الفصل السادس عشر
حسام:فى ست على طول بتردد على المكان اللى متواجد فيه عز
احمد:مين دى ؟
حسام بعد ان اخرج صورتها له :الست دى
احمد بعد ان اتسعت عينيه بصدمة : معقولة انتى 😳
حسام بسخريه :نفس الصدمه بتاعتي لما شوفت صورتها
احمد بصدمه: حضرتك قصدك ان ممكن تكون هى دى القاتل
حسام بسخريه:ايه اللى يخلى ست ارمله تروح مخزن صاحبه تاجر مخدرات .. فى حالتين بس اللى يخليها تروح
احمد بإستغراب: ايه بقا الحالتين دول ؟
حسام بجديه:يأما تكون ست بطاله يأما تكون هى البوص
احمد بزعيق:لا ماسمحلكش انك تقول كده الست دى كويسه واحنا مشوفناش منها حاجه وحشة وفى حاجه تالته راحت عن بالك
حسام بإستغراب: ايه هى بقا ؟
احمد بتفكير:حضرتك بتقول ان مازن كان شغال مع عز ممكن يكون عز راحلها وطلب بقيت الفلوس او البضاعه بتاعته
حسام:مظنش يااحمد لأن اى واحده ابنها مات بسبب شخص المفروض تبلغ عن الشخص لما يروحلها لكن انا همشي معاك
ثم رن الجرس فدخل استاذ محمد
محمد:ايوه يا فندم
حسام: تعالى يا استاذ انت كنت قفلت المحضر ؟
محمد:لا يافندم
حسام:طب اقعد اكتب .. تم الافراج عن احمد عمار من سرايا النيابه بضمان محل اقامته ..
ثم ينظر الى احمد .. اتفضل يا استاذ مع السلامه
خرج احمد بسرعه لكي يقبل يد اباه
احمد : وحشتنى اوى يا حاج
عمار بدموع: وانت اكتر يابنى .. يلا يابنى يلا ده امك هتفرح اوى بخروجك
💫💫💫💫💫💫💫💫💫
في الحارة
يدخل الحج عمار وهو يمسك يد ولده كأنها عكاز يستند عليه
حته:المعلم احمد رجع يا حاره المعلم احمد رجع يا بشر
احمد بضحك:فى ايه ياض يا حته هو انا كنت مسافر
حته:اسخم يا معلم حمدلله على السلامة
احمد:الله يسلمك
المعلم عمار:بص ياحته انا عايز الناس كلها تشرب شربات بمناسبة رجوع المعلم احمد مش عايز نفر فى الحاره مايشربش
حته:من عينى يا معلم
عمار: اطلع يلا يااحمد
احمد: وانت رايح فين ياحاج
عمار:هتطلع بس هروح اقول لعمك على
احمد: ماشي ياحاج
يصعد احمد ويدق على الباب بطريقه غريبه
مرام من خلف الباب:يارب تنشل ياللى بتخبط استنى يا بهيم هو انا قاعده ورا الب.... انقطع حديثها بعدما رأت احمد لتصرخ بفرحة : اععععععععععععع احمد مامااااااااا احمممممد جايه
احمد وهو يضع يده على اذنه:ايه بلاعه
تخرج سعديه على صوت ابنها وتركض فى حضنه:ابنى حبيبي اه ياضي عينى .. وتمسك وجهه وتقبله وهى تبكي .. اه ياعين امك اه يانضري
احمد وهو يقبل يدها:ربنا يخليكي ليا ياحاجة
ويديكي الصحه يارب
سعديه وهى تقبل يده:ويبارك فيك يابنى .. ثم تنظر لمرام .. روحي اطبخي بسرعه بدل ما انتى واقفه كده تعالى يااحمد تعالى اقعد يابنى قولى يابنى عملوا معاك ايه ؟
احمد بضحك:فى ايه يا سعديه هى دى اول مره اروح القسم
سعديه بضجر:لا يااحمد دى اول مره تتمسك عشان قضيه قتل وانا بقولك اهو يااحمد ركز يابنى فى شغلك وسيب موضوع معلم الحاره دا يابني انا مش حمل كل شويه تدخل السجن
احمد بهدوء: متخافيش يا ستى انا فكرت فى الموضوع ده وخلاص هسيب موضوع الحاره ده
سعديه بفرح : بجد يااحمد
احمد وهو يقوم من على الاريكه: بجد يا ست الكل
سعديه بفزع:رايح فين
احمد بضحك:فى ايه يا حاجه بلاش قلبك يبقا خفيف كده انا هروح لحنان
سعديه: بس ماتتأخرش
احمد وهو يخرج من الباب: حاضر
💫💫💫💫💫💫💫💫💫
على القهوة
جلس الحاج عمار مع الحاج على
على بفرحة : مبروك خروج احمد يا حاج
