Tok tok Tok!"Bukas yang pinto!" Sigaw ko habang naguunat. Napatigil naman ako sa ginagawa ko ng bumungad sakin ang gwapo kong kuya.
"Goodmorning kuya Hazel!" Pang aasar ko sakanya habang naguunat.
"It's Haze! not Hazel tsk!" Masungit na saad niya. Ayan na naman siya madalinga pikon.
"Bat Hazel tawag sayo ni Ate Lanie?" Tanong ko kay kuya.
"Hyatss that woman so annoying and' and ahh nevermind!" Sabay gulo sa buhok niya. Parang sira lang ang pig tumango nalang ako.
"Look at this stuff?" Sabay turo niya sa mga shopping bags.
"Ohh that's my stress reliever." Sagot ko at huli na para itago ko yung mga shopping bags ko ng hawak niya na.
"Stress relevier huh!" Sarcastiko niyang saad. Napatingin ako kay kuya na hawak hawak niya na yung shopping bags.
"Saan mo yan dadalhin?" Taranta ako tumayo at inagaw yung mga pinamili ko.
"Tsk! Paranoid kah ililipat kulang! Di kasi ako makaupo!" Napatingin naman ako kay kuya na parang hari kung makaupo sa coach at may naglalarong ngiti.
"Anong nginingiti mo jan!"
"Ahh nothing! Naisip ko lang kung gaano ka kabaliw!" Napairap nalang ako at itinago yung mga shopping bags ko.
Sabihin na nating baliw ako pero yan lang kasi yung isa sa nagpapasaya sakin. Tapos itong kuya ko panira di pala dawala pala silang panira. Alam ko na yung nginingiti niya kanina itatago na naman niya yung pinamili ko o di kaya mag susumbong na naman yan kay mommy. Isa sa pinaka ayaw ni Mommy ay ang pagiging magastos ko at ang hilig kong mag collection ng mga gamit..
I remember that time na nagwala ako at dahilan pa ng pagka hospital ko. Dahil nalaman ni Mommy na bagsak ako sa isang subject kaya lahat ng mga collection ipinatapon niya at ang malala pa ay yung collection ko ng mga high heels na sinira sa harap ko. Ilang linggo din akong di lumalabas ng bahay di kumain. Sobrang depressed ako that time, Hell no! sino bang hindi magkakaganon ehh buong buhay ko yung iniingatan tapos sisirain lang sa harap ko. Sabihin na nilang baliw ako that time pero kasihayan ko yun noh!!!
Kaya nagpagawa ako dito ng secret room sa kwarto at pati na din sa mansyion para doon ko ilagay lahat ng mga collection ko at para di mahanap ni Mommy kung magalit mn siya sakin. Walang nakaka alam na mayroon akong secret maliban kay Mang Carding na siya yung gumawa. Kaya ayaw kong pumasok dito yung dalawa kong kuya baka malaman pa nila mahirap na sumbongiro panaman.
"Kuya bat naligaw ka pala dito?" Inis na tanong ko.
"Will nandito pala ako mahal na Prinsesa para sabihin sayo na okey na yung bagong paaralan na lilipatan mo at si Daddy na ang umayos para maka pasok ka, at para ipaalam sayo na pinapatawag tayo ni Daddy sa mansyion." Sabay yuko niya sakin parang timang lang ginaya payong sa mga fairy tale na yumuko pag kinakausap yung reyna.
"Haytss! Lumabas kana nga!" Sabay hila ko kay kuya palabas ng pinto. "Labas na nga! So chupii!" Sabay sirado ko ng pinto. Himala at nasali ako ngayon minsan din lang akong isali sa usapan.
Pagka tapos kong mag ayos bumaba nako at na abotan ko si Mama na busy sa kanyang ginagawa.
"Mama," tawag ko sakanyan.
"Hmm" sagot niya habang nakatuon yung atensyon niya sa kanyang ginagawa.
"Mama, aalis nako naghihintay si kuya Haze sa labas."
"Mag iingat ka anak, wag kalimotan na tawagan ako huh!"
"Opo," Saad ko sabay halik ko sa pisngi ni mama.