Η Συμμαχία Της Αγαπης {GWattys15}

Προλογος

Στηριζόμενη στον τοίχο, έβλεπα την υπηρέτρια μου να βάζει προσεκτικά τα φορέματα μου στην βαλίτσα. Το σιχαινόμουν που δεν με αφήναν ούτε την βαλίτσα μου να φτιάξω και χρειαζόταν τν βοήθεια της υπηρέτριας. Αλλά αυτό συνέβαινε δυστυχώς.

‘’Έλενα πρόσεξε τα μανίκια’’ Της είπα κοφτά κοιτάζοντας προς τα πάνω με απόγνωση. 

‘’Ναι κυρία’’ Αποκρίθηκε εκείνη στρώνοντας καλυτέρα το φόρεμα μέσα στην βαλίτσα μου. Ένα απαλό χτύπημα στην πόρτα με έκανε να στρέψω την προσοχή μου εκεί.

‘’Παρακαλώ’’ Είπα, δίνοντας έτσι την άδεια να μπει μέσα όποιος κτύπαγε.

‘’Aurora καλή μου’’ Είπε η μητέρα μου μπαίνοντας μέσα, με ένα μικρό χαμόγελο στα χείλη της. Το μακρύ μπορντό φόρεμα που φορούσε σήμερα της ταίριαζε πολύ, και σερνόταν πίσω της καθώς ήρθε να σταθεί μπροστά μου. Τα μακριά καστανά μαλλιά της ήταν πιασμένα ψηλά, και φυσικά το χρυσό στέμμα της με τα μικρά διαμαντάκια να το στολίζουν δεν έλειπε από το κεφάλι της. Ήταν η Βασίλισσα της Αγγλίας άλλωστε.

‘’Έλενα έξω’’ Είπε με την φωνή της ψυχρής και η Έλενα σκύβοντας το κεφάλι ως ένδειξη σεβασμού και κατανόησης, βγήκε από το δωμάτιο, κλείνοντας την πόρτα πίσω της.

‘’Γλυκιά μου’’ Είπε πιάνοντας τα χεριά μου στα δικά της.

‘’Μην μισείς τον πατερά σου που σε στέλνει μακριά. Είναι το μέλλον σου και χρειαζόμαστε αυτήν την συμμαχία’’ Μου εξήγησε ξανά. Μα όσες φορές και να μου το εξηγούσε απλώς δεν μπορούσα να την καταλάβω. Δεν έβγαζε νόημα.

‘’Μα μητέρα’’ Παραπονέθηκα,

‘’Με στέλνετε μακριά, να παντρευτώ έναν άνδρα που δεν γνωρίζω, που δεν τον έχω δει για να-‘’

‘’Για να εξασφαλίσουμε το μέλλον της χώρας μας Aurora’’ Με έκοψε χωρίς να με αφήσει να τελειώσω. Ξεφύσημα και έκλεισα τα μάτια μου. Ήταν μάταιο να προσπαθήσω να τους αλλάξω γνώμη ιδιαίτερα τώρα. 

‘’Ούτε εγώ αγαπούσα τον πατερά σου Aurora’’ Μου είπε χαμογελώντας και η φωνή της μαλάκωσε. Σήκωσε το χέρι της και μου χάιδεψε απαλά το μάγουλο μου.

‘’Αλλά έμαθα να τον αγαπώ με τον καιρό. Και ο Πρίγκιπας Julian, είναι ένας πολύ γοητευτικός νεαρός.’’ Με καθησύχασε αν και εγώ παρέμενα αγχωμένη. Δύσκολο το να είσαι πριγκίπισσα τελικά.

‘’Έλα. Η αμαξά σου θα έχει φτάσει. Θα πω στην Έλενα να σου φέρει της βαλίτσες. Και οι κύριες των τιμών σου είναι επίσης έτοιμες’’ Την ακλούθησα λοιπόν έξω από το δωμάτιο μου. Καθώς κατεβαίναμε την μεγάλη στρογγυλή σκάλα χαμογέλασα λιγάκι. Μπορεί να έφευγα αλλά οι κύριες των τιμών μου ερχόταν μαζί μου. Και εκτός από κύριες των τιμών, ήταν και οι καλύτερες μου φιλές και με ήξεραν καλυτέρα από οποιονδήποτε άλλο. Όποτε ήξεραν ποσό σιχαινόμουν τα πριγκιπικά μου καθήκοντα.

‘’Aurora είσαι υπέροχη’’ Μου είπε ο πατέρας μου όταν με είδε με ένα μεγάλο χαμόγελο στα χείλη του. Υποκριτή, σκέφτηκα αλλά φυσικά δεν είπα τίποτα. Δεν μου το επέτρεπε η ‘’αγωγή’’ μου. 

 Μου έδωσε μια σύντομη αγκαλιά και τραβήχτηκε πίσω, καρφώνοντας το βλέμμα του στο δικό μου.

‘’Να προσέχεις εκεί πέρα και να φέρεσαι σωστά. Θα σου αρέσει ο Julian’’ Μου υποσχέθηκε και μετά βίας κρατήθηκα να μην κοιτάξω προς τα πάνω με απόγνωση. 

‘’Ναι πατερά’’ Αποκρίθηκα με μια μικρή υπόκλιση.

‘’Τα κορίτσια θα είναι στην μπροστινή αμαξά μικρή μου. Έλα’’ Μου είπε η μητέρα μου τείνοντας μου το χέρι της. Το πηρά και την άφησα να με καθοδηγήσει μέχρι την πόρτα. Ο βοηθός υποκλίθηκε και άνοιξε την μεγάλη δίφυλλη πόρτα του σπιτιού μου.

 Με ένα τελευταίο χαμόγελο, ψεύτικο χαμόγελο, στους γονείς μου, σήκωσα ελάχιστα το μακρύ γαλάζιο φόρεμα μου ώστε να μην το πατήσω και κατέβηκα αργά τα 3 μικρά σκαλοπάτια.

 Ο οδηγός της αμαξάς κατέβηκε, και αφού άνοιξε την πόρτα, μου πρόσφερε το χέρι του, βοηθώντας με να μπω μέσα.

  Καθώς ξεκίνησε έριξα μια κλέφτη ματιά έξω από το μικρό παραθυράκι μου. Οι γονείς μου στέκονταν στην πόρτα και με χαιρετούσαν χαμογελαστοί, περήφανοι που η κόρη τους θα παντρευόταν έναν άνδρα που δεν ήξερε, παρόλο που αυτός ήταν ο πρίγκιπας της Γαλλίας και διάδοχος του θρόνου. Πηρά μια βαθειά ανάσα και αφού κοίταξα το παλάτι μου, το σπίτι μου άλλη μια τελευταία φορά, έκλεισα την κουρτίνα, αποχαιρετώντας έτσι την Αγγλία, την χωρά που μεγάλωσα, και άνοιξα το βιβλίο που είχα πάρει μαζί μου, ώστε να μου κραταεί συντρόφια μέχρι να φτάσουμε στην Γάλλια.

 Στην Γάλλια, στο καινούργιο μου σπίτι, στον καινούργιο και άγνωστο σύζυγο μου, και στο μέλλον μου.

_____________________________________________________________________________
New story! <3 Για πειτε πως σας φαινεται ο προλογος? Θα εχετε και το 1 κεφαλαιο συντομα βεβαια αλλα εινια πολυ σημαντικο για εμενα να ακουσω τις πρωτες εντυπωσεις! <3