Voorbestemd

Hoofdstuk 16

Fairouz perspectief

Ik trok aan zijn haar, om hem wakker te maken.  Hij kreunde toen.  "Whaaaaattttt" mompelde hij in zijn kussen.  "We hebben een feestje vandaag. Sta op", eiste ik.  Hij zuchtte en dwong zichzelf wakker te worden.  "Shit, ik wil niet gaan" mompelde hij.  'Ten eerste, beheers je taalgebruik, en ten tweede moeten we', zei ik.  "Oké moeder" mompelde hij terwijl hij met zijn ogen rolde.  "Ik ga ontbijt maken, en onthoud ik ben je moeder niet, ik ben je vrouw" Ik liep de deur uit en ging douchen.  Na het douchen deed ik mijn make up en maakte me klaar om te gaan.  Toen ging ik naar beneden om te ontbijten.  "Iets ruikt lekker", hoorde ik.  "Ja", antwoordde ik.  Ik draaide me om en keek hem aan en hij knoopte zijn overhemd dicht. 

"Kun je me helpen deze manchetten dicht te knopen', vroeg hij.  Ik rolde met mijn ogen en ging naar hem toe.  'Weet je, er zullen veel mensen bij dat feestje zijn', zei hij.  "Ja ..." zei ik.  'En veel eten', zei hij grijnzend.

Mijn ogen gingen wijd open en een grijns strekte zich uit over mijn gezicht.  'Je kent me goed, Karim ', zei ik. 

Hij kwam dichter bij me staan en gaf me een intense lange zoen op me lippen...whoawww dit gevoel is heerlijk.  Hij glimlachte en zei" kom we gaan ontbijten."

We aten en we vertrokken.  "Waar denk je aan" vroeg hij, terwijl onze auto stopte voor zijn kantoor.  "Niets" zei ik droog en stapte uit.  'Je doet het weer', zei hij.  "Wat doe ik?"
  Raar zijn en mijn vragen ontwijken", antwoordde hij.  "Er is niks", antwoordde ik.

"Nee helemaal niet ..." "Karim! Hey man!"  zei een vreemde man.  "Vriend" riep hij.  Ze schudden dat rare jongenshandje en waren even aan het praten de gebruikelijke vragen uit.  "Hmmm jij moet Fairouz zijn" zei hij met een glimlach.  "Hallo! Leuk je eindelijk te ontmoeten", zei ik.  "Wow karim, je hebt eindelijk je droommeisje" zei hij met een knipoog naar Karim.

en zei "je had hem al die keren aan de telefoon moeten horen, en elke keer dat we elkaar zagen, praatte hij gewoon over hoe mooi je bent. Laat me je ver....."  "Oké .. dat is genoeg" mompelde karim.

"Elke keer dat hij naar je toe ging, besteedde hij 20 minuten aan het fixen van zijn haar en ervoor te zorgen dat hij er perfect uitzag. Hij vroeg ook altijd naar mijn mening over hoe hij eruitzag. Vooral op jullie trouwdag. Hij werd gek  . Hij was geobsedeerd. Hij hield nooit zijn mond over jou.

"Zegt de persoon die halsoverkop voor Yasmin is", schreeuwde hij terug.  AWWW!  Hij bloosde en het was zo schattig .... Praat later met je', zei hij.

Karim was aan het haastte.  Ik grijnsde en keek hem aan.  "Hmm, hou nooit je mond over mij ...?"  'Kunnen we er alsjeblieft niet over praten?'

Ik hield zijn hand vast en keek hem grijnzend aan.  "Dat is een van de schattigste dingen die een man kan doen", zei ik lachend.  "Oh" "Het is waar! Het is leuk om te weten dat iemand geobsedeerd is door jou", zei ik.

"'Ik ben niet geobsedeerd met jou', zei hij zakelijk.  'Waar had je vriend het dan over?'

  "Ik weet het niet, hij is gek" zei die droog.  "Je bent gek", zei ik grinnikend.  Ik pakte zijn hand en we liepen het gebouw binnen.  Zodra we binnenkwamen, verwelkomde de vertrouwde mensen ons.  "Deze plek zou niet leven zonder mij", zei hij met een kleine glimlach.  "Alhamdulilah, dit bedrijf is succesvol", voegde ik eraan toe.  Ik keek hem aan en even sloten onze blikken zich op elkaar.  Mijn hart bonkte en mijn maag draaide 360 ​​°.  Ik maakte me los toen ik een bekende stem hoorde lachen.  "Oh Fairouz..ben jij dat?"  zei hij met een diepe stem gevuld met een ondeugende toon.  Mijn greep om Karim 's hand verstrakte en ik liep mijn weg naar de lift.  Niet vandaag.

