Louisse Point of View
Sinundan mo ang magandang babae kung saan nakatanaw siya sa puno. Pagkarating ko ay bigla itong nawala.
Shett, ghost ba yun?
"Hello, may tao ba dyan? Hayop? Bagay? Engkanto? Tarantado o gago sa kanto? paano naman kasi ang suot mo maganda nga pero parang halloween ang punta mo." Habang iniikot ko ang puno na kinatatayuan niya at bigla siyang nagsalita.
"Wala ako diyan." Malambing na sabi niya at agad akong tumingin sa likod ko.
Shett paanong???? What the hell???!!!
"Teka? Paano mo nagawa yun? At sino kaba? At bakit mo ginugulo ang buhay ko? Sumasakit nanaman ang ulo ko sayo ano ba?!"
"Malalaman mo din Louisse, malapit na, maghintay kalang."
At bigla itong nawala, hindi ko alam kung namalik mata lang ako o totoo talaga lahat ng nakita at narinig ko at masaklap , nakausap ko pa siya.
Omg, hindi ako ghoster pero ayoko makakita ng ghost whaaa!!
Kaya naisip ko muna umupo sa ilalim ng puno at tinanaw ko ang kalangitan.
"Ang laki pala talaga ng buwan at marami din ang mga bituin, sana ang isa sa mga iyan ang aking tagagabay at tumutulong sa problema ko, hindi ko na kaya, ang dami nang bumabagabag sa isip ko, ang daming sikreto, at ang daming kulang. Utang na loob ibalik niyo nalang ako sa nakaraan baka sakaling maging kumpleto ang buong pagkatao ko." At tumulo na ang luha ko.
Wala akong pakialam sa make up basta iiyak ako dito!
Hindi ko namalayan na may dumaan na shooting star.
"Lintik naman oh! Kung kailan nakapagdrama kana at humiling tsaka pa dumating yung shooting star hays, hindi na matutupad wish ko." Isip bata na sabi ko sabay pout.
"Ano ba kasing wish mo?" Bigla akong tumigil sa pagsasalita, paglingon ko si Milo pala na nakangiti sa akin.
Tsk! Ngiting plastic at wrong timing pa ang pagpunta niya dito!
"Ano bang paki alam mo sa hiling ko? Hindi mo naman matutupad iyan!"
"Malay mo, magawa'n natin ng paraan." Sabay ngiti sa akin.
"Ang hiling ko, ang maging buo ang pagkatao ko." At bigla siyang tumahimik.
"Tingin ko kasi... naglilihim lahat ang mga tao sa akin, pakiramdam ko, may kulang sa akin, gustong gusto ko na alamin lahat pero... sa tuwing inaalala ko lahat ng bakas ng nakaraan ko, bukod sa wala akong matandaan, sumasakit lang ulo ko sa kaiisip. Kaya hinayaan ko nalang alam ko kasi hindi matutupad kaya "Let the Perfect time comes to tells the truth and the truth will set us free." Ganun naman eh. Hirap kasi magka amnesia ang masakit pa, yung nakaraan ang diko pa matandaan tsk!"
"Pasensya na love kung nadadagdagan pa ang problema mo at isa din ako sa dahilan kung bakit ka miserable ngayon."
Gumaan ang pakiramdam ko sa sinabi niya. When i heard "Sorry" to others nakakahina para sakin. Nakakataba ng puso yon. Pasensya na soft hearted ang Louisse niyo kahit may amnesia kaya niyakap ko siya bigla. Hinayaan ko sarili ko na yakapin ko siya ng matagal at mas ikinatuwa ko yung paghalik niya sa noo ko. Pero nandun parin ang hindi ako satisfy dahil may hinahanap ako na alam ko basta kakaiba sa pakiramdam.
Putangina perstaym kong gawin to yawa pero hindi parin sapat para punan yung isang halik sa noo na nakakapagpagaan ng loob ko.
Punyeta ano ba kasi yun gusto ko na malaman!
At nagsalita na si Milo habang nakayakap sa akin,
"Maybe i'm not the perfect husband to you but, i will do everything for you to be the best. Let's face your struggles together and fight love. I don't want to see you suffer alone. It kills myself because of my being irresponsible, trust me love please? I love you so much."
BINABASA MO ANG
Back Into My Love Again
Short StoryBack Into My Love Again Ang kuwentong ito ay nagpapatungkol sa isang babae na ang tanging hangad lamang sa buhay ay masagot ang kanyang mga katanungan nasa ilang taon niyang pinagdurusa dahil lahat ng tao sa paligid niya ay pinaglilihiman ito maging...
