Saman Sarısı

9. Bölüm

Veee; Her şeyin açığa çıktığı bölüme gelmiş bulunmaktayız. 🥳

Bizce çok uzun ve güzel bir bölüm oldu, umarız ki sizde severek okursunuz.

İyi okumalaarr. 🌸

—————————

- Ayşegül Yılmaz'ın ağzından -

"Cano önce eve uğrasak olur mu?"

"Olur tabi canım."

Cenan'ın evinin önüne geldiğimizde onunla yukarı çıkmak yerine aşağıda beklemeyi tercih etmiştim. Çok gergin ve stresliydim, biraz temiz hava almak iyi gelecekti kesinlikle. Son günlerim hep böyle geçmişti, üstelik ekibe bir şey belli etmemek için de ayrıca bir çaba sarf etmek zorunda kalmıştım.

"Geldim, hadi gidelim."

"Ya Cenan ben tek başıma gitsem daha iyi olacak galiba, büyük ihtimalle provaya da geç kalacağız sorun çıkmasın."

"Saçmalama Ayşegül, seni böyle bir anda tabiki yalnız bırakmayacağım. Yılmaz hoca her şeyi biliyor zaten, sorun falan çıkmaz."

Cenan'ın ısrarlarına tabiki de karşı koymayacaktım, hatta yanımda olması güven bile veriyordu.

"Bak korkulacak bir şey yokmuş değil mi?"

"Cenan bu yapılan kaçıncı test, sence normal mı? Üstelik testin yapılmasından korkmuyorum, çıkacak sonuçlardan korkuyorum."

"Benim içim çok rahat, testlerinin hepsinin sonucu temiz çıkacak Cenan demişti dersin. Sende canını sıkma artık, güzel düşün ki güzel olsun."

Cenan'ın cümlesine ufak bir tebessüm edip önünde durduğumuz hastaneye dönüp uzun bir bakış attım. Burada çok kötü zamanlarım geçmişti, hatta o zamanlar hiç geçmeyecek gibi geliyordu ve şimdi o günlerin geri gelmesinden çok korkuyordum.

"Gidelim mı artık? Burada durmak bile moralimi bozuyor."

Cenan ile birlikte arabaya binip BKM'nın yolunu tuttuk, yine provalara geç kalmıştım ve bundan dolayı artık ekibe karşı çok büyük bir utanç duyuyordum. Olanları her ne kadar ekibe anlatmak istesem de sonuçların çıkmasını beklemeye karar vermiştim. BKM'nın önüne geldiğimizde Hilmi ve Ozan kapının önünde sigara içiyordu. Ozan her zamanki bakışlarından atmış, Hilmi ise biraz endişeli biraz sinirli gözüküyordu.

"Nerelerdesiniz siz? Telefonlarınızı da açmadınız."

Tam konuşmaya hazırlanırken Cenan fırsat vermeden Hilmi'nın sorusunu cevaplamıştı.

"Ufak bir işimiz vardı, kısa sürer diyorduk ama uzadı. Telefonları da sessize almıştık, görmedik."

"Ufak bir iş anladım ama biz neden bilmiyoruz o işinizi? Ayşegül sende de zaten var bir haller, Cenan sende katıldın tam oldu. Özel olabilir ama biz bir ekibiz sizce de bilmemiz gerekmiyor mu artık?"

Hilmi konuşurken gözlerine bakmamak için farkında olmadan Ozan'a dalmıştım. Umursamıyor gibi davranıyordu ama aynı zamanda da konuşmalarımızı dinliyordu. Hilmi elini gözümün önünde birkaç kez salladıktan sonra kendime gelip ona döndüm.

"Hilmi söz veriyorum her şeyi açıklayacağım, sadece bana biraz zaman ver olur mu?"

"Sabrım tükeniyor ama sana da kıyamıyorum, hadi yine istediğin gibi olsun."

Hilmi'ye anlayışı için tebessüm ettikten sonra Cenanla birlikte içeri girmek için hareketlendik, yürürken ona doğru dönüp kısık sesle konuşmaya başladım.