De lift ging dicht en ik voelde de onhandigheid en verwarring in de lift.  "Waar en over wie ging dat?"  Karim vroeg, heel serieus, of ik er iets aan had toe te voegen.  'Niemand. Het is niemand. Laten we gaan', zei ik, en ik pakte hem nog strakker bij ze hand.  Hij pakte mijn andere hand en draaide me om zodat ik naar hem kon kijken.  'Je kunt me alles vertellen', zei hij.  Toen gingen de liftdeuren open en werden we blootgesteld aan de vloer gevuld met talloze mensen. 

Gebabbel en gelach was het enige wat er te horen was en er was een breed scala aan eten.  'Ik keek achterom "Ahh en dit moet de echtgenoot zijn" zei hij met een kleine grijns.  'Je bent heel aantrekkelijk, mag ik zeggen, maar ik ben aantrekkelijker dan jou', vervolgde hij.  Ik klemde mijn tanden op elkaar.  "Wat wil je?"  Mompelde ik.

"Oh, niets, ik heb gewoon ... het naar mijn zin", zei hij met een knipoog.  Ik voelde dat karim zich al klaarmaakte om hem te slaan.  "Wauw, je weet niet wie ik ben, of wel? Laat me me even voorstellen, mijn naam is soufian" zei hij, met een afschuwelijke glimlach van hem.  '

"Mis ik hier iets?"  Vroeg karim.  Arme echtgenoot van mij zag er onschuldig uit.  'Kijk, je vrouw hier was vroeger verliefd op me', zei hij.  Karims gezichtsuitdrukking veranderde in een paar seconden van onschuldig naar een moordenaar.  Ik kneep in zijn hand.  'Hmmm misschien heeft ze je het verhaal niet verteld?'  Zei zei.  "Welk verhaal?"  Zei Karim terwijl hij me met woede in zijn ogen aankeek.

~~~~~

"O vrouw, waarom heb je je geliefde niet verteld van wie je het eerst hield", zei hij.  "Leugens. Ik hield niet van je" antwoordde ik.  'Jij bent degene die liegt, duidelijk. Weet je zeker dat je nog steeds niet van me houdt?'

Karim greep hem bij het shirt. Je gaat haar met rust laten of i....  "Karim" zei ik.  "Laat hem gaan, het is het niet waard. Geloof me", voegde ik eraan toe.  Karim liet hem gaan en pakte mijn hand.  Hij sleep me naar de auto en ik voelde zijn woede.  Verdomme.  "Karim?" 

"Stil" antwoordde hij, terwijl hij begon te rijden. 
De auto kwam tot stilstand, wat betekende dat we thuis waren.  "Karim" riep ik.

Hij pakte mijn arm en we gingen ons huis binnen.  Hij streek met zijn vingers door zijn haar en keek me aan.  Ik ging naar hem toe.  "Kijk me aan", zei ik.  Hij keek naar me.  'Ik heb nooit van hem gehouden. Ontspan. Hij loog, en ja, het is een lang verhaal. Maar ik heb nooit van hem gehouden. Geloof me, karim', zei ik.  'Hoe kun je er zo zeker van zijn dat je niet van hem houdt?'  vroeg hij met woede in zijn toon.  'Omdat ...' stopte ik. 

"Zei ik je de vorige keer niet dat ik van je hield?"  Hij zuchtte.  'Ik weet het omdat wat ik voor hem voel niet hetzelfde is als wat ik voor jou voel', zei ik.  Er viel een lange pauze.  "Ik hou van je", zei hij.  "Ik hou van je", herhaalde ik.

We stonden daar in de gang gewoon onhandig, niet wetend wat we moesten doen ... Na wat jaren leek, begon hij dichter naar me toe te lopen.  Mijn hart bonsde.  Hij pakte me bij mijn middel en legde zijn lippen op de mijne.   Koude rillingen gingen over mijn ruggengraat.  Zijn greep op me verstrakte en mijn vingers lagen verstrikt in zijn haar.  Voordat ik het wist, begon hij mijn kaaklijn te kussen.  Maar toen trok hij zich buiten adem terug.

Ik lachte en omhelsde hem.  Gezien onze verschillen in grootte, lag mijn hoofd op zijn borst.  Ik voelde me vredig toen ik luisterde naar zijn hartslag.  In eerste instantie kon ik zien dat karim behoorlijk geschokt was door mijn actie en toen omhelsde hij langzaam terug.  Ik voelde mijn eigen hartslag versnellen, en ik begon dat tintelende gevoel te krijgen.

"Ik trok me terug uit zijn armen en keek hem aan.   En toen leunde hij naar voren en legde zijn lippen op de mijne en laten we zeggen het voelde geweldig.