عمار : الله يبارك فيك وشكراً لوقفتك جنبى طول الفترة اللى فاتت دى كلها
على بعتاب : يا راجل ماتقولش كدا احنا جيران واهل والطبيعى اننا نوقف مع بعض وقت الشدة دا الرسول وصى على سابع جار
عمار : عليه افضل الصلاة والسلام .. غلبتنى يا حاج على .. تسلم يا غالى
على : تسلم انت وان شاء الله احمد هياخد برائة مش مجرد افراج
عمار : يارب .. تعرف انا لو لفيت العالم دا كله مش هلاقى ناس ولاد اصول زيكم كدا وطيبين وبيراعوا العيش والملح
على : دا العشم برده ما تقولش كدا
عبدالله : منور يا حاج عمار الف مبروك على افراج احمد
عمار : الله يبارك فيك .. وبما ان بقا انتوا الاتنين موجودين احنا عازمينكم النهاردة على العشا .. بعد العشا كدا كل واحد يجى بالجماعة
على : ليه التعب دا ؟
عمار : ولا تعب ولا حاجة دى حاجة بسيطة ترد جزء من جمايلكم معانا الفترة اللى فاتت واهى مناسبة حلوه نفرح بيها كلنا
حسين من خلفهم : وانا مليش نصيب فى العزومة دى يا حاج ولا ايه ؟
عمار : دا انت اول المشرفين يابنى
حسين : تسلم يا حاج
عبدالله : بس انا مش ضامن نفسى عشان الشغل و.....
عمار مقاطعاً له بحزم : لا بقولك ايه مليش فيه هتيجى يعنى هتيجى دا امر مش عزومة مركبية والكلام ليكم انتوا التلاتة
على وعبدالله وحسين : امرك يا حاج
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
فى شقه مديحه
نجد صوتها يرج أرجاء المنزل
مديحه بزعيق:حنان انتى يا زفته روحي امسحي السلم
حنان:انا لسه ماسحه من اسبوعين
مديحه بقرف:اسبوعين يا معفنه ده انتى الدوده هتبقا فى شقتك قد التعبان قومى يا زفته يلا انا كنسته وانتى امسحي
حنان وهى تأخذ الجردل:اوف حاضر حاضر ..
تخرج وهى تكلم نفسها .. كل شويه السلم كأن احنا هنام على السلم لتسمك الجردل وألقت بعض المياه على الدرج فى نفس الوقت الذي صعد احمد به
احمد بعد ان انسكبت عليه المياه :هيييء الله يخربيتك انتى والسلم فى ساعه واحده
حنان : اعععععع احمد .. ثم هبطت على الدرج بسرعه فوقعت على ظهرها .. اااااااهه ضهرى يانا ياما اااااهه
احمد وهو يحاول حملها:اهدى شويه علشان اعرف اشيلك
حنان:لا ماينفعش اصل نفسي تشلني ليله جوازنا بس ضهري تعبنى
مديحه وهى تقف على باب الشقه بعد ان فتحته على اثر صوت حنان:تعبانه من ايه ياحنان تعبانه من ايه ياختى وانت يازفت مش كان ربنا ريحني منك ودخلت السجن
احمد بابتسامه بارده بعدما ترك حنان:فى ايه يا حماتى يا حياتي مش انتى قولتى لو خرجت هتجوزيني حنان
مديحه بسخريه:لا ياعين حماتك انا قولت لو خرجت يبقا هتقابل الوحش اللى هو انا يعنى
وبعدين احنا مش هنتكلم علي السلم .. ادخلى يابت ياحنان .. وانت يااحمد امسح السلم وتعالى
احمد بصوت عالى:نعمممم ده انا مش بعمله عندى فى البيت
مديحه بسخريه:وهتعمله هنا يلا بسرعه
احمد وهو يمسك الخرقه:حسبي الله فيكي يا مديحه اشوف فيكي يوم يارب تموتى مقرفصه
وبعد مرور ربع ساعه يجلس احمد على الاريكه ليوفقه صوت مديحه : انت هتقعد فين
احمد بسخرية : على الكنبه هيكون فين يعنى
مديحه بحده:لا انت هدومك مبهدله مايه اقعد على الارض
احمد بصدمه:ايه
مديحه بلهجة امر : اقعد على الارض
احمد بعد ان جلس بضيق : قعدت هااا ايه تانى ؟
مديحه بتساؤل:انت خرجت ازاى
احمد ببرود : النيابة اديتنى إفراج
