Lovesick girl & Jirosé

21- Başaracağız

"We will succeed"

■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■

Güzel uykum lânet telefon zili yüzünden acımasızca bölünmüştü. Uykumu bölen aptala haddini bildirmeyi çok istiyordum şuan. Elimi yan taraftaki komidine uzattım, zor olsada telefonu almayı başarabilmiştim. Hızla açtım ve arayan kişinin konuşmasına izin vermeden sinirli cümlelerimi saydırmaya başladım.

"Tanrım! Neden uykumu bölüyorsun seni aptal? Bundan nefret ederim ben! Hangi saçma nedenden dolayı aradın bilmiyorum ama şu lânet telefonu kapatacağım!"

Sinirimi kusup konuşmayı sonlandıracağım sırada o hayran olduğum ses duyuldu.

"Chae... bu kadar bağıracağını tahmin etmemiştim..."

"J-jimin... sen miydin?
Kalbini kırdıysam özür dilerim... sadece uykumun bölünmesinden nefret ederim bu yüzden böyle bir tepki verdim. Senin aradığını görsem böyle tepki vermezdim"

Kısa bir kıkırtı sesi duymuştum ardından konuşmaya başlamıştı.

"Önemli değil bebeğim... ben seni almaya gelsem evime gitsek olur mu diye soracaktım"

"Olurr on dakika sonra burada ol"

"Tamam. Ve kahvaltı yapma beraber yaparız"

"Peki bebeğim"

Ardından gülüşmeye başlamıştık sonra bir kaç şey daha konuşup telefonu kapatmıştım. Ardından lavaboya girip rutin işlerimi halletim ve sonra kıyafet seçmek için dolabıma yöneldim.

Her zaman ki gibi yine ne giyeceğimi seçmekte zorlanıyordum. Bir süre sonra zor da olsa giyeceklerimi ayarlamıştım. Takım olan siyah eteğimi ve göbeğimi açık bırakacak kısa bluzumu giymiştim. Sarı uzun saçlarımı aşağıdan gevşek bir şekilde topladım ve hafif kırmızı, pembe tonları arası bir makyaj yaptım. Giyimime ve makyajıma özen gösteren biriydim. Güzel olduğumu bilmek beni hep mutlu ediyordu. Hele Jimin'in yanına gideceksem kesinlikle güzel görünmeliydim, çirkin olacağımdan değildi bu, kendime özen göstermeyi seviyordum.

Aşağı indiğimde annem ve babamın kahvaltı ettiğini gördüm. Beni gördüklerinde konuşmaya başladılar.

"Günaydın kızım.
Sen bir yere mi gideceksin? Oldukça şık görünüyorsun da"

"Evet anne. Jim- ah Lisa'lara gideceğim. Çok ısrar etti de"

Pek inanmamış gibi duruyorlardı. Jimin'in ismini verecektim neredeyse!

"Peki... o zaman sana iyi eğlenceler kızım"

Babamın gülümseyerek söylediği şey üzerine ona sıkıca sarılmaya başladım. Yanağına sulu bir öpücük kondurup anneme yöneldim onu da öpüp sarıldıktan sonra kapının önüne çıktım ve uzun siyah çizmelerimi giymeye başladım. Ardından binadan çıktım. Jimin çoktan gelmişti arabada bana bakıyordu, pardon baya baya süzüyordu beni. Arabaya ilerledim ve ön koltuğa oturdum.

"Merhaba Jimin"

Gülümseyerek konuşmamın ardından hâla ağzı hafif açık bir şekilde bana bakıyordu.