Babyboy ఌ Namjinkook✔️

11 🍼

110 vote 70 yorum foclflcl😂

Keyifli okumalar şekerparelerim 💚💜

▫️▫️▫️▫️▫️

"Günaydın bebeğim!"

Jungkook farklı bir sesle uyandı. Sabah duymaya alışık olduğu Seokjin'in sesi aksine Namjoon'un sesiydi. Beşikten kaldırıldı ve Namjoon onu kucağına aldı. Bebek bezini hissettiğinde tereddüte düştü, kullanmış mıydı? Uykusu sırasında yapsaydı gerçekten utanırdı, bu da kontrolünü kaybettiği anlamına gelirdi.

Tavşanı üzerindeki tutuşunu kaybetmemeye özen gösterdi. Namjoon onu bez değiştirme masasına yatırarak bezini ve üstünü değiştirdi, utanmasını istemediğinden oldukça hızlıydı ama Jungkook yüzünü masaya gömmüştü. Aşağı indiler.

Sandalyesini göründüğünde, krepleri görerek heyecanlı bir şekilde cıvıldadı. Aniden oraya atıldı ve Namjoon'un gözlerinin genişleyip küçüğün düşmesini önlemek adına elini çocuğun göğsüne koydu.

Jungkook aniden Seokjin'in kucağına gittiğinde görüş alanından çıkan mama sandalyesiyle kaşlarını çattı, Seokjin'in gülen yüzünü gördü. "Günaydın bebeğim, bu sabah nasılsın?"

"Açım!" Jungkook'un sızlanışları, Seokjin'e bakarken devam etti, kreplerin bir yere gitmediğinden emin olmaya çalışıyordu.

"Ah, özür dilerim..." Seokjin yüzüne komik bir bakış attı, "Merhaba aç, ben babanım."

Jungkook ve Namjoon, Seokjin'in kendi yaptığı şakaya gülerken sızlandılar. Namjoon nihayet kocasının kucağından Jungkook'u aldı ve mama sandalyesine bıraktı. Jungkook güvenliği için takılan kemerler bağlanırken heyecanla zıpladı. Namjoon kocasına, "Bebeğim, bu cidden kötüydü." diye söylendi.

"Siz iyi mizahı taktir etmiyorsunuz."

Seokjin şaka yapmakta iyi olmayabilirdi, ama o dünyadaki en güzel krebi yapıyordu. Jungkook bundan emindi. Yanakları krebin ağzına fazla gelmesiyle şişmişti ki, nefes almak zordu. Başka bir parçayı alabilmek için öne atıldığında yüksek sesle sızlandı ve eli tepsiye çarptı.

"Vay canına, birisi cidden acıktı ha?" Namjoon çocuğa yeni bir krep vermek isterken konuşuyor.

Hemen tekrar yemeye başlarken gülümseyerek, yemeğini yedirdi. Küçük çocuğun yemeğini sevdiğini görmekten hoşlanmıştı, şimdi utanmadan onlarla rahatça yemek yemesinden memnun.

Namjoon elini Jungkook'un saçlarından geçirdi, "Tatlı oğlum, baba saçlarınıörsün mü? Çok uzamışlar."

Jungkook cevap olarak sızlandı. Örgünün tam olarak ne olduğunu bilmiyordu, ama acıtırmış gibi geliyordu. Özellikle appanın beceriksiz elleri ile.

"Seokkie," diye seslendi Namjoon, "Sanırım Kookie'nin saçlarını kesmemiz gerekiyor. Saçları gözlerine düşüyor."

Seokjin başını mutfaktan çıkartıp gözleriyle Namjoon ve Jungkook'u taradı. "Haklısın. Ben çekmeceden makası alıyorum."

"Kesinlikle hayır!" Namjoon onun sözünü hızla kesti.

Seokjin şaşkınca baktı, "Ben ne yaptım?"

"Kendi saçını keserken gerçekten kötü bir iş çıkarttın!" Namjoon resmen haykırdı, "İtiraz yok bebeğim, Kookie'nin saçlarını kesmene izin vermeyeceğim."

Seokjin, "Saçlarımı kestiğimde gerçekten iyi bir iş çıkardım."

Namjoon yüzünü buruşturdu. "Jin, tatlım, çarpıktı ve neredeyse kendi gözüne zarar veriyordun."