Voorbestemd

Final deel

"Als iemand me een paar jaar geleden vertelde dat Karim en ik zouden trouwen en kinderen zouden krijgen, zou ik hen uitlachen.
Ik kan niet geloven dat ik begon met een klein gezin van Ibrahim en ik. In het begin waren wij alleen.  Natuurlijk hadden we ons gezin, maar ze boden niet de emotionele steun die we nodig hadden toen we opgroeiden.  Dan waren er safae en soufian, die ons leven tot een hel maakten.  Maar we zijn erin geslaagd ze te overleven en veel van ze te leren.

Ze hebben ons sterk gemaakt.  En toen kwam youssra, die in me leven kwam als een echte grote zus.  Ze leidde me en hielp me veel worstelingen en onzekerheden te overwinnen.  Dan was er Karim.  De liefde van mijn leven. Maar op de een of andere manier ging ons huwelijk een goede kant naar voren.  Het weerhield hem ervan zichzelf kapot te maken en op te geven.  In plaats daarvan bracht ik hem terug tot de islam en werd hij de echtgenoot waarop ik altijd had gehoopt.  Het mooie uiterlijk was echter slechts een bonus.  En dan was er Ameera, die zo slim was.  Ze was het kleine zusje dat ik nooit heb gehad, en ik leerde haar dingen te leren die ze misschien nooit van haar ouders had geleerd.  Haar band met Karim herinnerde me zo veel met Ibrahim. Toen ze trouwde, wist ik dat ze in handen zou zijn van een geweldige man, en alhamdulilah, dat bleek waar te zijn.  Ik was zo dankbaar dat ik eindelijk het gezin had waarop ik altijd had gehoopt.  Ik heb altijd al een groot gezin gewild. 

En toen kwam Baby jafaar in beeld.  Hij leerde me hoe het moederschap was, en hoewel het soms moeilijk en hard was, vond ik het helemaal niet erg.  Ik had eindelijk de kans om de belofte die ik met Ibrahim en Karim had gedaan, na te komen.  De belofte waarin ik niet zou zijn zoals de moeder met wie we zijn opgegroeid, en in plaats daarvan het tegenovergestelde zou zijn.  Een liefhebbende en zorgzame moeder, die haar kinderen zou begeleiden, en inshallah, hen de islam zou leren.  Later waren er Saafir en Aya , waardoor ik mijn belofte nog meer wilde nakomen en het moederschap nog een paar keer wilde ervaren.  Misschien inshallah, op een dag zal ik nog een kind krijgen.

Het is gewoon geweldig, dat Allah  van mijn leven zo'n achtbaan heeft gemaakt.  Toch heeft deze achtbaan me kracht gegeven, en ik heb het kunnen overleven.  En het bracht me dichter dan ooit bij mijn religie, en de heer zelf.  En nu ben ik hier, met mijn enorme familie, de liefde van mijn leven en mijn lieve kinderen.

Het is tijd om een ​​nieuw hoofdstuk in mijn leven te beginnen, dat waarschijnlijk een geweldige achtbaan zal worden.  Maar ik zal bismillah zeggen, en hopelijk kom ik er doorheen.  Inshallah ....