Days passed, ganun na talaga ang tingin sa kanya ng mga tao sa school, ISANG MALANDING TRANSFEREE NA DUMUDIKIT
SA MGA SIKAT PARA SUMIKAT. Kahit hindi naman intensyon ni Corinth ang mag mukhang masama, yun ang tingin nila sa kanya. Minsan naisip nya nga "marami naman akong kaibigan sa school ah? di lang XLR8, di lang si Bailey? marami rin naman ah? ano naman difference nun kung naging kaibigan ko yung walo sa pagiging kaibigan ko sa iba?! TAO NAMAN SILANG LAHAT AH?! Ano sila iba iba ang lumikha?".
"Huy Shey okay ka lang?" tanong ni Violet kay Corinth..sa bahay kasi SHey ang tawag sa kanya.
"Ha? Ako? Oo okay lang :)" sagot ni Corinth which is obviously NOT TRUE
"Kanina mo pa kasi kinakausap yang sarili mo eh? Something wrong with school?"
"Naah nothing wrong, just thinking things out"
"Hey Corinth Shey Reed I know you, you talk to yourself whenever you have something there" sabi ni Violet habang tinuro nya yung puso ni Corinth
"Hindi ate wala lang talaga 'to. Seryoso nagiisip lang"
"Sigurado ka? Kapag may problema ka sabihin mo lang sakin ha. Ayaw kong biglang mag collapse ka na lang dyan at mag ka nervous break down o kaya naman eh magkasakit ka sa puso mahirap na maospital dadagdagan mo pa yung gastos natin dito sa bahay ah! wag kang mamemerwisyo!" sabi ni Violetng pabiro, gusto nya lang pangitiin si Corinth
"Oo ate ako pa! Kaya ko to! Kilala mo naman ako eh!"
"Oo kilala nga kita eh, bigla bigla ka na lang nasabog!"
"CHE! Hahahaha"
Marami ngang iniisip si Corinth nun, naisipan nyang lumayo na lang, para hindi na sya masaktan sa mga sasabihin ng tao. Kung iispin nyo parang ang babaw, pero si Corinth kasi mabilis masaktan lalo na kapag may nasaing masakit o kaya naman na hindi maganda ang gma tao sa paligid nya. Kung iiwasan nya sumama sa ibang tao, wala nang magsasabi ng masama or masakit sa kanya, WALA NANG MAGJU-JUDGE SA PAGKATAO NYA. Yan ang iniisip ni Corinth ng mga oras na iyon. Dahil nga sa insecurities ng mga tao sa paligid nya.. si Corinth ay hindi na sumama sa mga kaibigan nya, palagi na lang sya pumupunta sa school mag-isa, minsan na lang din sya sumama kay Bailey. Napansin naman ito ni Caleb,kasi everytime na makakasalubong nya si Corinth eh tutungo na lang ito at kakaripas ng takbo. Minsan nga naulit nanaman yung untog accident nila eh pero hindi talaga pinansin ni Corinth ang barkada ni Caleb. Isang beses habang naglalakad ng mabilis si Corinth sa corridor..
"Lakad lang ng mabilis Corinth, walang papansin sayo,lakad lang ng mabilis" sabi ni Corinth sa sarili nya habang syempre naglalakad ng mabilis, eto nanaman same routiner everyday, madadaanan nanaman nya si Caleb pero ang kaibahan lang eh
"Hoy Miss Untog, umiiwas ka ba?" hatak ni Caleb sa arms ni Corinth habang nakatalikod sya..just so na mahigit nya paharap sa kanya si Corinth.
"Hindi bakit?" Corinth said, habang nakatungo at dun sa sapatos nya nakatingin
"Ah so kung hindi mo kami iniiwasan, bakit ayaw mo tumingin?"
"Aah may dumi kasi sa sapatos ko eh"
"Halika nga dito" hinigit ni Caleb si Corinth palabas ng corridor papunta sa garden ng school
"Caleb anu ba! Huwag mo nga ako higitin! Ang daming nakatingin!"
