iyi okumalar ♡
Çalan alarm üzerine yeni güne başlamıştım. Boynumdaki sızı ve uyuşuk bedenim ile berbat bir hâlde olduğumu anlayabiliyordum. Yumuk gözlerle somurtarak telefonumu etrafta aradım. Ve sonunda yastığın arkasında buldum. Tatil günüme neden alarm kurmuştum ki? Bir süre olduğum yerde durup uykulu gözlerle etrafı izledim. Biraz daha uyumak istiyordum. Tabii bu mümkümse.
Mutfaktan gelen kırılma sesi hiç iyi hissettirmiyordu. Evde hırsız mı vardı? Yoksa sevimli vampirim miydi o? Yerimden kalkıp hızlı adımlarla mutfağa ilerledim. Biraz koşmuş olabilirdim de. Evet, umduğum kişi fakat bulmak istemediğim bir manzaraydı bu. Yerde tuz kavanozu parçaları vardı. Tezgah dağınıktı. Ve en önemlisi; Asahi korkuyla bir köşede yeri izliyordu.
"İyi misin?!" dedim telaşla. Bir yerine bir şey olursa kötü hissederdim. Neden, bilmiyorum. Fakat şu manzara bile kalbimin delice atmasına neden oluyordu. Elimi yavaşça ona doğru uzattım. Önce elime baktı, ardından elini uzatıp soğuk parmaklarıyla sıkıca tuttu. Cidden çok korkmuş olmalıydı. Yavaşça kendime çekip sarıldım. Kollarının belimi sarması anlıktı. Bu his gülümsememe neden oluyordu.
"İyi misin küçüğüm?" Yavaşca başını olumlu anlamda sallamıştı. Ve bende o yavaşlıkta rahatlamıştım. Saçlarını hafifçe okşadım. "Ne yapıyordun burada?"
"H-hep sen beni doyuruyorsun. Düşündüm ki b-bende seni doyurabilirim." Bu düşüncesi bana kahkaha attırmıştı. Keyfim yerine gelmeye başlıyordu sonunda. Kafasını kaldırıp bana baktı. Bende başımı biraz eğdiğimde yüzyüze geldik. Soğuk nefesini sıcak dudaklarım üzerinde hissedebiliyordum.
"Yoshi, neden güldün?" Dudaklarını her oynatışında sanki aramızdaki mesafe daha da azalıyordu. Tanrı'm! Ona çekiliyordum. Ona kapılmıştım. Beni kendine çekiyordu. Ve ona engel olamıyordum. Tıpkı kendime engel olamadığım gibi.
İyice eğilip aramızdaki mesafeyi kapattım; burunlarımız, yüzlerimiz ve dudaklarımız arasındaki mesafeyi. Hiç kalmayacak kadar. Hiç ayrılmayacak gibi. Hafifçe öpüyordum soğuk dudaklarını. Ve yavaş yavaş hızlanıyordum. Onunsa tek yaptığı şey bedenine sıkıca sardığım kollarım arasında ne yaptığımı anlamaya çakışmaktı. Hafif utançla geri çekildiğimde iri gözlerle bana bakıyordu. Ne demeliydim? Özür mü dilemeliydim yok af mı-
"Yoshinori! Beni hamile bıraktın!"
Saf vampir xjxjkdkd