مديحه:اممم طب بص بقا يااحمد لما تاخد البرائة هتتجوز بنتى اه ياحبيبي انا مش هجوز بنتى وتانى يوم يقولوا انك القاتل
احمد:تمام فى حاجه تانيه
مديحه ببرود:لحد دلوقتي لا لكن بعدين ممكن عادى جدا واتفضل امشي عشان الحاج على مش هنا بالسلامه
احمد وهو يتجه إلى باب الشقه يسبها : كتك داهيه وليه زبالة 😡
💫💫💫💫💫💫💫💫💫
فى منزل روح
روح : اقول فيكى ايه بس اقول فيكى ايه بوريه منك بوريه
مديحة : الله جرى ايه ياروح هو انا عملتلك حاجة ياختى
روح بسخرية : لا دا انتى البرائة كلها .. يا وليه دا انتى مسحتى بكرامة الواد وخلتيه يمسح السلم دا انا مارضيتش اخرج عشان ماحرجهوش
مديحة ببرود : وايه يعنى لما اخليه يمسح السلم مش احسن ما اخلى مراته المستقبليه هى اللى تمسحه والجيران يبصوا عليها
روح : ايه دا ماشاء الله اعترفتى أخيراً ان حنان هتبقى مراته
مديحة : لا ياختى ماعترفتش ولا حاجة ومش هعترف وهافضل واقفة لهم فى الجوازة
روح وهى تمسك رأسها بكلتا يديها : ياختاااااااى منك يا مديحة يا وليه ارحمى بنتك اللى بتعشقه دى
مديحة : بقولك ايه ان شاالله تتسخط قرد مش هتتم الجوازة دى إلا على جثتى ارتاحتى
روح بيأس منها : خلاص افصلى .. جهزتى نفسك للعزومة ؟
مديحة : اه ياختى ..هو انتى كمان معزومة ؟
روح : اه
مديحة وهى تقوم وتتجه الى الباب : طيب جهزى حالك وانا كمان اطلع اجهز حالى ونتقابل عند الحاج عمار .. سلام
روح لنفسها : مفيش فايدة .. مش هتهدى يا مديحة غير لما تخسرى بنتك وللابد
💫💫💫💫💫💫💫💫💫
فى منزل الحاج عمار
اجتمعت الثلاث عائلات على طاولة واحدة ليشتركوا جميعهم بفرحة خروج احمد تحت نظرات كل عاشقٍ لمعشوقته ، ظلت الحاجة سعدية طوال جلسة الطعام وهى تأكل احمد بيدها وكأنه طفلها الصغير فهو حقاً بالنسبة لها طفلها الصغير مهما مرت السنين واصبح رجلاً يتحدث عنه الجميع
روح بهمس : شايفة يامديحة امه بتعامله ازاى ولا كأنه لسه صغير ياعينى شكله كان وحشها اوى
مديحة : بصراحة هى الحاجة الوحيدة اللى صعبت عليا فى البيت
روح : طب ماتخلى قلبك يحن شوية بقى وخلي الجوازة تمشى لو مش عشان بنتك يبقى عشان الست الغلبانة اللى نفسها تفرح بأبنها دى
مديحة بتفكير : وماله نحاول عشانها بس .. بس وحياتك برده لاهفضل واقفة له زى العقدة فى المنشار
سعدية : جرى ايه يا مديحة جرى ايه يا روح مش بتاكلوا ليه ؟ الاكل مش عاجبكم ولا ايه ؟
روح : دا اسمه كلام برده .. دا الاكل تحفة تسلم ايدك
سعدية : هى بصراحة ايد مرام انا ماقدرتش اعمل حاجة خالص غير انى اقولها تعمل ايه
حسن لمرام بغمزة : لا بجد تسلم ايدك عمرى ما اكلت اكل بالطعامة دى
احمد : طب لم عينك يا امور بدل ما تخسرها
ضحك الجميع على غيرة احمد على اخته .. بعد الانتهاء من تناول الطعام جلسوا السيدات معاً بغرفة سعدية ليدردشوا قليلاً اما الرجال
عمار : ان شاء الله كل حاجة هتفضل فى معادها واتفاقنا زى ما هو
على : ماشى يا حاج عمار وتسلم على الليلة الحلوه دى
عبدالله : اه والله غيرنا جو بدل كبت الشغل .. وبعدها فتحوا عدة مواضيع عن اعمالهم اما الباقى فقد تجمع كل عاشق مع معشوقته بركن خاص ، فى المطبخ كانت تعد مرام الشاى ويقف حسن خلفها على الباب ويتأملها ويقول : مكنتش اعرف ان حبيبتى شاطرة كدا فى الاكل ولا اجدعها شيف 😉
مرام بخجل : تسلم بس انا مش شاطرة اوى كدا انا لسه بتعلم