"I don't care if they look! They should mind their own lives" sabi ni Caleb habang higit higit pa rin si Corinth palabas.
Lumakad ng mabilis si Caleb nun, as if wala syang nakakasalubong at nadadanggi. Si Corinth naman panay ang "sorry po kung nadanggi sorry", "pasensya na po" "ay sorry po" , LAJAT KASI HALOS NAKAKABANGGA NA NI CALEB. At sa wakas nakalabas na sila at nasa garden na sila dun sila sa gitna kahit medyo matao nandun pa rin sila. Binitawan ni Caleb yung arm ni Corinth namumula na nga sa higit ng hawak eh.
"SPILL.." sabi ni Caleb, seryoso yung mukha as in seryoso
"What are you talking about?" sabi ni Corinth looking at a distance on her left, hindi talaga nya tinitingnan si Caleb
"Corinth look at me"
"Nah-uh"
"I said look at me!"
"No I won't"
"Ganun ba talaga ako ka-pogi at ayaw mo ako tingnan?"
"Kapal ng mukha neto!" ayung at tumingin na rin si Corinth sa mukha ni Caleb
"Thought so, that, that phrase would make you look at me" habang nakangiti, yung parang ngiti na sinasabing "AT LAST!"
"No it won't" nilayo ulit niya yung tingin nnya
"C'mon Shey, I know there's something wrong. I just know, will you just tell me?"
Nagulat naman si Corinth at..
"Did you just call me Shey?" *tinawag nya akong Shey* sabi ni Corinth sa sarili nya.
"Yeah I did, now SPILL"
"I just feel like avoiding you guys, kasi sa ganoong paraan wala nang pipintas sa kin na malandi daw ako at sumasama pa ako sa inyo."
"At sino naman nagsasabi sayo na malandi ka? ha?"
"hoy ang landi mo! layuan mo ang XLR8 malandi kang babae ka!" sabi nung isang babae na papasok na sa loob ng school habang kasama yung grupo ng girls
"
Oo nga! Dati ang kasama mo si Arkin ngayon si Caleb?! Ang landi mo!"
"
Layuan mo na sila!"
"Ayun oh" habang tinuturo ni Corinth yung mga taong nagsasalita habang paiyak na sya.
"HEY! GET YOUR STINKY JEALOUS SELVES AWAY FROM CORINTH! YOU DON'T KOW HER! YOU DON'T EVEN HAVE THE RIGHT TO JUDGE!" sabi ni Caleb habang pasigaw "YOU DON'T EVEN HAVE THE RIGHT TO TELL HER TO STAY AWAY FROM US OR FROM ME EITHER! DI NGA TAYO CLOSE EH! TAPOS SASABIHAN NYO SYANG LAYUAN AKO SAMANTALANG SYA YUNG KAIBIGAN KO?! SHE'S WAY BETTER THAN WHO YOU EVER WERE! GET YOU MISERABLE LIVES OUTTA HERE!" bulyaw ni Caleb galit na galit sya nun, halata mong namumula sya sa galit
Samantalang yung mga sinabihan ni Caleb tuamkbo papasok sa loob takot na takot
"C-CALEB?" nagtatakang sabi ni Corinth, nakatalikod si Caleb nun kay Corinth nun kasi nga sinigawan nya yung group nung girls, biglang humarap si Caleb as in bigla at hinigit si Corinth papalapit sa kanya at niyakap ito.
"Don't listen to them okay?"
"C-c-caleb!" Yun na lang ang nasabi ni Corinth habang umiiyak sa chest ni caleb, dahil nga yakap yakap sya.
"Don't cry, don't cry, shhh" tapos nilayo nya ng kaunti si Corinth sa chest nya "They're not worth your precious tears? God made those tears not for you to show it when your sad, but to let it flow during the happiness you feel. Okay?" then Caleb flashed a big smile yung smile na "Okay na ang lahat ako bahala sayo" kind of smile. Then hinawakan ni Caleb yung kamay ni Corinth at sinabing "Tara na, baka malate pa tayo" ng mahinahon.