Deadly Beauty (Levrés Series #3)

Kabanata 12

I suddenly woke up in the middle of the night running through the bathroom to puke. Naramdaman ko ang pananakit sa gitnang hita ko. Naalala ko na ilang beses naulit ang pagtatalik namin, until I passed out because of exhaustion.

Nagpunta ako sa sink at sumuka. Mahina akong napamura. Maluha-luha ako. My head freaking hurts.

Naramdaman ko ang paglapit sa akin ni Emrei. Sinikop niya ang buhok ko at hinawakan. Bakit kasi ngayon lang ako nasuka? Kung kailan hindi na ako lasing!

Pagtapos sumuka ay nagmumog na ako. Nanatili naman sa tabi ko si Emrei, wearing only his boxer shorts.

I closed my eyes tightly. He take me repeatedly. And I just let him. Sa kabila ng kasalanan niya sa akin. Parang naglahong parang bula ang galit ko. And I realized that I forgave him, without even hearing his explanation and sorry.

Is this love would do to you?

Love.

"Drink this."

Hindi ko napansin na umalis pala si Emrei sa tabi ko para kumuha ng tubig. Tinanggap ko iyon at ininom.

I looked at him, and I know love. But when I looked away, I know nothing.

"Go back to sleep. We will talk later," he said softly.

Wala sa sariling sinunod ko ang sinabi niya. Bumalik ulit ako sa kanyang kama at humiga. Sumunod naman siya sa akin at tumabi. He pulled me to him and hugged me. My heart jumped in happiness. Sa lahat ng nayakap at nahalikan kong mga lalaki, siya lang ang naiiba sa lahat.

It feels like, this is where I belong. That I'm belong to him. Is it because he's my soulmate? Did I find my soulmate? And it's him?

Pinatakan niya ako ng halik sa labi. Mahigpit ko siyang niyakap bago hinila ng antok.

Nagising ulit ako noong makaramdam naman ng gutom. I opened my eyes and stared at the ceiling. It took me a minute to realized where I am.

Agad kong nilingon ang katabi ko. Dahil sa biglaang paglingon ay sumakit ang ulo ko. Wala na si Emrei sa tabi ko. Bumalik sa isipan ko ang lahat ng nangyari. I found myself smiling. I'm really fucked up.

Umupo ako at tinignan ang sarili. I was wearing a large black T-shirt and a boxer. Sakto lang ang boxer sa akin. Kanino kaya ito? Kay Leona? Sumimangot ako at pilit na tinanggal iyon sa isipan.

Sakto ay bumukas ang pinto nitong kwarto. Bumungad sa akin si Emrei na nakaputing T-shirt at itim na shorts. Ang buhok ay naka-half ponytail. Looking so freshly handsome.

"Good morning," he said.

Good morning, indeed. Parang gusto ko na tuloy tuwing umaga, siya ang unang makikita.

"I cooked us some breakfast. Are you hungry?"

"For you? Yes," sabi ko.

He arched an eyebrow and his lips twitched. "How are you feeling?"

Pinakiramdaman ko ang sarili. Masakit ang ulo ko. Pero mas masakit ang pang-ibaba ko.

"It hurts down there. Because you're a commando! Akala ko nga mawawasak ako! Dahil para kang nanggigigil--"

"Stop. That mouth of yours..." hinilot niya ang kanyang sentido.

"Ah, yes. My mouth? Parang nangangalay. Because you know, when I put your t-"

Bigla niya akong hinalikan. "Shut up."

Tumahimik nga ako at ngumuso. He was asking me how I was feeling and when I answered him, he was asking me to shut up.