Princess Of The BasketballCourt?

Thirty Seven

Dyle's POV

"ano?" naalimpungatan ako ng marinig ang tinig na yun ni Sev. Pero imbis na imulat ang mga mata ay pinili kong manatiling nakapikit. 

"Stay here, oras na magising si 'dyle don't let her come down. Understood?" Nasa tono nito ang awtoridad. Kaya't pag karinig ko nun ay hindi ko na napigilan pang imulat ang mga mata ko.

"S-sev" pinilit kong lakasan ang boses pero dahil kagigising ko lang ay may pagka paos ang naging tunog nun. Napadaing ako ng tangkain kong ikilos ang katawan

Fuck. The pain is still all over my head .

"'dyle!" gulat na tawag ni Sev sa pangalan ko. Doon ko lamang nakitang hindi sya nag-iisa. He's with Jixcel.

"Anong ginagawa mo dito?.. " halos ibulong naman na tanong ko kay Jixcel. Napansin ko ang pagtataka sa mga mata ni Sev.

Agad silang naglakad papalapit sakin. "Teka, don't move yet.. Take it slowly " Pagbabawal ni Sev at inalalayan ako.

"Bakit hindi ako pwedeng bumababa Sev, anong meron dun?" pinilit kong makompleto ang tanong kong iyon sa pagitan ng pag-inda sa sakit. Kahapon ay halos wala na kong maramdaman sa sugat ko sa ulo pero ngayon, Fuck! Sobrang sakit.

"huh?" kunot ang noong tanong nito pabalik. 

"I've heard the both of you talking about me," biglang nanlaki ang mga mata nito nang maproseso sa isip nya ang mga sinasabi ko. "Bakit hindi ako pwedeng bumababa?"

"'drey's here" hindi kalakasan ang naging tinig nya ng sabihin nya iyon. Pero naging sapat na yun para mas lumakas ang kabog ng dibdib ko. i miss him. Naging dahilan yun para sumilay ang kakaibang ngiti sa mukha ko.

"Kahit gaano ko kagustong ihatid ka sa kanya to ease your emotional pain. Hindi pupwede... Dad was talking to him" malungkot ang naging tinig ni Sev ng sabihin ang mga katagang yun na nakapag pabawi sa ngiting pumaskil sa mukha ko.

"w-what? about what?" Nahihirapan man ay pinilit kong itanong sa kanya yun.

Nahirapan man ay nagawa ko pa ding iupo ang sarili ko.

"About you, about what you did. About the trouble you've cause." walang pasintabing usal nito kaya napasimangot ako. Isang minuto bago muli akong nagsalita. Natuon ang atensyon ko kay Jixcel na tahimik na nakikinig

"And why is he here?" kunot ang noong tanong ko habang nakatingin kay Jixcel.

Napakamot sya sa pisngi nya gamit ang left index finger nya. "I was with Jandrey kanina pero, You're kuya drag me Here." awkward na sabi nya.

Nakita ko naman kung panong nanlaki ang mata ni Sev. Na hindi alam pano ipapaliwanag ang nang yare. "Fuck! I thought he's yaya lyn." I saw Sev looked down.

I felt the awkwardness between the two.

"S-shed," Nabalot ng kakaibang pakiramdam ang dibdib ko nang muling marinig ang tinig nya.

Naging dahan dahan ang pag lingon ko sa taong kakapasok pa lang.

I saw Coach Lee and .... Jandrey behind.

Napako ang tingin ko kay 'drey. Malaki ang ngiti nito. Naroon ang pananabik at halo halong emosyon sa mga mata nya.

He rush to come near me. Without hesitation, he hold my hands.

Mas hinigpitan nya ang hawak sa mga kamay ko at pinakatitigan ako.

"K-kamusta?" he awkwardly said. Unti-unting lumitaw ang mga ngiti sa mga mata nya. "I'm glad you're safe. I miss you." Halos mawala ako sarili ng bitawan nya ang linyang yun at agad na napalingon sa mga taong nasa loob pa ng kwarto ko.

