Η Συμμαχία Της Αγαπης {GWattys15}

Κεφαλαιο 26

Ήταν ένα όμορφο πρωινό Σαββάτου, όταν άνοιξα τα ματιά μου νιώθοντας τις αχτίδες του ήλιου να χτυπάμε το πρόσωπο μου. Γύρισα απ την άλλη, καθώς ήθελα να κοιμηθώ κι άλλο. Και ξαφνικά άνοιξα διάπλατα τα ματιά μου. Σάββατο. Οι γονείς μου θα ερχόταν σήμερα και το βραδύ ήταν ο χορός. Οι γονείς μου ίσως ήταν ήδη άδω κιόλας. Σηκώθηκα από το κρεβάτι την στιγμή που η υπηρέτρια μου μπήκε μέσα

''Καλημέρα Υψηλοτάτη'' Είπε ευγενικά

''Καλημέρα. Οι γονείς μου έχουν φτάσει?'' Την ρώτησα ανυπόμονα

''όχι ακόμα αλλά θα φτάσουν σύντομα οπότε καλύτερα να με αφήσετε να σας ντύσω και να κατεβούμε κάτω'' Μου είπε και αφού της έγνεψα άρχισε να με βοηθού να ετοιμαστώ.

Όταν επιτέλους ήμουν έτοιμη κατέβηκα βιάστηκα κάτω, και τους βρήκα όλους να κάθονται για πρωινό. Ξεφύσημα από ανακούφιση που δεν έχασα την άφιξη των γονιών μου

''Καλημέρα και συγγνώμη που άργησα'' Είπα απολογητικά και κάθισα διπλά στον Τζουλιαν ο όποιος μου χαμογέλασε.

''Καλημέρα. Μην συνηθίσεις να αργείς όμως δεν αρμόζει σε μια πριγκίπισσα'' Μου είπε η μητέρα του χαμογελώντας

''Συγγνώμη'' Είπα ξανά τρυγώντας μια μπουκιά ψωμί

''Μην είσαι αυστηρή μαζί της μητέρα'' Είπε ο Τζουλιαν και έπιασε το χέρι μου κάτω από το τραπέζι

''Όχι έχει δίκιο, δεν έπρεπε να αγρησω'' Είπα εγώ εισπράττοντας ένα ακόμη χαμόγελο από την μητέρα του

''Καλύτερα να συντομεύεις οι γονείς σου θα είναι άδω από στιγμή σε στιγμή'' Είπε ο πατέρας του. Έγνεψα και άρχισα να τρώω πιο γρήγορα όταν μπήκε μέσα ένας υπηρέτης

''Μεγαλειότατε, η Βασιλική αμαξά της Αγγλίας πλησιάζει'' Ανακοινώσε και εγώ σχεδόν πετάχτηκα από την θέση μου

''Τότε πάμε όλοι έξω να τους υποδεχτούμε'' Είπε η Βασίλισσα και όλοι αρχίσαμε να προχώρημα προς τα έξω.
  Για λίγο ξέχασα όλα αυτά τα οποία με άγχωναν. Τον γάμο με τον Τζούλιαν, την στέψη, τον Αλεξάντερ και τα συναισθήματα μου για αυτόν...

Όταν βρεθήκαμε έξω η αμαξά μόλις έμπαινε μέσα κάνοντας με να χαμογελάσω.
Ο Τζουλιαν στάθηκε διπλά μου και έβαλε το χέρι του γύρω από την μέση μου