Voorbestemd

Hoofdstuk 7

Hij trok een wenkbrauw op en zuchtte alleen maar.  Toen ging hij naar binnen.  Ik zat daar verveeld als altijd.  Alle andere vrouwen waren met elkaar aan het praten en ik had geen zin  Ik werd ongeduldig.  Tik tok Tik tok DE DAMN KLOK!   Ik haat wachten.  Ongeveer 3 minuten later kwam Karim naar buiten, ging op zijn hurken en bood me zijn hand aan.  Ik was echt in de war.  "Oh my, ben je aan de drugs ...?"  Mompelde ik. "Pak gewoon mijn hand, wil je?"  mompelde hij terwijl hij naar zijn schoenen keek.  'Hij pakte mijn hand en leidde me naar binnen.  Binnen waren er talloze tafels gevuld met eten. 

"Ik wist dat je opgewonden zou zijn", zei hij met een warme glimlach.  "Dit is geweldig! FOO0OD" riep ik.  Een paar mensen keken me aan en ik lachte.  Ik was op dat moment zo blij dat ik Karim zijn hand pakte en hem naar de tafel sleepte.  Ik begon te eten en bleef maar eten.  Karim staarde alleen maar vol ontzag.  "Let je niet op je gewicht?"  zei hij geschokt.  "Oké, ik zou beledigd moeten zijn door die opmerking, maar ik ben te blij omdat ik eten heb. Of je laat me eten  of je kunt me met rust laten", zei ik.  "Oké, ik hou mijn mond", zei hij glimlachend.  Ik vraag me af waarom hij glimlachte.  Hoe dan ook, ik hield van zijn glimlach.  Hij kon soms een lul zijn, maar zijn glimlach was gewoon geweldig. 

Toen ik klaar was, ging ik naar de wc om mijn handen te wassen.

Karim bleef in de vergaderruimte eten.  Ik glimlachte bij de gedachte dat hij aan het eten was. Ik verliet de wc en ging kijken waar Karim was. Ik hoorde een luide, bekende lach.  Ik draaide me om en zag Karim lachen met die receptioniste die we zagen toen we hier kwamen.  Ugh, ik kan haar niet uitstaan.  Astagfirullah, misschien beoordeel ik haar verkeerd.  Maar ze praat met MIJN man.  Zwijg en stop met nadenken.  Mijn hersens hadden gelijk.

Ik heb een glas water nodig.  Ik word zonder reden paranoïde.  'Leuk je hier te ontmoeten'. Ik draaide me om en zag Abid staan, zijn blik neergeslagen.  Ik deed hetzelfde.  "Assalam Alaikum Abid", zei ik.  "Walaikum Asalam" antwoordde hij.  "Hoe is het met je?"  "Alhamdulilah goed" "Abid was de echtgenoot van Maryam.  "Ja, ze is echt geweldig" "Goed, doe haar nooit pijn ... ze is een zus voor mij" zei ik.  "Inshallah" Ik glimlachte bij de gedachte aan Maryam.   "Nou, ik zal gaan", zei hij.  "Oké, assalam alaikum, en geef haar mijn groetjes.

Hij ging weg, en voordat ik het wist, werd ik naar buiten gesleept en keken een paar lichtbruine ogen me aan.  "Wie was die vent?"  vroeg hij op wrede toon.  "Niemand" mompelde ik.  "Vertel me wie dat was"

"Wacht even, ik mag niet met mannen praten, terwijl je daar met Die rare wijf aan het lachen was?"  "Ze kwam naar me toe, domkop", antwoordde hij.  "Idioot" mompelde ik, terwijl ik probeerde weer naar binnen te lopen.  'Wacht', zei hij, terwijl hij mijn hand vastgreep.  Op een zwakke toon smeekte hij 'vertel me alsjeblieft wie dat was ...' 'Iemand die je niet kent', zei ik, terwijl ik hard mijn hand uit zijn greep rukte.
~~~~~~

Fairouz perspectief
We gingen naar huis. De rest van de autorit was behoorlijk stil.  Er werden geen woorden of blikken gewisseld.  Karim verbrak uiteindelijk de stilte door te zeggen "Ik begrijp het niet."
"Wat bedoel je dat je het niet begrijpt?"  Ik antwoordde.  " "Ik heb honger" flapte ik eruit.   "Ik ga eten maken, suggesties?"  Mompelde ik. 
"Alles" zei hij. "Serieus"? Omdat je
de laatste keer dat je dat zei, dwong je me
Uiteindelijk iets anders te maken" gromde ik.  "Hey prinses, controleer je houding voordat je met me praat" zei hij.  'Sorry prins, het was niet mijn bedoeling zo hard te praten. Ik bied oprecht mijn excuses aan', zei ik sarcastisch.

Ik zuchtte.  De auto kwam tot stilstand toen we eindelijk thuis kwamen.  Toen we binnen kwamen werd ik tegen de muur geduwd.  'Wat heb ik je verteld over op die manier met me praten?'  fluisterde hij in mijn oor.  "Ik" zei ik met een grijns.  Hij zuchtte en liet me gaan.  "Zeg me wat je wilt eten", vroeg ik.  "Ik wil een broodje met kipfilet. mompelde hij.  "Oke" "Ik maak het zelf", onderbrak hij me.  Daarmee rende hij naar boven.  Ik volgde hem en ging naar mijn kamer om me op te frissen, me om te kleden en wudhu te doen.