحدى او حد يتجوز معايا فى النهاية كله فرح وهنفرح ونبل الشربات كمان ثم انا قولتلك قبل كدا يامديحة يا أحمد يأما قاعدة على قلبك
مديحة وهى تنظر لها بقرف : كتك نيلة فى زوقك المنيل دا حتى ماكنش محترم نفسه امبارح البلطجى دا
حنان : ماتقوليش على حبيبى بلطجى يا ماما
مديحة بغضب : زفت السخام واتلمى بدل ما اعملك شبه الفسيخة على الارض وقومى ورقى البيت واجهزى عشان نخلص من اليوم دا وعلى الله تفتحى بوقك واحنا هناك او تعترضى على حاجة اقولها فاهمة ؟
حنان : طبعاً هابقى شبه الالف ماتخافيش
مديحة وهى تغادر الغرفة : اما نشوف
💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫
خرجت من غرفتها لتطلب روح وتتحدث معها بضيق عما حدث امس لتضحك روح عليها بشدة
مديحة : ايه اللى فى كلامى يضحك ياروح قوليلي ايه اللى فى كلامى يضحك ياختى
روح : كله الصراحة انتى ملكيش حل .. ماتسيبى بقا العيال يعيشوا يامديحة والله هيحافظ عليها اديله انتى بس فرصة وافتحي له قلبك دا شوية عشان بنتك حتى ياشيخة
مديحة : تولع بجاز وسخ على زوقها المنيل ولا ابوها هيجننى هيجننى بجد يا روح بقى انا بنتى تتجوز فى زفة مع اتنين غيرها ليه بايرة ولا بايرة
روح بجدية : جرى ايه يا مديحة انتى تكرهى ان بنتك تتجوز مع عيالى هو مش دا كان حلمنا سوا ولا انا بيتهيألى .. متشكرين ياختى مكنش العشم
مديحة : خلاص ياروح مكنش قصدى يفرحوا ياستى مع بعض ماعنديش مشكلة انا كل اعتراضى ....
روح مقاطعة لها : على أحمد مش كدا .. بس ارحمى بنتك بقى عشان انتى عارفة انها بتحبه ويشهد على حالتها الوقت اللى كان هو فى السجن
مديحة : ماهو دا اللى انا خايفة منه دا بلطجى
روح : مش بلطجى ولا حاجة هو بس ماسك شؤون الحارة مكان ابوه وهما حياتهم كدا ووقت مادخل السجن كان مظلوم وأهو خرج بالسلامة .. وقفى بقى يامديحة عشان ماتخسريش بنتك للابد
مديحة بتأفف : طيب اما نشوف اخرتها .. انتى ناوية تنزلى النهاردة صحيح ؟
روح : اه هنزل على العصرية كدا انا و رباب عشان نجيب الحاجات الناقصة فى الجهاز
مديحة : طيب لو خلصت المشوار الاهبل دا بدرى هبقى اجى معاكى اهو نجيب كام حاجة للموكوسة اللى عندى
روح : طيب ياختى سلام وابقى احكيلى اللى هيحصل
اغلقوا الخط لتذهب كلا منهما لعملها المنزلى
ماذا لو تغيرت نظرت مديحة تجاه احمد وتقبلته كزوج ابنتها؟ وكيف يحدث ذلك ؟ وماذا الذى ستفعله فى تلك المشوار ؟
كل ذلك واكثر فى الفصول القادمة 😍😘
كومنتات عشان انزل فصل كمان