Gitme Kal | Texting ✓

15. Bölüm: Adem Elması...

~ 15. Bölüm: Adem Elması...

Bölüm şarkısı: Gökhan Türkmen- Çatı Katı

Multi: Adını tam olarak bilmiyorum ama çok güzel duruyor.. ✨

Yayım tarihi: 30.03.2021 🎈

Keyifli okumalar ♡

Ertesi gün, salı

Zeynep Mavi'den

Gece biraz anonimle, yani bana anonim olarak yazan Melih'le konuşmuştuk.

Daha sonrasında biraz dizi izlemiştim ama sabaha karşı uyku basınca dizi izlemeyi bırakıp, uyumuştum.

Şimdi ise okulda zombi gibi geziniyordum. Melih zombi konusunda haklıydı. Annem 'Hiç birşeyin yok, nazlanma.' demiş, beni okula göndermişti.

Şuan matematik dersindeydik, sonraki derste uyumayı düşünüyordum. Zaten kafamı koysan uyuyacak haldeydim ama sınav notları okunur belki diye bekliyordum.

Zilin çaldığında Abimlerin sınıfının önüne gelmiştim. Sınıftakiler beni tanıdıkları için yabancılamamışlardı.

Melih'in yanına oturdum, dün kolunu omzuma atmıştı. Bu sefer o harekete benzer bir hareketi ben ona yaptım.

Elimi Melih'in benden taraftaki omzuna koydum ve ortada dönen maç muhabbetine katıldım.

Melih bana şaşkınca bakıyordu, hâlâ şoktaydı, galiba böyle bir hareket yapacağımı düşünmüyordu.

Ona döndüm, bana bakıyordu. Göz kırptım, elimi omzundan çektim.

Titrek bir nefes verdi. Yutkundu, adem elması hareket etti. Bir kaç kez gözlerini kırpıştırdı. Hafiften yanakları kızarmıştı. Hafifçe tebessüm ettim, yavaşça gülümsedi.

Galiba adem elmasına düşmüştüm.

'Galiba değil, bâyâ bâyâ düştük.'

Düşük derken?

'Çatma şu kaşlarını, ikimizde düştük anlamında dedim. Çocuk birşey oldu sanacak'

Sana ne?! İstersem çatarım kaşlarımı.

"Mavi... iyi misin güzelim?"

"Hıhım," diye mırıldandım. Farketmişti çocuk işte.

"Neden çattın kaşlarını o zaman?"

"Hiç," dedim, ayağa kalktım. O sırada zil çaldı.

"Peki, iyi dersler güzelim."

"İyi uykular olacak o,"

"Neden ki?"

Ah... hadi ama Melih, bilmemezlikten gelmeyi bırak.

"Dün akşam uyumadım, derste uyuyacağım."

"Neden uyumadın güzelim?"

Hâlâ bilmemezlikten geliyordu. Sıkıntılı, derin bir nefes verdim.

"Boşver," diye geçiştirdim.

Derse geç kalmamak için abimlerin sınıfından çıkacaktım ki kapının eşiğinde durdum.

Arkamı döndüm, bizimkilere baktım. Hâlâ kendi aralarında sohbet ediyorlardı. Melih ona baktığımı hissetmiş gibi bana döndü. Yavaşça gülümsedim ona, o da bana gülümsedi.

Sınıftan çıkarken daha iyi hissettim, bana gülümsemesi ve anonim'in o olduğunu bildiğim halde -her ne kadar bunu bilmese de- ona yakın davranmak hoşuma gitmişti.

Ondan geçtiğimiz günlerde zaten hoşlanmaya başlamıştım, duygularımı inkâr etsem elime ne geçecekti?

Ama itiraf etmem için biraz daha zamana ihtiyacımız vardı.

×××××

Bu bölümde kısa ama yarın gelecek sonuçta ^^

Kendinize iyi bakın 👻

Sizi seviyorum, öptüm :* :*

Yarın görüşürüz 💛✨