Hoofdstuk 8

942 27 0
                                    

"Hij kreunde nog harder.  "Wat ben je in godsnaam aan het doen?" Zei ik.  Hij lachte en ik keek hem boos aan. 
We waren stad aangekomen en we stapte de auto uit.
Ik liep uit de auto verlangen naar buitenlucht.
"Fairouz , kom terug!" .  Al snel verscheen naast me karim, die buiten adem was.  Het was tijd om de stad te verkennen.

~~~~

"MMMMMM" kreunde hij terwijl hij de deur naar ons huis opende.  "Daar gaan we weer", rolde ik met mijn ogen.  We waren net terug van onze wandeling en karim en ik kochten patat en Starbucks.  Hij had zijn Frap nog niet afgemaakt en daarom kreunde hij.  "MMMMMMMMMMMMMMM" vervolgde hij met een grijns op zijn gezicht.  "Zou je je mond kunnen houden ?!"  Schreeuwde ik.  "Nee, je ziet er schattig uit als je boos bent"

" DAT HELPT NIET ", schreeuwde ik. Hij knipoogde en ik keek boos. Ik liep naar mijn kamer en besloot me eerst op te frissen en me gebed te bidden. Ik trok een korte broek aan en een oversized T-shirt. Daarna gooide ik een abaya om te bidden. Na het gebed deed ik mijn abaya uit en sprong in bed, moe als altijd. Ik zette mijn wekker voor om 3 uur 's nachts, zodat ik Fajr kon bidden. Ik sloot mijn ogen sliep. Een paar uur later was het tijd voor het volgende gebed.  Ik ging naar de badkamer en waste me. Toen kwam ik naar buiten om te bidden. Na het gebed realiseerde ik me Dat ik door had en ging ik naar beneden, tot ik vage snikken hoorde. Karim. dacht ik. Ik ging langzaam op weg naar de kamer van karim.

De deur stond een beetje open en ik gluurde door de kleine opening om karim te vinden, die uit het raam staarde, zijn schouders schuin.  Ik keek naar beneden in zijn handen. Ik zag iets  ... iets zilver, scherps en glanzend.

~~~~

VoorbestemdWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu