ZEMHERİ DE UMUT

1.bölüm

"Selamün aleyküm sevgili günlük hayat yoruyor insanı, bir kahveyle de geçmiyor ki bu yorgunluk,mecali kalmıyor,hayali kalmıyor,umudummu onu hiç sorma canım ciğerim öyle işte,sonra Necip fazıl'ın şu dizelerinde kendimle karşılaşıyorum.
"Bende bir insanım
Hiç bir fevkaledeliğim yok
Bir kadere bağlıyım ,bir takım zaaflarla doluyum
Belki herkesten daha zayıf
Belki herkesten daha zayıf
Demek ki kalbinin üstünden dağlanmıslardanım.
insanlık kör,sağır,dilsiz anlamıyorlar çünkü dinlemiyorlar.her neyse canım ciğerim annemin uzun menzili tam isabet acısı yüzde yüz olan terlik silahıyla karizmam da açacağı zedelenmeyi sen görmeden ben kaçar.

-Amine kızım uyandınmı ,kızım Asel ağlıyor ellerim hamurlu kalk bakıver Amine ,Amineeee kime diyorum

Yok anne hala uyuyorum hey Allahım yarabbim ya sen bana sabır ver.Eğer 23 yaşındaysanız ve henüz bir yaşında kardeşiniz varsa ve güne onun ağlamaları ile uyanıyorsanız hayat gerçekten çok zor.ey güzel Allahım haşa isyan etmiyorum ama güne kuş cıvıltılarıyla uyanmak varken neden cırtlak sesli kardeşimin sesiyle uyanıyorum ki
Kalktım anne kalktım hayır anlamıyorum ki üçüncü çocuk yapacaktın madem neden bunca yıl bekledin tabi sende haklısın Amine bakar nasıl olsa
-amine canım kızım sabah sabah senin canın terlik mi istiyor gel annene gel de Dünya kaç bucak göstereyim.hayır bende geveze değilim ki bu kız kime çekti yarabbim

AA annecim olurmu öyle şey tabiki sana çektim .ehe ehee kaç kızım Amine kaç tabana kuvvet aselin odasına nasıl uçtuğumu bir ben birde Allah biliyor can korkusu başka tabi ,annemin en son gel kız buraya dediğini duydum ama kulağım hala çınladığına göre sevgi sözcüklerine devam ediyor ehe eheee.

Tontişim kız sen uyandınmı, Allahım şu tatlılığa bak yiyerem kız seni yiyerem bak canım kardeşim gel seninle bir anlaşma yapalım hafta sonları 10.00 dan önce ağlamak yok hafta içi istediğin gibi ağlayabilirsin özellikle uyuz abim uykudayken ağla emi kardeşim ,kız dayanışması önemli tabi büyüyünce beni daha iyi anlıycan ,hem bugün bana yarın sana .kız niye far görmüş tavşan gibi bakıyon bana ,bir anda kapıda beliren annemle neye uğradığımı şaşırdım .Anaa kız kulaklarından duman çıkıyor sobayı yanlış yere mi kurduk hatırlamıyorum ki .ehe ehee

-A benim terelelli kızım bir yaşındaki çocuğa ne anlatıyon, seni bu akılla nasıl öğretmen yaptılar anlamıyorum ki.
Gel annecim gel aselim seni ne kadar ablandan uzak tutsak okadar iyi yoksa erken yaşta pskolokluk olucan , abisi ayrı ablası ayrı bir alem tek umudum sensin güzel kızım .
Amine çabuk git üzerini değiş daha kahvaltı yapıp valizleri hazırlıycaz