حسن بمكر : انتى كدا ومحترفة اومال لو اتمكنتى شوية هتبقى ايه 😂 عقبال ما اكل من صواعبك الحلوين دول فى بيتنا ياقمرى .. وعلى اخر كلماته اقترب منها خطوتين لتبعده بحرج : حسن اتلم وأقف مكانك اهلى بره وكمان مايصحش
حسن بمكر وغمزة : طب طالما مايصحش مخليانى واقف معاكى ليه
مرام بإبتسامة خجلة للغاية : اهو تسلينى بدل ما انا واقفة لوحدى وبطل بقا تعطلنى خلينى اخلص الشاي قبل ما حد يدخل ويسمعنى كلمتين فى جنابى
حسن بمرح : اموت فى حبيبى وهو مكسوف .. اعملى الشاي يا قمرى عقبال شرباتنا
مرام : مااحنا شربناه
حسن : تؤتؤ انا اقصد الليلة الكبيرة 😉😉
اما على احد نوافذ المنزل كانت تنظر رباب للسماء حتى تهرب من عينيه التى تحاصرها ليقول بسخرية وغزل : هو القمر احلى منى للدرجادى عشان يتمتع هو بعينيكى الجميلة دى
رباب : لا القمر واقف جنبى بس مش عايز يعتقنى فى حالى شيل عينيك من عليا شوية بقى
حسين : مش قادر الصراحة اصل محدش يشوف الجمال دا وشيل عينه من عليه
رباب بمكر : تمام لما امشى فى الشارع بقى مش هلوم حد لما يبصلى
حسين بغيظ وغيرة عمياء : نعم ياختى لا بقولك ايه محدش يبصلك غيرى عشان لو دا حصل هنسف اللى هيبصلك من على وش الارض
رباب : بحب غيرتك يا سونة
حسين : احلى سونة فى الدنيا
بينما بجانبهم فى الشرفة كان يقف احمد مع حنان
احمد بتساؤل : خوفتى لأكون القاتل ؟
حنان : تؤتؤ خوفت عليك .. خوفت اخسرك
احمد بمكر : يعنى ماصدقتيش انى ممكن اكون القاتل
حنان : ولا عمرى هصدق حتى لو العالم كله اكدلى العكس .. انا عارفاك وحفظاك اكتر من نفسى يا احمد وعارفة انك ممكن تعمل اي حاجة بس ماتقتلش
احمد : مكنتش اعرف انك بتحبينى وبتثقى فيا كدا .. حنان .. لو كنت اتسجنت اكتر من كدا وصدر عليا حكم لسنين كنتى هتفضلي تحبينى وتستنينى
حنان بعتاب : ماتقولش كدا تانى يا احمد بعد الشر عليك وحتى لو دا حصل بعد الشر يعنى انا عمرى ما هسيبك أبداً ومستعدة استناك لاخر يوم فى عمرى
احمد بابتسامة عذبة : بحبك يا حنون
حنان : وانا بحبك يا حمودى
بعد مرور بضع دقائق غادر الجميع من منزل الحاج عمار بعد الترحاب الشديد ليكون اخر من يغادر هو حسين ليوقفه احمد قائلاً : حسين استنى انا عايزك
حسين : فى ايه
احمد : عايزك فى مشوار سريع كدا
حسين بتساؤل : مشوار ايه دا ؟
احمد وهو يرتدى حذاءه على عجل : هفهمك فى الطريق يلا بينا
عمار بإستغراب : رايح فين يا احمد ؟
احمد : هنزل مع حسين شوية وجاى
عمار : ماشى بس ماتتأخرش
احمد : حاضر يا حاج .. وهبطوا سوياً
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
فى المخزن
تحدثت المعلمه بكل قوه وصوت عالى:ازاى بعد ده كله يخرج .. ثم نظرت لعز .. اكيد انت عملت حركه غبية من حركاتك
عز بدفاع عن نفسه:ابدا والله يا معلمه انا بمشي كلامك و بنفذ كل اللى انتى بتقوليه
المعلمه بصراخ:اومال خرج ازاي
هنا يصدح صوت قوي " انا هقولك خرج ازاى "
ترى هل يكشف المجهول عن هويته اخيراً ؟ وما هو المشوار التى كان يقصده احمد ؟
كل ذلك واكثر فى الفصول القادمة 😍😘بنات روايه مهمه فى تلا انبيبّ نزلطب لو لقيت تفاعل عليه وعلى البارت ده في فصل تانى بكره مفيش تفاعل يبقا بعد بكرا
أنت تقرأ
غرام فى الحي الشعبي الجز الاول
Aksiyonكل رواية تتكلم عن الراجل صاحب الفلوس الكتير دى بقا الجديد يا بلد التقليد احنا هنتكلم عن الاختلاف😊😊😊وممنوع النقل او الاقتباس دون علمى