Η Συμμαχία Της Αγαπης {GWattys15}

Κεφαλαιο 29

Το να ξεφύγωαπό τους φρουρούς δεν ήταν και τοσοδύσκολο. Άλλωστε το είχα ξανακάνει στοπαρελθόν. Το να γυρίσω όμως και να κοιτάξωτο παλάτι, και το τι άφηνα πίσω, την παλιάμου ζωή, αυτό ναι ήταν δύσκολο και μάλιστααρκετά.
Παρόλα αυτά ανάγκασα τον εαυτόμου, να κάνει το άσπρο μου άλογο ναπροχωρήσει και αύτη την φορά δεν γύρισανα κοιτάξω πίσω.

Έφτασα στο μικρόδωματιάκι που ήταν ο Αλεξάντερ μετά απόλίγο και άφησα το άλογο μου απ' έξω.Πλησίασα την πόρτα του και χτύπησα.Άνοιξε σχεδόν αμέσως, και τα ματιά τουγούρλωσαν όταν με είδε

''Ήρθες'' Είπεέκπληκτος και εγώ απλώς έγνεψα δίνονταςτου ένα χαμόγελο. Μάλλον κοιμόταν πρινέρθω. Δεν φορούσε μπλούζα και τα κατάμαυραμαλλιά του ήταν ανακατεμένα και ατημέλητα.Ασυναίσθητα το βλέμμα μου έπεσε στογυμνασμένο σώμα του και τους σμιλεμένουςκοιλιακούς του.

''Θα χαζεύεις γιαπολύ?'' Ρώτησε με ένα παιχνιδιάρικα τόνονα χρωματίζει την φωνή του και ένιωσατα μαγούλα μου να καίνε μόλις τονκοίταξα.
Μπήκαμε μέσα και εγώ έβγαλατην κουκούλα μου.

''Δεν πίστευες ότιθα έρθω σωστά?'' Τον ρώτησα χαμογελώνταςτου. Εκείνος κάθισε στο κρεβάτι καιπαίρνοντας το χέρι μου με τράβηξε ώστενα κάτσω στα ποδιά του.

''Όχι'' Παραδέχτηκεστερώντας μια τούφα από τα μαλλιά μουπίσω από το αφτί μου.

''Και είμαι πολύχαρούμενος που έκανα λάθος'' Τα μαύραματιά του έλαμπαν από ευτυχία καθώς μουτο είπε αυτό και δεν μπορούσα πάρα ναχαμογελάσω. Με κοίταζε με τόση...αγάπη.

''Θα φύγουμε το πρωί.'' Ανακοινώσεκαθώς άρχιζε να τρίβει το μάγουλο μουμε τον αντίχειρα του

''Είσαι σίγουρηγι αυτό όμως? Δεν υπάρχει γυρισμός καιδεν θέλω να-'' Τον έκοψα βάζοντας δυο απότα δάχτυλα μου στα χείλη του

''Είμαιάδω σωστά?'' Ψιθύρισα και έσκυψα προς τομέρος του, ενώνοντας τα χείλη μας. Ταχεριά του αμέσως τυλιχτήκαν γύρω απότην μέση μου και ξάπλωσε πίσω στο κρεβάτιτραβώντας με πάνω του. Τα χείλη μαςκινήθηκαν σε απόλυτη αρμόνια και πριντο καταλάβω τα δάχτυλα του, άρχισαν ναξεμπερδεύουν τον κορσέ μου, ώστε να μουβγάλει το φόρεμα. Η καρδιά μου άρχισενα χτυπά πιο γρήγορα όταν κατάλαβα πουοδηγούσαν τα πράγματα αλλά δεν τονσταμάτησα. Δεν ήθελα να τον σταματήσω.
Ξεφορτώθηκε το φόρεμα μου γρήγορα, καιμε γύρισε από την άλλη πλευρά ώστε ναείναι αυτός από πάνω μου.

''Δεν θα τοκάνουμε αυτό εάν δεν θέλεις'' Μου είπεφιλώντας με στον λαιμό, και εγώ ένιωθανα ανατριχιάζω