Annem aselle mutfağa geçerken göz devirmeden edemedim.bazen düşünüyorum da insan oğlu çok garip elinde olana her dem nankörlük etmekten alamıyor kendini ,kimse kimseyi olduğu gibi kabullenmiyor .düşünün bazı insanlar evlat sahibi olmak için gece gündüz dua edip varını yoğunu ortaya koyarken bazılarıda evlat sahibi ama neden en iyisi değil diye nankörlük peşinde,en acısı da bu isteklerin bir insanın canını acıtıp kalbini kırabileceğini düşünmezler.odama yöneldim hazirlanip mutfağa geçtim.
-geldinmi kızım?
Yok anne hala yoldayım demek istesem de can sağlığım için iç sesimi susturup; geldim hatçe sultan geldim diyip aselin yanağına öpücük kondurup yerime oturdum.ben kahvaltıya kıtlıktan çıkmışcasına saldırırken annemin uyarı niteliğinde ki öksürüğüyle kendime çeki düzen vermek zorunda kaldım.bu sabah ki kahvaltıda garip bir eksiklik hissetsemde açken çalışmayan beynim yine beni şaşırtmayarak düşünmeyi bıraktı.kahvaltımı bitirince nihayet çalışmaya niyetlenmiş beynim uyuz abim ve babamın evde olmadığı sinyallerini veriyordu.merakli yanım durur mu tabiki durmaz hemen annemi göz hapsine alıp soru yağmuruna başladım.

"E e hatçe sultan evimizin erkekleri nerede? Sakın yanlış anlama o uyuz abimi hiç mi hiç merak etmiyorum tamamen canım babamı düşünüyorum.nerdeler nerdelerkiiii?

-ay kız sus motorun soğusun.fırsat Verde konuşayım

Tamam hatçe sultan söz sende ,hayır ne dedimse ağzımı açmamla kapamam bir oldu.

-hasbinallah,baban nakliye aracı ayarlamaya gitti.abinde bizim valizler eşyalara yetmez diye valiz ,karton kutu falan tedarik etmeye gidecekti.

Halbuki benim abim için daha güzel planlarım vardı, kahraman kangurular tarafından Avustralya taraflarında bırakılıp hayvanlar tarafından Mezdeke oynatılmaya zorlanması hayali beni mutlu etsede umut fakiri bir kızın mutluluğu da ancak bu kadar olurdu.hayal aleminden annemin kolumu çimdiklemesiyle çıkmak zorunda kaldım.
-hadi kızım kalk sofrayı topla da hazırlanmaya başlayalım.

Tamam anne o iş bende gözün arkada kalmasın

-Allahım sen aklıma mukayyet ol,sanki vatanı emanet ettim .alt tarafı Sofra kaldıracak dediği laflara bak.

Anneme gülerken annem son kez tehditkar bakışlarını bana fırlatıp aselle salona geçti.bense bir taraftan sofrayı toplarken diğer yandan yeni hayatımızın ,yeni bir şehrin bize neler getireceğinin heyecanını yaşıyordum. Geçenlerde açıklanan atama sonuçlarına göre Ardahan 'ın Posof ilçesine dinkültürü öğretmeni olarak atanmışım. Hiç bilmediğim bir şehir, nasıl bir yerdir,insanları nasıldır bilmiyorum ama en azından düzenimi bozmama değecek çünkü ben İslam'ı,dinimi en güzel şekilde anlatmak istiyorum,yüreklere dokunmak "bana bir harf öğretenin kırk yıl kölesi olurum"diyen Hz Ali'nin sözüyle nasıl güzel bir yolda olduğumun bilinciyle ömrümü anlamlı kılmak istiyorum.
hem yalnız değilim ki ailem de benimle birlikte geliyor.Babam gazi olduğu için erken emekli oldu ve benimle vatanın her yanını bucak bucak gezip bana destek olmak istiyorlar.birde babam belli etmek istemese de görevi sebebiyle bizim en güzel anlarımızda yanımızda olamadı.bu eksikliği bir nebzede olsa gidermek istiyor.ama babam bilmiyor ki ben ona kırgın değilim.hem insan varlığın kıymetini en çok yoklukta anlarmış. Canım babam sen böyle kutsal Bir görevi yerine getirirken ben sana nasıl kırılabilirim ki...

Selamün aleyküm güzel insanlar yeni bölüm yakında . yorumlarınızı bekliyorum beğenmeyi unutmayalım canım ciğerlerim😆