Voorbestemd

Hoofdstuk 15

Ik rende de trap af en naar de voordeur.  Omdat ik wist wie het was, deed ik de deur open en zag Ibrahim en youssra met hun kinderen.  Latifa en Laila glimlachten en ik lachte.  "Dus, wat hebben jullie twee gepland?"  Vroeg ik, terwijl ik mijn wenkbrauwen op en neer bewoog.  "Film, diner en een hotel voor één nacht", zei hij grijnzend.  "OKAY OKAY, het kan me niet schelen, DOEII VEEL PLEZIER!"  en voordat ze konden reageren, sloot ik de deur.  Latifa en Laila, maakten zich al op hun gemak in de armen van Karim .  "Zie je kinderen houden van me", zei hij.  Ik knikte en nam Laila mee.

Fairouz perspectief

"Oké, ze slapen!"  zei hij terwijl hij de woonkamer binnenliep terwijl ik tv aan het kijken was.  "Ok" antwoordde ik.  Hij pakte de afstandsbediening uit mijn handen en zette de tv uit.  'Mag ik  alsjeblieft naar gossip girl kijken?' 

"Pas als je me vertelt waarom je me de hele dag ontwijkt", antwoordde hij.  Ik zuchtte en reikte naar de afstandsbediening, maar hij haalde hem net buiten mijn bereik.  "Karim" smeekte ik.  "Nee, dit heeft me de hele dag gek gemaakt. Je maakt me gek", zei hij.  "

Hij gooide de afstandsbediening door de kamer en keek me aan om het uit te leggen.  "Weet je, ik weet gewoon niet wat ik moet voelen. Ik haat je omdat je me een tintelend gevoel geeft en wanneer je me aanraakt, word ik warm en tintelt me hele lichaam.

"Ik denk dat ik van je begin te houden. ik weet niet meer wat ik moet zeggen

" Stop ... "zei hij, terwijl hij zijn hand op de mijne lag.  Hij keek me met grote ogen aan.  Ik was buiten adem.  Toen ik kalmeerde, keken we elkaar aan, geen woorden gewisseld.  Na wat jaren leek, verbrak hij eindelijk de stilte.  "Dus ... daarom ontwijk je me de hele dag?"  vroeg hij terwijl hij naar de grond keek.  "JA!"  Schreeuwde ik met een zucht, en nu had ik zin om te huilen.  Mijn ogen voelden zwaar en vulden zich met tranen.

'Omdat je van me houdt?'  vroeg hij opnieuw.  Ik draaide me om, mijn rug naar hem toe.  "Ja", antwoordde ik.  "En ik ..." "IK ZEI JA" mompelde ik.  "Ik ga naar bed", zei ik.  Voordat ik weg kon lopen, voelde ik een sterke hand mijn arm vastgrijpen.  Ik draaide me om en hij keek me aan met een emotie die ik niet kon lezen.  Hij trok me dichter naar zich toe en leunde naar voren, tot zijn lippen centimeters van de mijne verwijderd waren.  "Ik hou ook van jou" zei hij.

Hij kijkt mij intens aan.  Ik voel mijn ademhaling sneller worden en mijn hart gaat tekeer.  Karim zet een stap dichterbij en ik voel zijn lichaam tegen de mijne.
Niet veel later voel ik zijn lippen op de mijne.  Zijn zachte lippen namen het over en ik stond op het punt flauw te vallen. De kus werd dieper en intenser. Beiden verlangen we intens naar elkaar. Tot we  buiten adem waren en ons allebei terug trekte.

Op dit moment wilde ik dat gewoon weer voelen.  +) Hij mompelde zachtjes.  "Wauw ... dat was ..." begon hij.  "Geweldig ..." mompelde ik.  "laten we naar bed gaan" zei ik.  "Yup" zei hij.  Wauw, dit is nu ongemakkelijk.  Ik begon langzaam naar boven te lopen en ik hoorde voetstappen achter me volgen.  Toen ik mijn kamer binnenliep, plofte ik op mijn bed en bleef daar liggen, starend naar het plafond.  Na een tijdje kwam karim bij me, en we vielen allebei in slaap.  De volgende dag werd ik wakker met kinderen die bovenop me kropen en de geur van pannenkoeken!  Ik opende mijn ogen en zag latifa en Laila met mijn haar spelen.  Karim was niet in de kamer.

~~~~~

Ik stond langzaam op en ging de badkamer in.  Ik verfriste me trok een joggingpak van Karim aan en nam de kinderen mee naar beneden.  Hij stond in de keuken pannenkoeken om te draaien en een deuntje in zichzelf te neuriën.  Mijn hart ging tekeer toen hij zijn vingers door zijn haar haalde.  Latifa giechelde en karim besefte dat hij niet meer alleen was.  Hij keek mijn kant op en wierp me een lege blik toe. 

Ongeveer een minuut lang stonden we gewoon op onze plaatsen naar elkaar te kijken.  Net als ik was hij waarschijnlijk aan het nadenken over wat te doen.  Latifa en Laila gingen naar de woonkamer en gingen op de bank naar de tv kijken, die moet zijn aangezet door karim.  'Dus eh .. heb je ontbeten?'  Vroeg ik..  "Uh..um n-nee", antwoordde hij.  Zijn gezicht begon een beetje rood te worden en ik begreep niet waarom.  Ik glimlachte naar hem en hij keek de andere kant op.  Hij keek altijd weg als hij bloost.  Ik ga smelten! 

Ik liep naar waar hij was terwijl hij de afwas aan het doen was.  Ik zag hem zijn glimlach verbergen.  "Wat is er als ontbijt, ik heb honger !!"  Jammerde ik.  "Kijk naar de tafel", zei hij. Ik pakte zijn hand en sleepte hem naar de tafel.  "ETEN" riep ik.  Hij grijnsde.  In mezelf lachend ging ik zitten en begon te eten. "Je ziet er zo blij uit als je eet", zei hij.  "Ik heb de eetlust van een gorilla" antwoordde ik met een gigantische, glimlach.  "Dat is schattig", antwoordde hij.  Na het ontbijt nam ik een douche.

Ik liep me slaapkamer in en schrok aangezien ik niet alleen was. Karim stond naar me te kijken, me te scannen van top tot teen.

Hij kwam dichterbij en hij zei "heb je lekker gedouched"
Uh hmmm... ja zei ik verlegen.  Karim zet een stap dichterbij en ik voel zijn lichaam tegen de mijne. Uhmm.. de kinderen zijn beneden onderbrak ik hem.
"Ohja ik ga even kijken, kleed jij je maar aan"  zei die teleurgesteld