Tumikhim ako at nahihiyang ngumiti sa kanya. Paano nyang nasasabi ang mga salitang yan  gayong alam nyang nandito sila Sev at Jixcel.

"D-drey," pagkunwa'y saway ko sa kanya. Agad nyang nabasa ang hiya sa mga mata ko kaya't binitawan nya ang kamay ko at medyo umatras bago bumaling kay Sev.

"Bakit at panong--" Hindi ko pa nasasabi ang gusto kong sabihin nang magsalita si Jandrey.

Ngumiti sya sakin at muling humakbang palapit. "Your dad want me take good care of you." Malaki ang naging ngiti nya nang sabihin nya iyon sakin.

"huh?" Hindi makapaniwalang usal ko kaya napasimangot sya. Kaya nataranta ako at mabilis na umiling.

"I mean paanong.." kakasabi nya lang sakin kagabi na I should stop what I've started.

Nagtataka akong napatingin ako kay Sev. Pero nag kibit balikat lang sya tanda na wala din syang idea sa kung ano man ang sinasabi ni Drey.

"We've talked, downstair. He apologized for what you did." Napalunok ako ng sariling laway bago napasimangot sa pag uumpisa nya ng lintanya nya. Napansin nya naman ang naging reaksyon ko at napangiti sya dahil dun.

"We negotiate about it. And .... I, " nawala ang ngiti sa mga labi nya at parang nang aalangan pang ituloy ang gusto nyang sabihin..

Napakunot ang noo kong napatitig sa kanya. Naging malalim naman ang pahinga nya, na parang sobrang daming tumatakbo sa isip nya ngaun.

"... He asked your Dad, If he can court you." Pag tutuloy ni Coach Lee sa gustong sabihin ni Drey. "pinapatagal pa kasi." maktol ni Coach.

Nanlaki nang sobra ang mga mata ko sa gulat habang napapakurap na napatitig kay Coach. "Huh?/What?" Halos sabay na reaksyon ni Sev at Jixcel "Gagu, 'dre tama ba dinig ko?"  Nakikiusuyong tanong ni Jixcel kay Jandrey nang mahimasmasan.

Kaya Napunta muli ang tingin ko kay Jandrey. Napapangiwi naman syang tumango bago ngumiti.

I froze. Teka? Napakagat ako sa ibabang labi ko. Shit!

"And Dad said?" I asked between my nervousness.

He smile and raised his eyebrows, As a good indications. So their talked end well?

Hindi ko alam kung saan ako kumuha ng lakas para hampasin ng hampasin si Jandrey.

"Nakakahiya kay Dad! nakakainis ka.." paulit-ulit na sabi ko

"uy. uy .uy t-teka." nagawa nyang hulihin ang pareho kong kamay. He hold it, gentle. He intertwined our hands and stare at me, while smiling.

"I know, it was bit too fast.. but after what happen? It makes me realized that life was too short to make coward actions. Kaya inipon ko na lahat ng lakas ng loob ko, to faced your Dad. And ask him the same question I asked you during the game, so that how matter the shorter the life is, at least I will make you feel now the love that felt for you." he said slowly and deeply while holding my hands and staring at my eyes. I saw how sincerely he is. How he melt every word of it.

Bigla ay nakaramdam ako ng kakaibang init sa pisngi ko. Ito na naman yung kakaibang kabog ng dibdib ko. Pero I hold it back.

I rolled my eyes, when I heard some O.A reactions from the Sev, Jix and Coach.

"Fudge ang corny," Saad ni Sev sabay simangot.

"Yuck.. Sinapian ng kamandag ni Kupido" Jixcel said while hugging himself

"Hmf" impit na tawa ni Coach.

Jandrey keeps his eyes on me, He was smiling like a kiddo. So i can't help it, but to smile back.