Gecirdigi bu ufakli caplı şoktan sonra gülme krizine girdi.Güya EunHee hazirlanmis onu bekliyordu...Merdivenlere yaslanmis,kafasina kapsonlusunu gecirmis,kollari baglamis bir sekilde resmen ayakta uyuyordu.Hatta ruya bile görüyo olabilirdi.WonJonun ici tamamiyle rahatlamisti artik.EunHee hala eski gibiydi.Ayakkabilarini gonul rahatligiyla giyip kuzeninin yanina gitti.Yuzunde bir gulumsemeyle
"Uykucu hadi uyan,okula gitmemiz lazim."diye soylendi.EunHee biraz kendine geldikten sonra
"Hıhı tamam sen git ben de geliyorum."diye geveledi.WonJo gitmemeye daha cok hevesliydi.
"Oyle bi şansim olsa ben gitmem,seni burda birakacagimi mi saniyosun?Hadi uyan."dedi.
Kuzeninin kolundan tutup suruklemeye basladi.EunHee bu sefer biraz daha kendine gelmisti.İkisinin de okula gitmeye niyeti yoktu.Sallana sallana merdivenlerden inip binadan ciktilar.Biraz yurudukten sonra otobus duragina geldiler...
....................
Ders boyunca ikisi de uyuklamisti.Evet cok uykulari vardi ama kendilerine biraz kizmislardi.Prensipleri geregi derste uyumamalari gerekiyordu.Ders bittiginde kantine indiler.Aceleden kahvalti yapamamislardi.Cok acikmislardi.WonJo"Uykum var ama cidden cok acim hadi yemek yiyelim."dedi.
EunHee bu teklifi reddedemezdi.Masalardan birini isaret ederek
"Sen al bak ben seni surda bekliyorum."dedi.
WonJo kuzeninin daha kendine gelemediginin farkindaydi.Hic itiraz etmeden yemek almaya gitti.EunHee masaya oturur oturmaz kapsonlusunu basina gecirerek basini masaya koydu.O sirada WonJo da sirada bekleyip yemek almaya calisiyordu.Aslinda EunHee den bi farki yoktu,hala uykusu vardi.Hala o sersemligi ustunden atamamisti.Tepsileri doldurduktan sonra EunHeenin yanina geldi.Kuzenini uyurken gorunce
"Nasi bi insan bu.Hic yerini yadirgamiyo.Uykusu mu var yer,ortam hic onemli degil.Off napicam ben bununla?"diye yakinmaya basladi.
Sandalyesini cekip oturdu.Kuzenine bi kez daha bakti.Gercekten cok guzel uyuyordu.O an uyumak o kadar cazip geldi ki gozlerini dinlendirmek icin kapatti.Bu fikir biraz ileri gidecek gibi gözüküyord...
...........
Bu sirada kantinden iceri HwangWoo ve SungChan girdi.HwangWoo uyuyan kolesi ve kuzenini gorunce hemen onlarin masasina dogru yurudu.SungChan arkadasinin ne yapacagini anlamamisti.Sadece onu takip ediyordu.Ama daha fazla dayanamayarak durdu ve arkadasina seslendi
"HwangWoo!" .
HwangWoo birkac adim onde oldugu icin arkadasinin yanina geldi ve
"Ne?"diye sordu.SungChan
"Nereye gidiyorsun yine?"diye sordu.HwangWoo
"Benim kolem boyle istedigi uyuyamaz."diyerek guldu.
SungChan bir iç çekti ama merak etmist
i"Eee napicaksin peki?"diye sordu.HwangWoo emin bi sekilde
"Bilmem..Mesela uyandirabilirim.."diye cevap verdi.
Tekrar kizlarin masasina dogru yurumeye basladi.SungChan da arkadasinin pesinden kizlarin yanina geldi ve kizlara bakti.Ciddi ciddi uyuyorlardi.HwangWoo yumruguyla masaya vurmaya basladi.Bu vurmayla kafasini birden kaldiran WonJo neler oldugunu anlamaya calisiyordu.HwangWooyu gorunce neler oldugunu anlamaya basladi ama uyku sersemligiyle
"Napiyosun yaa,hasta misin sen?Niye durduk yere masaya vuruyosun?"diye soylendi.
Hicbise olmamis gibi basini tekrar masaya koydu.HwangWoo boyle bir tepki beklemiyordu.Zaten EunHee uyanmamisti bile.Hic mi rahatsiz olmamisti?.Tekrar masaya vurmaya basladi.WonJo ilgilenmiyordu.EunHee ise sonunda rahatsiz olarak kafasini kaldirdı ve HwangWooya bakti.Gozunun onune gelen saclarini geriye atarak
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bana Bir Gülümseme Ver
Romanceİnsan hayatın ne getireceğini bilemez bazen.Neyle karşılaşacağı konusunda seçim yapması olanaksızdır... Birbirinden asla kopamayan iki kuzen..Kardeşten öte ilişkileri ve birbirlerine karşı ölçülemeyecek sevgileri....Hayatlarında en iyi yaptıkları şe...