~~~~~~~~

Ik kleedde me om en ging naar beneden om te kijken wat karim met de kinderen aan het doen was.  Ze waren Peppa Pig op tv aan het kijken.  'Ik begon te lachen en karim keek me aan en besefte dat ik er was.  " Hij zat op de grond met zijn rug tegen de bank.  Ik ging naast hem in dezelfde positie zitten.

"Hey schat", zei hij, terwijl hij me hand vast pakte.  Hij noemde me schat.  Ik voel mijn benen niet.  "Ja", antwoordde ik en probeerde me rode kop te verbergen "Waarom hou je van me?"

"Wat ..." begon ik. 'Hoe kun je van iemand houden die zo gebroken is en van iemand die niet perfect voor je is? Hoe kun je van me houden als ik dronken ben geworden en een zelfmoordpoging heb gedaan?  Heb je medelijden met me? Vertel me alsjeblieft de waarheid "

Ik zat daar en streelde hem lichtjes op zijn wang.  "

"Nee, ik heb geen medelijden met je. En je bent een idioot omdat je zoiets denkt. Ik heb nog nooit eerder liefde gevoeld,  dus je zou denken dat ik niet zou weten wat liefde is. Maar jij hebt dat veranderd. Je bent nu mijn alles. Ik kan geen dag zonder aan je te denken.

Toen je probeerde zelfmoord te plegen, deed het pijn omdat, ten eerste, het idee dat je pijn hebt ervoor zorgt dat ik je in mijn armen wil trekken en je nooit meer wil loslaten. Ten tweede, ik kan er niet aan denken dat je me verlaat.  En ten derde, Onthoud dat alleen Allah kan beslissen over de dood. En je bent niet gebroken. Je bent de sterkste persoon die ik ooit heb ontmoet, en ik hou daarvan.   Dat is zo aantrekkelijk aan jou. Iedereen heeft onzekerheden en fouten, ook ik. Deze dingen hebben je echter gemaakt tot de geweldige persoon die je bent. Vraag Allah om vergeving schat. Nog een ding ... je bent zo perfect in mijn ogen dat het me bang maakt.   Je bent meer dan wat ik nodig heb.

Ik zuchtte en hij keek me alleen maar aan, geschokt.  Toen hoorden we de deurbel.  We stonden op en hij deed de deur open.  Ik hoorde mijn broer aan de deur en latifa en Laila schreeuwen.  Ik liep naar de deur en zag Ibrahim zijn kinderen te knuffelen.  Youssra kijkt hem aan met een onvergetelijke blik.  Karim staarde glimlachend.

Ik hoop dat we ooit zo zullen zijn.  Inshallah.
Toen zei Karim"willen jullie even binnenkomen en even zitten?"  "Nee man, we moeten de kinderen laten slapen, maar ik zie jullie later," antwoordde Ibrahim.
Youssra  en ik keken elkaar aan.  Dat betekende dat ze me later zou bellen en ik was benieuwd om te horen wat Ibrahim en zei hebben gedaan.  Karim en ik namen afscheid van hen, en ze vertrokken.  De tweede keer dat hij de deur sloot, draaide hij zich om en keek me aan.  Er was een emotie die in zijn ogen flitste, maar het was maar voor een seconde.

Zijn lippen krulden zich op tot een grijns.  Ik denk dat ik hem een ​​enorme ego boost heb gegeven.  'Dus ... over wat je tegen me zei ...' begon hij.  Ik zuchtte.  'Vind je me echt aantrekkelijk?'

Ik draaide me om en begon weg te lopen.  Ik hoorde voetstappen volgen.  'Wacht, wacht ...' smeekte hij. Ik bleef lopen tot ik twee handen om mijn midden voelde. Van achteren trok hij me tegen zijn borst. 'Dus vertel me ...' zegt hij in mijn oor. Zijn hete adem  waaide tegen mijn oor, en ik voelde de elektriciteit door me heen stromen. Ik grijnsde en antwoordde "niets is aantrekkelijker dan eten".