Bu sesle birbirlerine üzücü bir şekilde baktiktan sonra SungChana döndüler.WonJo
"Yine ne var?" diye sikayetci bi sesle sordu.SungChan gayet emin bi sekilde
"Size işinizin bittigini ve gidebileceginizi söylediğimi hatırlamiyorum.HwangWooyu yukari cikarmama yardim edin."dedi.
SungChan, EunHee ve WonJonun sızlanmasina izin vermeden
"Hemen."diye sertce uyardi ve bahceye gitti.
Kizlar da elindeki cantalari kapinin yanina birakip tekrar bahceye gectiler.Havuzun caprazinda duran uzun bir koltukta sızmış HwangWooyu ve yaninda onu kalkmasi icin ikna etmeye calisan SungChani gorduler.Arkasini dönüp kizlari goren SungChan
"Orda durup bakacaginiza gelip yardim etsenize!"diye soylendi.
Kizlar hemen HwangWoonun kolundan tutup yardim edeceklerdi ki HwangWoo uyandi.
"Yaa birakin beni..Sarhos muyum ben sanki,kendim kalkarim."diye sayiklamaya basladi.
WonJo kuzenine donup
"Sanki biz de cok merakliydik."dedi.O sirada HwangWoo ayaga kalkti.Tabi kalkti demek ne kadar dogru olursa.SungChan ise hala sarhos arkadasiyla konusmaya calisiyordu
"Ne diye bu kadar icersin ki?"diye soyleniyordu.HwangWoo bir yandan sallana sallana yuruyor,bir yandan da cevap vermeye calisiyordu
"İcmedim beenn..Sarhos degilim..Yani azicik yaa azicik..Su kardacik."diye eliyle gostermeye calisiyordu.Aslinda soyledikleri pek de anlasilmiyordu.SungChan artik dayanamamisti
"Tamam,az ictin.Birak da yardim ediyim."dediginde surune surune salona gelmislerdi bile.
Ama HwangWoonun odasina cikmak gibi bir niyeti yoktu.Bu seferde salondaki koltuga oturdu.SungChan ve kizlara da oturmalarini isaret etti.SungChan bir tarafina,WonJoda bir tarafina oturdu.EunHee ise arkasinda buldugu bi koltuga oturdu.HwangWoo arkadasina donup
"Benim babam cok yaramaz di mi?Biraz da umursamaz ve bencil biri..Ona şeker almayalim olur mu?"diye sordu.SungChan derin bi nefes alip
"Tamam almayalim."dedi.HwangWoo bu seferde WonJoya dondu.WonJo HwangWooyu ilk kez bu kadar yakindan ve ani sekilde gorunce ne yapacagini bilemedi.Bu da yetmezmis gibi HwangWoo gozlerinin icine bakarak
"Cook yaramaz cook.Oglunun dogum gununu bile hatirlamadi."dedi.WonJo biraz bekledikten sonra
"Hıı..."diyebildi.HwangWoo
"Hadi evcilik oynayalim!"dedi ve ellerini cirpmaya basladi.WonJoya donerek
"Sen annesin.Bende babayim."dedi.WonJo ne diyecegini bilemiyordu
"Anlamadim?"diye sordu.HwangWoo
"Yaa evcilik oynayalim iste yaa.Sen de bizim oglumuzsun."diye devam etti SungChana donerek.Tekli koltukta oturan EunHeeyi gorunce
"Sendee..Hah evin hizmetcisi ol."dedi.Bunu soylemesiyle SungChan gulmeye basladi.Biraz guldukten sonra
"Eminim rolunu hic yadırgamicak."dedi.
EunHeenin laf yetistirmeye hali olmadigi icin sadece kotu kotu bakmakla yetindi.HwangWoo devam etti
"Ben oglumu hic uzmicem.Onu hep sevicem.Dogum gununu de hic unutmicam."dedi ve salondakilerden hic kimsenin beklemedigi bir sekilde başıni WonJonun omzuna koydu
"Annemde hatirlamadi.Zaten annem beni hic hatirlamaz."diye yarim yamalak soylendi.
Gozlerini yavasca kapadi.Yaklasik 5-6 dk salonda çıt bile cikmadi.Daha sonra SungChan ayaga kalkti ve
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bana Bir Gülümseme Ver
Romanceİnsan hayatın ne getireceğini bilemez bazen.Neyle karşılaşacağı konusunda seçim yapması olanaksızdır... Birbirinden asla kopamayan iki kuzen..Kardeşten öte ilişkileri ve birbirlerine karşı ölçülemeyecek sevgileri....Hayatlarında en iyi yaptıkları şe...
