Sizi bukadar beklettiğim için çoooooooooooooooook üzgünüm.
Medya yorumuz nedir?
Açıkcası beni üzdü....hü
İyi okumalar....
Antrenmanlar bitmiş ve odama geçmiştim. Duş aldıktan sonra akşam yemeği zamanı gelmiş, yemekhane katına inmek için merdivenlerin başına geçtim.
Bacağım tamamıyla iyileşmiş, sargıları çıkarmış ve değnegi artık bırakmıştım. Bodrum katının merdivenlerini inmeye başlarken kulaklarıma yemekhaneden çok büyük bir gürültü ulaşmasıyla merdivenleri 3'er 3'er atlayarak inmeye başladım.
Yemekhanenin kapısının önüne geldiğimde içerideki herkez ayaklanmış ve kapıya doğru koşarak geliyorlardı. Hemen kapının yanına çekilip insanların geçmesini bekledim.
İnsan sürüsü bittiğinde kapıdan geçip içeri giricektim ve ne olduğunu içerideki insanlara sorucaktım.
Ama kapıdan direk içeri girerken benle aynı zamanda dışarı çıkan Levi-han hazretleri ile çarpıştık. Yanlışlıkla ayağına bastığım için, o da adım atmaya çalışırken birbirimize takılıp sırt üstü düştük.
Evet. Immmm. Bunu hazmetmesi zor. Şuanda Levi-han hazretleri altta ben üstünde, salık saçlarım yüzümüze düşmüş kollarım onun başının yanlarında.........çok fena bir pozisyondaydık.
Onun lacivert bakışlarının içinde kaybolurken omuzlarımdan ittirmesiyle kendime gelip ayağa kalktım. Üstümde toz varmış gibi silkeleyip doğrulduğumda kızarmış bir ade- NE KIZARMIŞ BİR ADET LEVI-HAN HAZRETLERİMİ?!?!?!
Gözlerim sonuna kadar açılmışken bu kısa sürdü. Levi-han hazretleri hemen düzelmiş ve sert bakışlarıyla bana çemkirmeye başlamıştı.
Levi: Tch. Önüne baksana velet!
Niye hep böyle olaylarda suçlu ben oluyordum?
"Ben zaten önüme bakarak yürüyordum bana çarpan sizdiniz."
Levi: Seninle uğraşacak vaktim yok. Hemen techizat aletlerini giyin. Hızlı ol!
Bunları merdivenlerden koşarak çıkarken söylemişti. Bu nediyor aq anlamında arkasından bakışlar attım.
Zaten bu haberi veren sadece Levi-han hazretleri değildi. Aniden çalmaya başlayan siren bütün binayi kaplamış çok gür bir şekilde acil durumu belirtiyordu.
"Ama....daha yemek yiyecektik yhaaa."
Sirende kadın sesi duyulup herkezin hazırlanmasını, Rose duvarının temizlenmesi için askerlerin sıraya geçmesini söyledi.
Zaman kaybetmeden hızlı adımlarla yukarı merdivenlerden çıkıp odama girdim.
Dolabımdan techizat aletlerini alıp üzerime geçirdikten sonra, kapının arkasında askılıkta asılı duran yeşil pelerinini koluma alıp kapıdan çıktım.
Devlerin yakınlarında olan savunmasız insanların ne halde olduğunu düşünemiyorum.
*Zaman atlaması*
At arabasının tekerleğine gelen taş sesleri ortalıkta yankılanırken kimseden çıt çıkmıyordu.
Rose duvarının delinmesi ile insanlar tahliye edilmeye başlamıştı. Bizde at arabasıyla duvarı temizlemeye gidiyorduk.
Ortamdaki sessizlik sinirimi bozmuş konuşmaya başlamışım.
"Siz acıkmadınız mı?"
