Walang hiya talaga si Paris! Walang hiya talaga!
I called him immediately after receiving that mms he sent me.
Isang ring pa lang ay sinagot na niya kaagad.
Rinig ko pa ang halakhak niya sa kabilang linya.
"Ano ba problema mo Paris?? Ha?? Delete mo yung picture ko!"
Pero halakhak parin ang sagot niya.
"Uhhhhg! Nakakainis ka talaga!"
"Hahaha! Kita mo? Kita mo yung mukha mo? Why should I? Eh ang cute nga eh." he then chuckled.
"Hindi yun cute! At kahit cute man, still! Delete it!"
"Haha. Kung alam mo lang kuring. Anyways, kamusta ka na? Mabuti na ba pakiramdam mo?"
Natahimik naman ako bigla. He really give a damn about my health.
"Oo! Okay na'ko!" bulyaw ko sa kanya.
I don't want him to know that I am a bit taken aback by the way he's showing his concern towards me.
"Good."
"Oi Paris, pwede ba? Pakidelete na yung picture ko diyan. Pwe.de. Ba.??" matigas ko na tugon.
"No."
"What??"
"I said, no."
I let out a loud sound of frustration.
He chuckled in response.
How dare him.
Binabaan ko siya kaagad ng telepono. Nakakabwisit lang.
Hindi pa man ako nakakahinga ng normal ay nagtext ulit siya.
- I can only imagine your frustrated face. Take a chill pill wil ya
I replied to him with much wrath.
-FUCK OFF!
Tinapon ko kaagad ang aking phone sa kung saan. Not bothering kung nagreply man ang kumag.
Para madistract ako, I insisted to be the cook for the meantime na wala si yaya Agnes. Hanggang bukas nga lang kasi uuwi na rin naman siya bukas. Wala na rin kasi akong magawa dito sa bahay.
Kinagabihan ay bigla akong nakaramdam ng cravings sa kape. Starbucks!
Ewan ko ba kung bakit iyon ang trip kong tunggain ngayon.
Pano ba naman ito. Hindi na ako makakalabas. 11:30 na kasi. Ayoko namang tumakas, lagot ako kay mom if she find out. Isa pa, medyo may kalayuan ang pinakamalapit na branch ng starbucks sa amin.
Naman.. Nakakafrustrate. Tss.
Dahil gustong-gusto ko at walang-wala akong magagawa, I decided to tweet para malabas ko naman ang hinanaing ko.
Craving for Starbucks! Unfortunate me, can't do anything 'bout it :/
Iyon lang at napahiga na lang ako sa kama at napahinga ng malalim.
Hindi naman ako buntis pero parang ganun na rin dahil nakakafrustrate.
Biglang nagbeep ang phone ko.
-You should sleep my dear Bff!
Si Eve. Komento niya sa tweet ko. Mas lalo lamang akong nafrustrate. I tweeted back.
-But I want it so badly :/
Ghad. Pakiramdam ko ngayon ay parang bata.
Hai. Sige na nga. Wala na talaga akong magagawa. Maybe I should sleep. It's almost midnight.
